De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 30 augustus pagina 19

30 augustus 1930 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2778 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 30 AUGUSTUS 1930 f. i \? Groquante i Groquetjes door Alida Zevenboom ' -- ?-m*«a**»> iw mjf^^iaf ALS de dag van gisteren herinner ik het mij nog. Het was den heelen dag een echte ongeluksdag geweest mevrouw zaliger had een mooie Japansche vaas gebroken en meneer Pierre, die toen nog op het Gymnasium ging, had een leeraar beleedigd en in de keuken waren woorden gevallen tusschen mij en de tweede werkmeid over Jacob, den huisknecht, en toen iedereen zijn beurt scheen gehad te hebben, kwam wijlen meneer eerst tegen half acht thuis en al dien tijd had mevrouw met het eten zitten wachten ! En er vielen boven nog meer woorden dan beneden in de keuken en het eind was dat mevrouw zaliger met betraande oogen bij mij kwam en mij twee plaatsen voor van Lier in de Amstelstraat gaf. Ik heb er heelemaal geen zin meer in, Aal, zei ze. Misschien kan ik jou er een plezier mee doen." Nou !.... De vaten aan kant, mijn donker bruint j e aan en op den hoek van de Spiegelstraat stond Andries, de inwendige zendeling, al te wachten of hij de lucht er van had opgesnoven en samen gingen wij naar het GrandTheatre, waar ze dien avond Sherlock Holmes" gaven met een nieuwen acteur uit Antwerpen er in als de detective. Ik zie het mooie stuk nog voor me en den heelen avond heb ik den inwendigen zendeling, van de angst om staatsie te houden, in zijn been zitten knijpen en het stuk was zoo spannend dat hij terug kneep en ik moet zeggen dat die nieuwe acteur, die meneer Myin heette, erg mooi speelde, zoo kalm en bedaard en nooit uit de plooi en wat ben ik geschrokken toen hij eindelijk in handen van meneer Moriarty was en niet meer ontsnappen kon en in eens de lamp stuk sloeg, zoodat alles pikdonker werd, ook in de zaal en ik weet nog heel goed dat de inwendige zendeling zoo schrok, dat hij mij een zoen in mijn hals gaf, zoo greep het stuk de menschen aan. En omdat meneer Myin zoo mooi die lamp stuk sloeg, engageerde meneer Gomperts van het Plein hem nog den zelfden avond voor hoofdrollen bij het Nederlandsch Tooneel" en daar heb ik hem later nog eens als Svengali" gezien en dat was al even griezelig als het stuk slaan van die lamp, maar toen was het met Andries gelukkig al uit en de zaal werd ook niet meer zoo donker. Wie weet hoever meneer Verkade het nu nog op ons tooneel brengt want het -acteurtje van drie hoog-voor heef t me verteld, dat hij nog veel mooier dan meneer Myin de lamp stuk slaat^en dat moet je toch maar kunnen. En dan heb ik in dat zelfde stuk, een paar weken later, want ik kon er niet genoeg van krijgen, meneer Leon van Lier als Moriarty gezien. De acteur die die rol speelde, was onverwachts ziek geworden en meneer Leon nam zoo maar de rol over en ik moet zeggen dat hij het meesterlijk deed, zoo maar in zijn coïbertje en met denzelfden hoed op Uit het kladschrift van Jantje oVZ/~<&, GRAND HOTEL-ZAND» Nieuwe Directie Tel. 203 van 15 Augustus tot 15 September pensionprijzen belangrijk verlaagd. WEEK-END f 15. UITMUNTENDE VERZORGING. waarmee ik hem, even voor het begin, aan de deur had zien staan. Laten onze tegenwoordige acteurs het hem maar eens nadoen Als die onver wachts een rol moeten overnemen, zijn zij drie weken te voren al van de kook en moeten eiken dag hun borst nat maken. De kunst is in al die jaren wel achteruit gegaan.... En nu is Marietje Baron ook al getrouwd, zei de dame van mijn bovenste suite, die eiken dag, weer of geen weer, in het Zuiderbad zwemt. Waar een mensch plezier in heeft. Ik heb nog nooit gezwommen en ben ik, behalve wat kou 's winters, onge zonder dan al die vrouwen die maar in het water plassen? Ik herinner mij zoo gauw niet wte Marietje Baron was, want ik dacht dat het misschien een van die jonge actrices was over wie je tegenwoordig valt, maar zij hielp me uit den droom. Het is die zwem-dame die niets dan hard gezwommen, heeft. Waar een man al geen zin in heeft! Als er om mij een hardzwemmer zou komen, zou ik wel weten wat ik antwoorden moest l Hoe al die sport-dames nog aan den man komen, is mij een raadsel. Meneer Pierre zei altijd dat een vrouw zacht moest zijn van gemoed en van spieren. TELEFOON door Cel 2 Juffrouw, zoudt u mij willen verbinden met mejuffrouw Jaantje van den Urk. ... \ Och, u weet wel dat jonge deerntje dat op alle foto-pagina's stond met Generaal Duymaer van Twist, ter gelegenheid van den Landstormdag op Urk. Zou ze misschien een erg stil nummer hebben? Heeft u haar gevonden? Dat is lief.... Mag ik dan maar ?. . . . Spreek ik met juffrouw van den Urk? Zal ik dan maar Jaantje zeggen ? Best, meid ! Eigenlijk niet veel bizonders. Ik wou alleen maar van je weten, Jaan, hoe je ons leger gevonden hebt toen het bij jullie op Urk was met den Generaal aan het hoofd. Heb ik het niet altijd gezegd, dat het een pracht stel kerels was, wat jou, Jaan? ! ? Punk uit de kluiten gewassen, wat en voor geen vat bier bang hè? Ja, ja, voor de vijand op Urk is, hebben zij hem allang te pakken. Enne. . . . waren ze nog al eenkennig wat het vrouwvolk aanging? Net of ze van de familie waren ? Ja, zoo is ons leger, Jaan, overal als kind aan huis. En de Gele Rijders, meid? Was je niet bang voor hun beremuts? Streek jullie ze maar direct onder de kin? Goed zoo, meid, als de echte vijand komt, moet je dat ook maar doen. Daar kan bij beslist niet tegen. En begrijp je nou dat er nog menschen zijn die dat prachtleger willen afschaffen en naar huis sturen ? Gelijk heb je, Jaan, gelijk heb je. En wat zeg je van onzen Generaal? -?Ja, ja, echt hè? En ik heb op de plaatjes gezien dat hij niet eens zijn uniform aanhad. Dan moet je hem zien, Jaan ! Daar is een Gele Rijder niets bij ! Neen, hij draagt geen beremuts maar een steek met witte pluimen. Heb jullie op het eiland witte Leghorns? Prcies. En wat een redenaar, wat? Wat zei je, kind? Leek het net Urksch wat hij sprak? Ja, zoo is hij. Urksch of Turksch, het is voor hem precies eender. Wat zei je, Jaan ? Of ik ook weet waar die Gele Rijder met die moedervlek aan zijn kin woont? Waarom wil je dat weten? Hè?. . . . Maar Jaan. ... ! Kun je me dat niet zeggen? Maar, Jaan ! ... .meid, meid ! Je moet maar denken dat het voor het Vaderland is, Jaan !... . met een moedervlek. ... ik zal er om denken. Daaaaaaaag !.. . .

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl