-r K* DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 6 SEPTEMBER 1930 No. 2JJ9 k' ? 1 < De droom van Lou door Melis Stoke Teekeningen voor <fe Groene Amsterdammer" door E. Harmsen van Beek ZIJNE Excellentie Louis de Visser, buitenge woon gezant en gevolmachtigd Minister van de Unie der Nederlandsche Communistische Re publieken te Parijs, zat in een der salons van het weelderig legatiegebouw in de Rue de Grenelle, gereed om naar een soiree te gaan van President Herriot van de Fransche republiek. In het knoopsgat van zijn voortreffelijk gesneden rok droeg hij, als eenig versiersel, het eenvoudig embleem dat ook was aangebracht op het gevel schild van het monumentale huis: de knalroode Edammer kaas met daaronder de gekruiste mestvorken. In afwachting van het moment, waarop men zou aankondigen dat de purperen 24-cylinder limousine voor het bordes gereden was, dacht hij aan de merkwaardige ervaringen van dien namiddag. Hij was te voet uitgegaan en had op den hoek een taxi-automobiel gewenkt om hem naar de Place de l'Opéra te brengen. Bij het instappen had hij gemeend den chauffeur te herkennen. Alhoewel deze de klep van zijn pet diep in de oogen had gedrukt en zich klaarblijkelijk moeite gaf zijn stem te vervormen, was hij niemand anders dan de voormalige luitenant-generaal titulair van het de voormalige luitenant-generaal vroegere Nederlandsche leger Duymaer van Twist. Een oogenblik had zijne Excellentie geaarzeld, maar toen had hij losweg het adres opgegeven, zonder eenig teeken van herkenning te geven. Het was alles zoo lang geleden minstens acht jaar, en waartoe dienden dramatische tooneelen? Zoo had hij dan, starend op de breede rug, hem zoo goed bekend uit de banken van het sinds lang ontbonden Parlement van 's-Gravenhage, het traject afgelegd, en voor hij het wist stopte de taxi voor het Cafédes Anglais. Da,ar schoot on middellijk een der gemeenlijk op dit deel der bou levard rondhangende personen toe om het portier te openen... . Het kwam hem zelfs voor dat de chauffeur juist stopte op de plek waar deze man stond, wellicht om hem in de gelegenheid te stellen wat te verdienen. De man nam de hoed van het hoofd, doch verborg daarachter ^enigermate zijn gezicht.Desondanks schoot het zijne excellentie te binnen: deze gedienstige was niemand minder dan de gewezen generaal Insingei-, voor jaren een leidende figuur in de royalistisch-rnilitaristische kringen van de voormaligeNederlandsche residentie. Weer overwon de gezant een korte aanvechting om, door een gemoedelijk woord, iets van het pijnlijke van de situatie weg te nemen, maar hij overwon deze en liet in het voorbijgaan een franc (geldend zestienhonderd Nederlandsche guldens) in de hand van den ongelukkige glijden. Daarna betrad hij het café-terras en liet zich zakken in een stoeltje dat door een gedienstigen kelner werd bijgeschoven. Un café-filtre. ..." bestelde hij, maar hij keek verbaasd op toen de bediende antwoordde met een goed-Hollandsch: Wel zeker mijnheer...." Opkijkend staarde.hij in twee vriendelijke, achter VAN DER HELST SIGAREN eOEDB IHGABEI II KEI BESCHAAFDE VERPAKKING brilleglazen glanzende oogen. Hij herkende den landgenoot niet.... Ach, het was al zoovele jaren geleden dat de geïllustreerde, destijds aan het kapitalisme verkochte, periodieken geregeld het portret hadden gepubliceerd van den Viceadmiraal Quant. Door allerlei omstandigheden had Zijne Excellentie vroeger geen persoonlijke aanraking gehad met dezen hoogen functionaris. Hij herkende hem niet, trouwens er waren heel wat Nederlandsche uitgewekenen werkzaam in diverse functies in Parijs, en in het bijzonder in deze om geving, waar zij zich thuis schenen te voelen, beter nog dan in Montrnartre waar veeleer de de populaire coupletzanger Italianen en vogue waren, onder aanvoering van den populairen coupletzanger van de Crocodile Enragé, Giovanni, van wien iedereen de eigenlijke naam en afkomst wist: Mussolini. * * * Zijne Excellentie de Visser genoot zijn koffie en staarde op de boulevard. Zijn aandacht werd getrokken door de courantenkiosk waar ver schillende Hollandsche bladen, als van ouds, verkocht werden. In de eerste plaats was daar de kleine doch hartstochtelijke Oranjeklant", het orgaan van de Nederlandsche uitgewekenen te Parijs, dat dagelijks de vreeselijkste onthullingen bracht over de terreur in de Zuiderzeeprovincie, de toestanden in de concentratiekampen bij het Aardhuis, waar, evenals te 's-Gravenhage, de Indonesiërs een fel régime voerden en de nood toestanden van het bankwezen tengevolge van de enorme goudverschepingen die het op last van de Republikeinsche regeering van Jacatra moest doen. Maar daar hing ook de Herboren Rotter dammer" naast het Algemeen Boeren- en Ar beiders-blad" en de Ontketende Tribune", het groote officieuse regeeringsorgaan. De vrouw, die, gezeten in de kiosk, deze bladen verkocht, werd aanstonds door Z.Exc. herkend als Mevrouw Wijnaendts Francken, wat ouder wellicht, doch nog steeds energiek. Juist was zij in gesprek met een hij herkende .... der talrijke verkoopers van schertsartikelon. die langs de boulevard-cafés plegen te gaan. Deze, een vroolijk heerschap zonder hoed pn met oen door de zon gebruind gezicht, demonstreerde zijn laatste nouveauté, een klein rubbermannetje, dat CODN VAN DER ÓLUYÓ. DEN MAAG ISOODDCINDC 162 OON EENVOUDIGE Z.G. 'j NORMAAL?5ERIE?MEUBEL5. \ O.M. MUI5KAHEP5 241 6H-5LAAPKAHER_3aAG''i \ zich vreeselijk opblies en dan met een piepend geluidje ineenzakte. Z.Exc. herkende onmiddellijk de carricatuur van den Nederlandsohen volks commissaris van landbouw en waterstaat, zijn ouden vriend Wijnkoop, en hij maakte snel eert notitie in geheimschrift op zijn manchet. Hij wendde den blik met ergernis af, doch ontwaarde een optocht van zes sandwichmannen die groote plakaten droegen, aankondigend het liefdadigheidsbal ten bate van de Nederlandsche uitgewe kenen onder bescherming van Andró Citroen, Asscher en Van Karnebeek. Hoewel de dragers ten halve schuil gingen achter de borden herkende hij achtereenvolgens zijne vroegere collegas uit het burgerlijke parlement Duys, Boon, Schaepman, Tilanus, Nolens en den griffier van de toenmalige Eerste Kamer Beelaerts van Blokland.. .. * * * Haastig rekende hij af en verdween.... Al deze herinneringen lagen hem nog versch in het ge heugen, toen een lakei aankondigde dat de autovoor Zijne Excellentie en Kameraad gereed stond. Vlug greep hij zijn claque-hoed en zijden avondpelerine, vulde inderhaast zijn koker met kost bare Havana-sigaren (geschenk van den Indonesischen Commissaris bij de Nederlandsche Re geering Hadji Salim) en stapte naar buiten. Op de stoep trad een haveloos gekleede man met uit gestrekte arm naar voren. Reeds tastte Z.Exc in de beurs toen onverwacht het licht van een lan taren op het gelaat van den zwerver viel.... Hij deed een sprong achterwaarts, maar het was te laat.... Met een afschuwelijke schaterlach had) Sir Henri Deterding zich op hem gestort.... een een dolk flikkerde dolk flikkerde.... Zijne Excellentie uitte een gil zwaaide met de armen. . . . Men greep hem, ving hem op.... Er scheen een eeviwigheid voorbij te zijn gegaan toen hij, de oogen opslaande, eenige menschen over zich gebogen zag. . . . .,Lou.... Lou.... dan toch. .. ." riepen ze.... Hij keek om zich heen. . . . Hij lag dwars over een redactietaf el van de Tribuno. . . . Je was ingeslapen Lou, verklaarde de boek houder,. . . . best te begrijpen nu de boel vrijwel stilstaat. . . . Heb je akelig gedroomd. . . . ?" Lou wreef zijn achterhoofd, en hij loog toen hij; zei: Nou.... allerberoerdst." Zeist als Woonplaats, BOUWTERREIN TE KOOP In net centrum van Zeist, aan den verkeersweg Utrecht Arnhem, in de onmiddellijke nabijheid van het Raad hn is. de Hotels Hermitage en Figi en het Slot van Zeist. Prachtig opgaand geboomte, stofvrije wegen, voorzien van rloleering, gas, water en electriciteit. Nadere gegevens worden verstrekt door de NL V. PARK KERSBERGEN, Montaubanstraat 4, Zeist.