!?* «s,. gang. In het eerst vermaakte zij zich met haar .beminde met het kijken naar de wespen, zooals duizenden het vóór haar hadden gedaan en dui zenden het na haar zullen doen.Maar daar bleef het natuurlijk niet bij. Zij vermaakte zich ook op geheel andere wijze, zooals duizenden het vóór haar hadden gedaan en duizen den het ook na haar zullen doen. . . . De lezer, die dit niet begrijpt, mot t hst maar aan loket 6 gaan vragen. HOOFDSTUK III. Sasman's eerste en laat ste optreden. Eén was er, die zich bekommerd _^fsi^ vak very^ë»^^ staat: hij J ^*"*esÈl za' zi°h «^ * f^/^r- nooit be^*~r'^ê*' moeien ~£rfl&^ TQfk din/ ^»i&- \ gen> die / BEU? i fi&to*^. / jjjij$ ' GSx»__jL' yyf Tjg-'' ~&) ~^*~jaf/i 'y^s^r^i^^^ lj*1? " t '' L' '. ii*"*"/ jjn j ?/ f i F. X /A r \ hem niet j aangaan. J Toen Jan T*\ sen weg f^was, ging ,\ Jaantje, v \ een beet» \ \ \\e zenuw/ 'achtig na / fl \ [/al wat ge' ' (f' beurd Jaantje met het hoofd van was, naar meneer Sasman beneden van het hoofd van Sasman kon, naar haar gedachte, niet uitblijven. Want als men "het hoof d niet des middags reed s miste aan het diner, dan zou toch Sasman zelf zijn hoofd moeten missen, bijv. den volgenden morgen bij het tandenpoetsen of bij het scheren. Maar wat Jaantje niet wist, was, dat Sasman juist het pension had opge zegd en de directie in de meening verkeerde, dat meneer Sasman weer naar Enschede was teruggegaan. En in Enschede miste men hem ook niet, want Meneer Sasman had kind noch kraai en hij had vóór zijn vertrek haar Nepe juist zijn huishoudster opge zegd, omdat die al te vrijpostig werd (Inlichtingen aan loket 0). En zoo bleef de geschiedenis met Sasman's hoofd onopgemerkt. meisje, maar een jongetje. Niettemin was het van Jaantje en het behoeft geen betoog, dat Jaantje's . naam in het rustige Nepe met Jioon en schande en zulks -terecht werd uitge sproken. Ja, de H.B.S.ers van Nepe met de leeraren aan het hoofd, stonden Jaantje na te schreeuwen, wanneer ze langs kwam en het is begrijpelijk, dat Jaantje's pad niet op rozen ging ! (j Jaantje's ^^^^^~^^ ^^^jjÏMJÏS^^s^ ^ \ ZOOH J^FOGICIG ~**-^^^^^MJjjjjJi inmiddels op ^^ValV voor galg en Jaantje's pad liep rad. Hij beniet op rozen zocht gere geld het ne gerdorp, dat in Nepe permanent maakte om het lichtzinnige gedrag van Jaantje. Dat was Sasman. Niet omdat het hem speet, dat Jaantje zoo lichtzinnig was, maar alleen omdat ze met den verkeerde haar lichtzin nigheden ver spreidde. Hij was er eens getuige van, dat Jaantje zich na haar ochtendbad in de Nepesche beek, zooals eiken dag, door den kapper liet onduleeren en toen de kap per weg was, onderhield Sasman haar over haar om gang met de negers in het algemeen en met haar verloofde in het bijzonder. Of hij Jaantje gedurende dat onderhoud speciale propositie's heeft gedaan, is niet met zekerheid te zeggen, maar het staat vast, dat Jaantje Sasman mee naar haar kamer heeft genomen en hem daar het hoofd van de romp gescheiden heeft. (Bijzonderheden aan loket 6). Toen dit geschied was, schelde Jaantje den kellner, die beleefd klopte. Wat is er van Uw dienst, dame?", vroeg Jansen, de kellner, die binnen getreden was, nadat Jaantje Ja" geroepen had. Och, Jansen," zei Jaantje, Geef me eens even een bord!" Een diep of een plat, dame?" Jaantje liet zich onduleeren .,Een diep o/ een plat ?" t Geef maar een diep. ... of neen het kan wel op een gewoon." Even later bracht Jansen, de kellner, een plat bord en ging toen weer be scheiden aan zijn werk. Die Jansen is echt 'n man, die z'n DE GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 2.70 per kwartaal (f 0.20 voor incassokosten) of f 10. per jaar bij vooruitbetaling. met het hoofd van meneer Sasman op het bord. Zij bracht beide voorwerpen naar de bijkeuken en ging toen weer naar haar kamer, om daar de boel wat op te ruimen. HOOFDSTUK IV. Het bord blijft zoek. Dien middag bleek al dadelijk dat het servies incompleet was. Nu hebben borden altijd een be langrijke rol gespeeld bij de groote misdrijven van alle eeuwen men denke slechts aan He rodes' dochter, die zich vermaakte met een hoofd op een bord en onmiddellijk werd ook hier in het rustige Nepe aan een misdaad gedacht. Eerst werden alle gasten gefouilleerd, maar tevergeefs : het bord bleef zoek. Toen liet meneer Witkamp uit Deventer, die, bij de recherche is, de bewoners van het Negerdorp fouilleeren, maar ook daar werd kamP van de geen resultaat be- Derenter haald. Ten slotte liet Recherche meneer Witkamp gedi plomeerde politiehonden komen, maar het spoor liep dood op de Nepesche Witde bewoners van het negerdorp leerden gefouilleerd beek, die naar alle kantt-ri werd afgedregd, echter zonder resultaat. Hei bord was zoek en bleef zoek en de stemming ii het pension werd gediplomeerde politiehonden zeer neerslachtig, x.oodat verscheidene pensiongasten weer naar huis gingen, en nog wel zonder gegeten te hebben. HOOFDSTUK V. Jat/titjc miiitkt zic/i nooacloos oiii/erttit. Dat Jaantje zich eenigszins onge rust maakte, ligt voor de hand. De ontdekking omtrent de vermissing HOOFDSTUK VI. Geertje's verontwaardiging. Tot de personen, die met Jaantje op goeden voet leefden, behoorde Geertje, de oude, bijziende kookster, die al vele jaren aan het pension verbonden was en zich zeer aange trokken gevoelde tot de arme Jaantje. In het geheim kookte zij voor het ongelukkige meisje, dat feitelijk geen meisje meer was, allerlei kostjes en dat is Jaantje's dochter niet liflafjes, die voor een vrouw in de om standigheden van Jaantje gezond zijn. Jaantje waardeerde dit natuurlijk buitengewoon en de toegenegenheid van de beide vrouwen was dan ook wederzijds. Op een rnooien dag het was Dinsdag en gén collecte-dag werd het kind van Jaantje geboren. Een juffrouw uit het negerdorp, een han dige vrouw, ei'n die reeds vele kinderen had zien geboren worden, fungeerde als baker. Het spreekt bijna vanzelf, dat de juffrouw, na het kind aan de moeder getoond te hebbon, dit het eerst liet zien aan de kippige kookster Geertje. Jaantje's hartsvviendin. Toen Geertje, die juist met de koekepan in de hand stond, het wurm aanschouwde, wond zij zich vreeselijk op; liet kind was haar erg tegengevallen en zij riep de ria dien in Nepe beroemd ge worden woorden: Neen, juffrouw, dat is Jaantje's dochter niet." HOOFDSTUK VIL ?/(/antje'u zoon; leven en einde. Inderdaad waren Geertje's woorden Jaanije wordt naijeschrecmed juist: immers het kind was Jaant jes dochter niet, want het was geen geworden was en wijdde zich aan de dronkenschap, zooals zijn vader en zijn grootvader reeds hadden gedaan. Hij deed het echter in grootscher stijl en poetste reeds op zijn achtste jaar zijn tanden met alcohol, hetgeen wel zeer goed was voor de tanden, maar niet erg gezond voor zijn gestel. Ook bezocht hij allerlei huizen, die we hier niet kun nen aanduiden en dit alles tesamen werd de oorzaak, dat hij op 34-jarigen leeftijd reeds vol slagen getroubleerd was en tot spot diende van geheel de Nepesche jeugd. Eindelijk maakte de dood een einde aan dit losbandig en schandelijk leven en den 16en Augus tus had de begrafenis plaats van. allerlei huizen hij diende tot spot van de jeugd Jaantje's zoon. Jammer, dat meneer Spier juist een paar dagen te voren uit het pension was vertrokken, anders zou hij deze teekening van de begra fenis hebben kunnen maken. UUl HOOFDSTUK VIII. Slot Jaantje zelf leeft sinds dien zeer teruggetrokken in een klooster; als een voorbeeld van deugd. Gelouterd door een onmenschelijk lijden, wijdt zij zich aan de verzorging van arme negerkindertjes. Het zal de lezers interesseeren, te weten, dat het hoofd van meneer (Sasmaii uit Enschede eerste na vele maanden gevonden werd: het lag, goeil geconserveerd, achter in de ijskast. Maar het bord is nooit gevonden, waarschijnlijk zal het gebroken zijn ! GUÜS MT. ,* '31