ATo. DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 20 SEPTEMBER 1930 ?rif, mt ff' UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Croquante Groquetjes door Alida Zevenboom IS u al bij Vincent geweest? -l vroeg de vorige week het acteurtje van vierhoog-voor aan me, en ik begreep in het eeist niet waa? hij zoo gauw naar toe wilde, want mevrouw zaliger had een kruidenier die Vincent heette en ik heb wat overhoop met hem gelegen over het boekje l En dat was in den tijd dat er nog geen telefoon was en alles per boodschap ging. Toen ging de buitenechel net zoo dikwijls als nu de tele foon. U begrijpt dus wel wat een tijd dat was. En toen dacht ik in eens aan meneer Vincent van het klokkespel op den Dam, maar wat ik bij hem moest doen, begreep ik al evenmin. Toen hielp het acteurtje me uit den droom. Vincent is een schilder geweest, die nu pas beroemd is en die een beetje vreemd in zijn hoofd moet geweest zijn, volgens het zeggen. - Dat moet u gaan zien, zei hij. Dat is pas schilderen, maar waarom dat nu pas schilderen is en niet toen de man nog leefde, begreep ik ook al niet. Schilderen is toch schilderen, zou je zoo zeggen. En omdat ik net mijn lange rok had thuis gekregen een mensch moet met zijn tijd mee gaan, zei mevrouw zaliger altijd, panders heeft hij afgedaan?een \an crêpe-georgette met een bloemenpatroon, zooals ze vroeger op het QOEDEWAAGEN'S w _ KROONPIJPIN 60 CENT PCR DOOS behang hadden, ben ik met mevrouw van schuin hier over die van de vijf hondjes, maar zij heeft er drie weggedaan en me uit haar zelf weer aangesproken en mag een mensch haatdragend zijn? naar Vincent gegaan. Mevrouw dacht dat het zoo iets was als Gaitéwaar het erg vroolijk moet toegaan en zij vond het uur twee uur in den middag wat vreemd en toen ik haar zei dat Vincent een doode schilder was, viel het haar tegen, te oordeelen naar het gezicht dat zij trok. Maar wat zij dan eigenlijk gedacht heeft, waar ik haar brengen zou begrijp ik weer niet. Mevrouw trof het dat zij een. kennis ontmoette van het mannelijk geslacht, dio ons een en ander uitlegde, want anders had ik er niet veel van begrepen, dat moet ik eerlijk bekennen. Vincent, zoo vertelde hij ons, was eerst orga nist geweest en hoe diep een, mensch vallen kan om dan maar in eoiis te gaan schilderen en zoo maar, zonder dat hij het ooit geleerd had. Net als u aan de journalistiek doet, zonder het ooit geleerd te hebben", liet de heer er op volgen en toon draaide hij vreemd met zijn oogon en zei: dat is juist het geniale." O, zoo ! Ik moet u eerlijk zeggen dat ik geen verstand van schilderen hob. Ik heb nog een mooi schilderijtje dat ik indertijd gekocht had voor onze voorkamer, toen ik met den inwendigen zendeling onder de geboden stond, on ons bovonhuisje van mijn gold had ingericht en het is het eonige dat ik heb overgehouden van don inboedel, want met do rost is hij ei van door gegaan en ik kan er niet naar kijken of het bloed komt me naar mijn keel. Het stelt oen bosch voor mot een "vijver waarin eeti eend of een zwaan zwemt en Ban den kant zit op een bank oen verliefd paartje on er IN GESLOTEN DOOZEN VAN 6 STUKS onder staat: Stil Geluk." Nou.... Van wat ik Zondag zoo om me heen heb opgevangen, moet ik zeggen dat iedereen Vincent een genie vond, maar dan ben ik ook een gonie in den tijd van de jonge raapsteelen en de worteltjes, want als ik raapstelen hak, dan ziet mijn hakbord er net zoo uit als sommige schilderijen van Vincent en een bord stuk gekookte worteltjes zou je dan best een zons ondergang kunnen noemen. En de menschen liepen in de zaal net zoo stil als in de kerk en dan begrijp ik als het waar is, wat die heei ons vertelde dat er schilderijen bij zijn die vijf en twintigduizend gulden en meer waard zijn en waar Vincent geen cent voor kreeg. Waaruit wel blijkt dat hij niet heel helder van hoofd is geweest. Ik had al heel gauw schele hoofdpijn van het kijken, naar al die kromme en rare menschen aan den wand en ik ben maar op een canapégaan zitten, naast een meneer, die er erg flauw uitzag, net of hij in geen. drie dagen een warm hap eten door zijn koel had gekregen. Ik keek hem eens aan en. toen zei hij in eens: Eerst niet te eten, toen gek en toen dood en nu vechten ze om een lapje doek van hem. Ik keek hem nog eens goed aan en hij keek terug en zei: Te eten hob ik ook niet en hon derd jonge schilders met mij, gek zijn we ook al door de misère...." on het was er uit voor ik het helpen kon, want ik Het me in eens ontvallen Waarom gaat u dan ook niet dood 'i Toen bromde hij ..oud mirakel", maar dat was tegen de dame van schuin hierover, die hem net op zijn toenen trapte, want zij kwam naar me toe om te zeggen dat zij met den hoer dien zij ontmoet had, maar liever naar Gaitéging en zij vroeg niet eens of ik mee ging. Niot dat ik gegaan zou zijn, maar een morisch wil toch decor aan zich houden. Neon, die l-erf t ook moer verstand van honden dan van Vincent. . . . GHARIVARIA Te midden van u, leden der Staten-Generaal, kan ik den toestand des lands niet onverdeeld gunstig heeten." (Troonredei Thuis wel? S)eutfch,lanb, $>eutfct)lanb, ueber Een klassiek drama komt nauwelijks in betvacljt." (Gr.) Tauber's cljlagerëstaan er vol van." (Tel.) Wij ontvingen uw nota van faemerfingen.' (K. P. M.) MERKWAARDIGE BERICHTEN De Studenten-Sociëteit bevat voorts eenige studentenkamers, terwijl de rechter voor logies voor leden zorg draagt." (Hbl.) Trekwagentjes voor kinderen op twee wielen mogen medegenomen worden." ( Ned. Sp.) Snelzwemmen voor jongens met blaas." (U. D.) Het gemeentebestuur van Lutterade werd met het Koninginnefeest prachtig verlicht en versierd." (Ons Zuiden) ONZE CLASSICI Het is van belang te exposeeren op dit centra van Hollandschen handel." (Het mod. kant.) Men loopt overal vast op de parti posteriores van eenige kudden koeien." (De Auto) Fortus fortuna." (Joodsche Inv.) DISTINCTIE Doe me 'n lol." (Rbd.) Bij de warme kachel kan men rustig een gevallene laten verrekken. De verbinding is allerberoerdst." (O. H. C.) De wagen heeft een djempolle veering, en loapt mieters." (Adv. Bat. Nbl.) Een instructie van het Ned. Jong. Verb. bevat hot volgende voorschrift. dat ongetwijfeld opgevolgd zal wor den: ..Niet rooien on zwemmen als men hot niet kan." CORRESPONDENTIE S. te H. Ik lees in een waterbouwkundig artikel: waterondoorlaatbarelagen. Begrijptudit? Antw. Welzeker, jongen. Dat is toch duidelijk. Draagbaar is wat gedragon kan worden, on waterondoor laatbare lagon zijn lagen die waterondoorgolaten kunnen worden, dom oor.