No. 2783 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 4 OCTOBER 1930 WOL VAN THIBETAANSGHE LAMA'S JS' Argentijnsche Lama Sportpsychologie door P. G. M. Toepoel Door sportpsychologle tot grootere schoon heid, hoogere praestaties en meer nut voor de samenleving 1^ OEN de sport de plaats in ons leven verkreeg, die zij thans inneemt, hadden, dit zou men achteraf verwachten, dadelijk eene sport-physiologie en eene sport-psychologie moeten ontstaan. De eerste om den invloed op ons lichaam vast te stellen der verschillende vormen van sport en van het tempo, waarin zij beoefend worden, de tweede om zekerheid te verkrijgen omtient hun invloed op den geest en den snelsten weg aan te wijzen om de techniek juist uit te voeren. Maai de sport heeft de, overigens fel verdedigde, veste stormenderhand genomen en daaraan is het moge lijk te wijten, dat men nog niet zoo hél lang geleden begonnen is met de sport-physiologie, waaraan men nog druk werkt, en dat het veld der sportpsychologie nog braak ligt. Het is waar, overlevering en werkelijke ervaring bestaan er genoeg omtrent den invloed van sport op geest en karakter, maar bestudeerd is het onder werp nog niet en wat het onderwijs betreft, is het opvallend, dat de leeraar van onzen tijd, ondanks de moderne psychologie, de moeilijkheden bij de uitvoering der bewegingen niet in het onderbe wustzijn zoekt. Terwijl de oude trainer, die nooit gestudeerd had of van onderbewustzijn gehoord, op zijne manie; zijne leerlingen door de psycholo gische bezwaren heenhielp. Om niet het onderbewustzijn, dat allengs alles is gaan vermogen en verklaren, ook nog hiermee te bezwaren, zal ik maar veiligheidscomplex noemen, dat wat ons voor ongelukken behoedt, maar, gelijk eene overdreven bezorgde moeder, tienduizendmaal te vroeg ingrijpt en ons daardoor belemmert in onze bewegingen. Dit komt ten eerste uit in het even wicht. Bijna elk spel eischt standen, waarin men, zij het kort, zich in zeer hachelijk evenwicht be vindt. Maar juist tegen vallen verzet zich ons veiligheidscomplex het sterkst. Wie zich niet bijzonder geoefend heeft iii veilig vallen, is. er als de dood voor. Zoodat. wanneer men voor de juiste uitvoering eener beweging de grens van het even wicht nadert, het bekende ,,remmen" plaats vindt. Men bereikt dan niet het gunstigste resultaat en wat veel belangrijker is, men went zich aan bij zijne sport, duur" te werken, want kracht te geven in twee richtingen, waarbij de tegenkracht een deel der eerste opheft. Tertcijl juist snort onn door ,,zuini<f bewegen efficiency moet leeren. Meer Kokadorus bij Liberty Het bezigen van fraaiklinkende namen is nu eenmaal iets dat in de reclame thuis hoort. Men moet den menschen iets suggestiefs vertellen het publiek vraagt da,ar zelfs om. Het zou niet eens zoo moeilijk zijn een beschouwing te schrijven over de poëzie der reclame, over den rijkdom aan kleuv en klank van handelsnamen en merken. Er bestaat in deze kunst plagiaat, als in iedere andere, en afgesleten schoolschheid evengoed als vermetele durf. En n zaak is hier uitteraard heel ruim: de dichterlijke vrijheid. Mag wellicht de kunst van het reclame-maken deze eisch niet stellen de goede trouw van het soliede koopmanschap brengt toch mee dat deze dichterlijke vrijheid aan zekere grenzen is gebonden. Al te grof overdrijven mag men niet. Men kan het publiek niet iets op den mouw spelden, dat van A tot Z onwaar is. Het hierbij afgebeelde gedeelte van den catalo gus van Motz on Co. overschrijdt wel alle geper mitteerde grenzen, en de enormiteit die hierin wordt gedebiteerd, de ,,wol van chte Thibetaansche lama's" net iets voor U, me vrouwtje is dermate hartverkwikkend van dwaasheid, dat we ons vergeten bezig te houden met de vraag wat erger is: de onnoozelheid om zoo maar op den klank af en bij vergissing Thibetaansche priesters in alle onschuld te verwarren met Zuid-Amerikaansche schapen, óf het snorkerig gebral, de zwijmel in zelf bedachte reclame grootspraak van exotische woorden, die dienen moeten om een doodgewoon wollen stofje aan den man te brengen. JO VAN DUIN LAM A CLOTH, warme mantelitof vervaardigd van wol van T h l betaansche lamas. ISO eM. breed, ".. Per meter F 12.75 FANTAISIESTOF voor ja ponnen. 13O c M. breed. Per meter F 7.95 nog. Voor den inensch van onzen lijd is liet grootste nut Kan het spel. dat het hem dwingt zijne uunduelit te eoncentreeren. Individueele spelen doen dit sterker nog dan groepsspelen en het sterkst de verdedigingssporten. Van deze weer het meest boksen, waarin de, wanneer het spel blijft, volstrekt onschadelijke, tikken in het gela.at ons 7,00 hevig ontstellen, dat hunne bedreiging gevaar suggereert. Zie eene ongeoefende persoon een zwaar voor werp werpen. Het va.lt ons dan op, dat het lichaam twee pogingen doet, die kort na elkaar aanvangen. De eerste, de bewuste, om het voorwerp weg te gooien, de tweede, de onbewuste, om niet te vallen. De laatste, overdreven uitgevoerde beweging be lemmert grootelijks de eerste, die dan ook maar gebrekkig slaagt. De athleet. de kogelstooter, hamer-, discus- of speerwerper, gebruikt niet alleen eene doordachte techniek, maar beheerscht zich ook beter. Doch hoe goed de athleet zich ook geoefend heeft, de aandachtige toeschouwer ziel de eenheid der beweging toch meestal gestoord door een te vroeg ingrijpen van liet veilipheidscoinplex. Hoe weinigen ook voeren den Schotscben of den leiï.ch-Anierikaam.clun hoogtesprong uit y.ooals het nioet kunnen -1 K i j boksen kan men bij rustige menschen het veiHaheidscomplex i.itschakeleri door hen tegen een zak te laten stooten. die tegen een ietwat veerend schot hangt. De zak IK zoo vervaardigd, dat dehund zich niet bezeert. Is zoo liet veiligheidscomplex gerustgesteld, dan leidt niets de p.andacht af < n Thibetaansche Lama stoort niets de beweging, die door hare eenheid schoon is. Mf'.ar ziet men dezelfde persoon in eene pa.rtij stooten, dan bederft iets ons genot. De eenheid is verdwenen. Nu moet het achterste been de massa, het dierbare liciinam, naar voien stuwen met kans, maa.r nooit met zekerheid, dooi' treffen weerstand te vinden. Behalve de bezorgdheid voor het even wicht, ondergaat ons veiligheidscomplex de £,n«st voor den stoot van den tegenstander en dus remt het, remt het soms zoodra, de aanval wordt inge zet, meestal zoowat halverwege. Op den zak eenheid, in de partij stoot n remmen, actie n tegenactie, dus krukken, doordat twee gedachten wei-ken. Dat wat hier veiligheidscomplex genoemd wordt, voor een enkel lichaamsdeel kan werken, toont het volgende. Wanneer men een rechtsehha.ndige verzoekt den linkcrvuist van den schouder recht vooiuit te stooten naar een voor de hand veilig doel en het zoo af te meten, dat de arm zich juist strekt, wanneer de hand treft, dan slaagt dit vaker, dan wanneer hij met den rechterarm hetzelfde beproeft. Die. waagt zich niet aan strekken en komt gebogen aan. Waarom? Pogen juist bij het treffen te strekken, kan, vergist men zich, leiden tot strekken eer het doel den vuist stuit, dus tot strekken in de lucht. Bomt men dan niet. dan onder vindt men vaak een meestal licht pijnlijken schok in den elleboog. De onervaren linkerarm nu waagt, wat de ervaren rechter die zelf hersenen heeft en denken kan, zooals de oude boksrneesters zeiden vermijdt. Van de tweeledigheid in denken en in uitvoeren zal de sportpsycholoog ons moeten verlossen. Hij zal ons moeten aanwijzen hoe het best het veüigheidsoomplex te oefenen, niet eerder in te grijpen, dan wanneer het noodig is en vóór dien zich van elke inmenging te onthouden. Xoo eerst zal sjiort en door huur alle bcwer/irty sthoon trorden. Leert de sportpsycholoog' hem hoe het veiligheids complex gerust, te stellen, dan zal de kampioen of lecordhouder tot nog betere verrichtingen komen. Wat van oneindig groot er waarde is want de uitblinker is in de sport middel, maar geen doel de gewone liefhebber zal daardoor van zijn spel of sport in elk opzicht meer genieten en er in zijn ove rige le\en veel nut van hebben. M BBI Hi BH ??! WR tlflüfl | J. B. BENNER 6 ZOON | jj PIANOHANDEL ^^.^ l I DEN HAAG 97 NOORDEINDE l ' f ,!