De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 11 oktober pagina 17

11 oktober 1930 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

No. 2784 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN n OCTOBER 1930 Teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door Is. van Mens. HET was wel een zeer vooruit strevend denkbeeld geweest van de beide oude freules de Riremont om in te gaan op de advertentie waarin een Gentleman - Autobezitter - Zalf be stuurder zichzelf en zijne comfortabele limousine aanbood voor een pleizierreis door het buitenland. Maar het was er toch van gekomen. Het jongmensch had, bij eerste kennis making, een betrouwbaren en be schaafden indruk gemaakt, de limou sine was inderdaad ruim en comfor tabel en de condities waren zeer aan nemelijk. En zij hadden zich ook niet te be klagen. Hun mannelijke geleider bleek niet slechts een voortreffelijk chauffeur en goed kenner van de streken die zij bezochten hij kende overal de aangenaamste hotels en scheen wel haast overal goede relaties bij de hotelhouders te hebben maar ook iemand van goede vormen. Hoewel hij zich bescheiden gedroeg was er telkens gelegenheid voor eene verklaring bij een belangwekkend monument, of een praatje over een meer algemeen on derwerp. Freule Ernestine had al een paar maal gezegd dat het eigenlijk heelemaal niet zoo vreemd zou zijn, indien hun reisgenoot zoo nu en dan aan de ?maaltijden deelnam. Ach, en Freule Claire had daar, na eenige aanvan kelijke bedenkingen, ook geen be zwaar meer tegen gevoeld. En zoo was het dan geschied dat de lunch en de thee, genoten in een vriendelijk gelegen restaurant, den gentlemanchauffeur en de beide dames vereenigde aan eenzelfde tafeltje. De beide dametjes waren opgetogen over de interessante conversatie. Hun geleider was een bereisd man. Hij had zelfs centraal-Afrika bezocht en eenige jaren doorgebracht in Britsch-Indië. Hij wist wonderlijke verhalen te vertellen en in hare corres pondentie gewaagden de freules in opgetogen bewoordingen van hun reis gezelschap. In n opzicht had do auto-bestuur der echter beleefd doch beslist een standpunt gehandhaafd dat er op wees dat hij zich bewust bleef van zijne ondergeschikte positie: vanaf het uur van aankomst in een plaats waar over nacht zou worden, werd hij onzicht baar. Hij bracht de dames naar het hotel waar hij volgens een vooiuit opgemaakt programma logies voor haar had besteld, en dan verdween hij, volgens zijn eigen zeggen naar een be scheidener gelegenheid, waar hij te vens zijn wagen kon schoonmaken en nazien. Maar des morgens omstreeks tien uur was hij weer op appel en gereed om alle formali teiten met be trekking tot de hotelrekeningen het vertrek te vervullen. Hij wikkelde de freules, gemak kelijk gezeten op de ruime achterbank, in sjawls en plaid?, en voort ging het weer. Op zekeren avond, toen de dames na het diner in een hotel te Wiesbaden een wande lingetje ondernamen, stond freule Ernestine opeens stil voor een aanplakbord van het Casino. ..Merkwaardig zeide ze hier treedt de beroemde Fakir Hoessein ook al op !" Ze wees op een affiche, waarop men een geheinizinnigen Fakir zag afgebeeld, fluitspelend temidden van enorme rechtopstaande slangen met afschuwelijk flitsende tongen. Freule Claire onderdrukte een grie zelbeweging. Foei, daar zou ze nu nooit naar durven kijken. Haar zuster herinnerde zich dat zij te Nauheim en Homburg deze zelfde affiche ook al gezien had, en daarop wandelden de freules verder en gingen tegen tien uur te bed. Den volgenden morgen was het regenachtig weer, maar klokslag tien uur kwam een bediende melden dat de auto klaar stond en dat de chauf feur wachtte. ..Zouden we wel gaan, met dit weer....?" vroeg freule Ernestine. en ook bij haie zuster kwam eeli gevoel van bezorgdheid o]) voor dien kranigen jongeman, die door dit ver schrikkelijke weer naar Königswinter rijden moest. Maar daar stond hij reeds in de hal en lachte alle bezwaren weg. . . . Neen, het programma zou stiikt gevolgd worden.... Absoluut . . . .hij was voor geen kleintje ver vaard en de wagen was waterdicht .... En zoo regelde hij dan weer de hotelrekening, het opladen van de koffers en de installatie der dametjes, in haar sjawls en plaids op de zachte achterbank. Onderweg be gon het steeds harder te rege nen. De banden suisden door de plassen en het water stroomde langs de ruiten. Het was een spannend avon tuur, en stil van bewonderingkeken de freules naar den rug van hun bekwa men en moedi gen chauffeur. Plotseling ech ter, op een stil eind van den weg, bonkte de wagen en stond stil. . . . Neen. het was niets. verzekerde de chauffeur, een lekke band, een kwestie van drie minuten om het reservewiel op te zetten. Ademloos sloegen de zusters zijn arbeid in den stroomenden regen gade, en toen hij gereed was boden zij hem chocolade en pepermuntjes aan. Hij moest vooral geen koude vatten om harentwil.... Daar gingen zo weer verder, doch nauwelijks vijf minuten later, stond de wagen weer stil, midden in een bosch. Er was weer een band kapot, Adverteert in de Groene Dat is een zin dien ge ?Jikwij/s ieest. Waarom juist in DE GROENE ? Omda. DE GROENE in hefgehee/e land gelezen word f door het beste publiek door hef pubieh dat isfs te besteden heeft. De adverteerder behoef f niet te betalen voor een ver spreiding, waarmee hij hon derdduizenden bereikt, die juist niet tot hef koopkrach tige publiek behooren, maar hef betaalt hem om in dit blad fe adverteeren, dat hem direct in contact brengt met het publiek dat hij zoekt. en 1111 was hot ernstiger. Kr moest een nieuwe binnenband worden inge legd. Hij moest de dames nu lastig vallen.... Een oogenblikje maar. I)e binnenbanden lagen onder haar achterbank. De freules stapten uit, en de chauffeur boog zich over de achterbank, waarvan hij de zitting oplichtte. Het scheen haar een zwaai werk, en opeens sprong freule Ernes tine voorwaarts om te helpen. . . . die arme jongen ! ! Maar met een gil deinsde ze achter uit en trok haar zuster mede het bosch in.... Eenige minuten kon zij niet spreken van ontzetting, toen gilde ze: ..weg. . . -weg, weg. . . . die auto!!!" Onder de achterbank. ... die breede gemakkelijke achterbank waarop zij al die dagen met haar zuster ge zeten had. . . . daar had ze een diep gat gezien.... en in dat gat kron kelde, krioelde iets, dat geen banden was. maar levend, en bont gevlekt, met een afschuwelijke kop en lekkende tong.... De dames zijn per trein doorge reisd . . De gentleman-chauffeur moest absoluut het reisprogramma vol brengen, wegens dwingende contractueele afspraken in verschillende badplaatsen....

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl