DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 OCTOBER 1930 No. 2785 ?ï>-, f"»',' De Wereldtentoonstelling thuis door Melis Stoke Teekeningen voor 3fde Groene Amsterdammer" door E. Harmsen van Beek toatd.zi hoogs ond.r^chnding EEN warm voelend vaderlander zal onverschillig gebleven zijn bij het lezen van de onderscheidingen welke, naar aanleiding van de Wereld-tentoonstellingen te Antwerpen en Luik, aan Nederlandsche instellingen zijn ten deel gevallen. En onder deze instellingen rekenen wij in de eerste plaats de persoon van den heer Posthuma, die een Grand Prix met eere-diploma verwierf. Het feit dat deze Nederlander, zonder iets anders te verfcoonen dan zijn ijver en goede wil, naast steden, koek-, machi ne- en kunst zijdefabrieken deze hooge on derscheiding waardig werd gekeurd, ver vult ons met fierheid. Het bewijst dat hij in waardeering «ven hoog is aangeslagen als havencomplexen, schitterend uitgeruste fabrieken en andere Ne derlandsche organismen van den edelsten aard. Hij, die honderd jaren geleden had durven voor spellen welk een groote hoeveelheid eerediploma's, gouden en zilveren medailles door de Zuidelijke federlanders aan de broeders van het Noorden verleend zouden worden, ware voor een utopist * gehouden. Desondanks hebben wtf ze ontvangen, als her inneringen aan dit jubeljaar. Ze hebben ons betfdzen dat de wereldtentoonstelling als zoodanig - «an voortreffelijk middel is tot bevordering van "wedèrzijdsehe vriendschap en waardeering. Ze zij a als winkelweken met feestétalages van onder- Itng concurreerende magazijnen, hecht verbonden in vereenigingen tot bevordering van gemeen schappelijke belangen. Maar bij dit beeld, ontleend aan het midden«bandsleven, mogen wij niet bleven stilstaan. Het is de taak van den geschiedschrijver om de lessen - eter 'historie vruchtbaar te maken door middel vftn aanwijzingen tot hare toepassing door het individu. En waarom zouden wij het in grooten stijl tsegepaste verbroederingsmiddel van staten onder ling niet in werking stellen tot het bereiken van sn edeler verhouding van de menschen onderling, in het dagelijksche verkeer Dit middel is: de inventarisatie, het uitpakken en tsntoonstellen van eigendommen en prestaties In een nobelen kamp en ter aankweeking van wederzijdsche waardeering en hoogachting ** ' ....Tot zoover was ik gekomen met mijn digelijksch sermoen tot mijne Mathilde, toen deze mg te kennen gaf dat mijn betoog gesproten was uit onvoldoende kennis van de vrouw. Mannen zoo zeide zij denken alle kwesties -te kunnen oplossen met zwaarwichtige theorieën. ' Dingen die de vrouw reeds eeuwen lang instinctief toepast, lanceeren ze opeens als nieuwtjes l" Ook in dit geval bleef Mathilde niet in gebreke het bewijs te leveren. Zij opende mij de oogen voor een sinds onheugelijke tijden onder dames ge bruikelijke inventarisatie-methode, welke de onder linge betrekkingen van vriendinnen ten goede komt. De vrouw, en niemand minder dan de vrouw, heeft de wereldtentoonstelling ontdekt. MOTOR- m ZEILJACHTEN Lijsten van aanbiedingen gratis en franco op aanvrage HHMMSKIGT-HfiScbpszaksn Finl NIEÜIEHAYEN 136 boek Koestraat 1 - ROTTERDAM. het terrein van de modi Gaat u maar eens na wat er gebeurt wanneer vriendinnen elkan der bezoeken. In minder dan geen tijd is het gesprek geraakt op het ter rein van de mode. De kortzichtige en dwaze man wendt zich ongeduldig af. De verblinde be grijpt niet dat dit de inleidende po gingen zijn om te geraken tot onderlinge vriend schap en waardeering door nobele kamp. Er ligt meer in die blikken en opmerkingen dan louter lust tot conversatie. . Wacht maar eens totdat zij zich gezamenlijk naar kleedkamer of japonnenkast begeven. Dan begint de edele inven tarisatie eerst goed. Het toilet als vermaterialiseering van ondernemingszin, originaliteit, koop manschap, moed, economisch- en artistiek inzicht, gekoppeld aan den wedijver naar het beste plaatsje in 's werelds waardeering, is meer dan een gril. Het is de essentie van den strijd om het bestaan zelf. Ach, arme industrieelen, die in het groot uit pakt op wereldtentoonstellingen.. Om te weten dat ge slaafsche navolging pleegt, hebt ge slechts op de uren van de thee naar de kleedkamers uwer vrouwen te gaan en te zien hoe daar wordt uitgepakt, ge toond, gepre-en en gecritiseerd. M7anneer ge, moe-gepeinsd op vraagstukken, getoond, geprezen en gecritiseerd naar huis komt, dan straalt daa-, in het oog van uwe vrouw, een eere-diploma, een gouden of zilveren medaille.... die ge niet zie omdat ge zoo met u zelf bent ingenomen en met uw kortzichtige verstandje. Dacht gij waarlijk dat de phalanxen van vrien dinnen zich aldus, hecht en trouw verbonden, zouden kunnen handhaven, zonder het nobele middel van onderlinge kamp, van inventarisatie en scherping van elkanders ondernemingszin en originaliteit in het, oppervlakkig gezien wereldsch, doch in dieper wezen hoog-menschelijk ver keer....? Zulk een dwaas was ik, door nog onlangs tegen mijne Mathilde te zeggen: Nou heeft toch werkelijk Cato je nieuwe bridge-coat nagemaakt..!" Hoe weinig begreep ik van hetgeen in wezen geschied was. Deze Cato had gehandeld gelijk Antwerpen ongetwijfeld zal doen, wanneer het de Nederland sche haven-maquettes heeft bestudeerd: over nemen van het beste en nieuwste.... uit concur rentie en waardeering en boogachtig tevens. En gelijk er in de blikken van mijne Mathilde iets van voldoe ning is, wanneer zij iets in den geest van haar bridge-coat om de leden van Cato aantreft, zal Am sterdam fier naar zijne Maquette lonken en den ken : dat was mijn werk, mijn vondst. Wanneer gij dit begrepen hebt, lezer, dan zult ge voortaan datgene doen wat ook ik mij heb voor genomen: de huiselijke wereldtentoonstellingen, in al Laar wereldschheid, bevorderen met aan zienlijke pecuniaire offers, als middel tot versterking van waardeering en hoogachting tusschen bevriende mogendheden.... In casu Uwe vrouw en de mijne. . . . haar bridge-coat ? f* ? Ui l\ l' *? ?<ïr/«iri kr; I:T::: Steeds langer telefoonnummers Herinnert gij u nor/ hoe 't in den ouden tijd was, waarin de telefoon niet algemeen verbreid was? Toen was men nog een heele Piet als abonné. De nummerlijst besloeg toen nog slechts luttel vellen. Men wist schier uit het hoofd wie er was op te bellen aan 14, 40, 106 en 102. D'ontwikkeling liet zich niet remmen en niet stuiten. Een immer grooter kring begon zich aan te sluiten. De kruierij werd meer en meer ten val gebracht, en 't telefoonboek gag men telkenjare zwellen, en ook de combinaties die men op kon bellen, zooals 210 en 708. En immer wies de stroom. Het wassen der bevolking vond in de nummerlijst weerspiegeling en vertolking, zoodat, na korten tijd, men 't resultaat kon zien in d'omvang die de cijfercombinaties kregen, als 1605 en 1609, of 21-06 en 35-10. En nu de kruierij een ouderwetsch idee is, en vrijwel ieder telefonisch abonnéis, ziet men den omvang van het telefoonbedrijf in 't lijvig resultaat van 't zwoegen van de zetters op vele bladen vol gecombineerde letters als 1-0-3-5-0 en 8-2-5-3-5. Wat houdt de toekomst in aan nieuwe mogelijkheden? Haast eischt het eerste deel van 't nummerboek een tiveede, en ieder nummer wordt een rekenkunde les, zoodat een nieuw geslacht nog nummers zal beleven als 4-5-2-3-8-3-4-2-6-6-7 en 9-3-2-6-5-0-9-8. MELIS STOKE Nieuwe Uitgaven 't Kind Ina" door Christine Moresco Brants, geïllustreerd door Ella Riemersma, uitgave van Holkema's U. M. Amsterdam, Een van die boeken welke de meisjes reuze" vinden: Een meisje, dat vroeg trouwt en een ander dat toch nog den man krijgt waar haar geheele hart naar uitgaat. Daarbij geschreven in den trant en spreekwijze van onze bakvisschen. Hier en daar is er wat nonchalant met de taal omge sprongen, maar daar lezen de meisjes wel over heen. Bij dit boek, zoowel als bij De Almenhoeve" trof me de bizonder geslaagde bandteekening van Ella Riemersma. Eigenlijk na de vele banden van meisjes- en jongensboeken die we in de laatste jaren te zien kregen een absolute verrassing en verbetering. EMMY B.?B.