DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 OCTOBER 1930 i:Mr. Sam van Houten De laatste der liberalen Mr. S. van Houten, die dezer dagen op 03-jarigen leeftijd is overleden, heeft ge durende bijna 70 jaar actief aan het politieke leven deelgenomen. Hij noemde zich een geboren volksvertegenwoordiger en hij heeft gedurende die geheele periode, of hjj deel uitmaakte van eenige volksvertegenwoordiging of niet, geregeld in het openbaar zijn meening over 'slands zaken uitgesproken. Wat meer zegt: hij is gedurende die lange periode dezelfde beginselen trouw gebleven. Toen de liberale partij, waarvan hij deel uit maakte, haar beginselen ontrouw werd en heulde met de democratie, brak hij met zijn partij en liet zich tegenover de liberale partij candidaat stellen. Eerst toen de liberale partij naar zijn oordeel weer op het goede pad was teruggekeerd, kwam hij in het ouderhuis terug. Deel uitmaken van een politieke partij beteekende voor hem trouwens allerminst: meeloopen in het gareel. Nog onlangs nam hij in een staat kundigen brief krachtig stelling tegen het stand punt der liberalen in zake ontwapening. Mr. S. van Houten gold in zijn jonge jaren als een radicaal. Aan zijn initiatief als lid der Tweede Kamer is het zoogenaamde Kinderwetje van 1874 te danken, dat fabrieksarbeid voor kinderen beneden 12 jaar verbood, de wet, waarmede onze sociale wetgeving een aanvang neemt. Hij geld in die jaren voor een zoo gevaarlijk radicaal, dat de regeering om die reden weigerde hem tot hoogleeraar in de staathuiskunde te Leiden te benoe men. Vijftig jaar later zou dezelfde van Houten voor een zoo ultra-conservatief gelden, dat geen enkele politieke partij haar reputatie in de waagschaal zou durven stellen door hem naar de volksver tegenwoordiging af te vaardigen. Toch is Mr. S. van Houten gedurende zijn geheele leven dezelfde beginselen consequent trouw gebleven. Maar de politieke denkbeelden hebben zulk een ontwikkeling doorgemaakt, dat wat in 1870 gold als ultra-radicaal thans ultra conservatief wordt geheeten. Zoo staat Mr. S. van Houten als een mijlpaal in onze staatkundige geschiedenis. A. C. J. J. Voor Zelfscheerders Eerst een weinig Purol inwrijven en daarna inzeepen; dan scheert men zich schoon, zacht en pijnloos. Kapitein Borren veroordeeld tot n dag gevangenisstraf Teekening voor de Groene Amsterdammer" door L. J. Jordaan 2 -( D-(7.131. W. BUREAU ? De veroordeelde: Maar dan hier alsjeblieft /" MUZIEK door Constant van Wessem Concertgebouw: Wladimir Horowitz Na een wonderbaarlijk heldere, boeiende en fantastische interpretatie van Berlioz' Haroldsymphonie door Monteux met orkest, waarin Denoyer, de solist-altist, volmaakt een obligaatstem wist te blijven het verwondert waarlijk niet, dat Paganini, die de partij voor zich bestelde, een zoo weinig virtuoos opgezette solo niet spelen wilde! kwam Wladimir Horowitz met het tweede pianoconcert van Brahms. Er zijn onder de pianisten van de laatste jaren enkele, wier namen men onthield: Arthur Rubinstein, Kobert Casadesus, Jan Smeterlin en ook WJadimir Horowitz. Het ras der bezielde virtuozen en predikers op het klavier is langzamerhand aan het uitsterven sinds den dood van Liszt en diens grootste leerlingen; er is nu een ras van phenomenale technici aan het ontstaan, virtuozen met ijzeren zenuwen, maar met oen innerlijke koelheid. Ook de moderne virtuoos stelt zich op de moderne muziek in,hij is meer instrument, minder individualiteit geworden en hij is het voortreffelijkst in die stukken waarin h'j zijn natuur geen geweld hoeft aan te doen. Evenals Arthur Bubinstein is Horowitz het be wonderenswaardigst in moderne muziek. Het feit, dat Horowitz Brahms zou spelen, den meester die zich het minst in de sympathie der jongeren mag verheugen, trof en verbaasde eenigszins. Was het coquetterie, die Horowitz zich aan dezen weinig geliefden meester deed wagen? (We herinnerden het ons van Rubinstein ook). Maar men was toch gespannen, iets ongewoons zou het in ieder geval worden, ook al kon men de opvatting misschien niet deelen. Horo witz maakte er een klankstuk van, ontzaggelijk en verwoed gespeeld, een schrille fanfare; alle romantiseerende klankenpoëzie was hier dood, er waren verbazingwekkende accenten, ijzeren accenten (vooral op kracht viel het accent), aaneen gegoten passages, met een autoritair mechanisme, maar weinig teederheid, weinig heimwee, weinig droomerigheid. En wat is Brahms zonder dit alles? Toch behaalde Horowitz een stormachtig succes, het tegenwoordige sportieve geslacht wist Horowitz' prestatie te waardeeren. VAN DER HELST SIGAREN GOEDE SIGAREI II KEI BESCHAAFDE VERPAKKING