Historisch Archief 1877-1940
No. 2787
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN i NOVEMBER 1930
De Sovjets en de Graanmarkt
door G. A. Klaasse
l
ONGEVEER een maand geleden werden de
gemoederen in de graanhandel plotseling in
beroering g bracht doordat voor rekening van de
Russische regeering in Chicago tarwe op termijn
?werd verkocht. De marktpositie van dit product
die toch al veel te wenschsn overliet werd door
dia transacties opnieuw aanmerkelijk verzwakt.
Men vroeg zich af wat er wel van de tarweprijs
moest terechtkomen, wanneer de Sovjets zich als
foaissiers zouden ontpoppen en de ..kapitalistische"
beurzen, de centra van hyt economisch leven,
?zouden misbruiken als werktuig om de welvaart
op ruwe wijze te verstoren. De Amerikaansche
«Seeretary of Agriculture uitte /ach op vrij krasse
wijze, en opperde de veronderstelling dat de heele
Manipulatie op touw was gezet om onrust te stoken
onder de Amerikaansche boeren. De jongste
gebeurtenissen in Zuid-Amerika en Duitschland
liebben eens te meer duidelijk aangetoond dat
revolutionaire stroomingen op geen betere wijze
gevoed kunnen worden dan door achteruitgang
van de welvaart. Wat ligt er dan meer voor de
hand dan dat de Russen zullen probeeren kunst
matig de welvaart te drukken om aldus een geest
van opstandigheid te wekken. Men zou daarop
nog verder kunnen voortfantaseereii, en betoogen
dat het logisch is dat juist met de graanmarkt en
de boerenstand een aanvang wordt gemaakt. In
Rusland zelve toch zijn de boeren de minst en
thousiaste communisten, en dus moet men elders
de langste periode van voorbereiding juist voor
de boerenstand hebben. Waarbij nog komt dat
de graanmarkt het gemakkelijkste, mikpunt voor
de Russische aanvallen was. Teneerste heeft
Rusland zelf graan, zoodat bij tegenloopen van de
speculatie de positie niet ingedekt" behoeft te
worden maar graan kan worden geleverd. En
bovendien was de marktpositie van tarwe buiten
gewoon zwak. Kan men zich iets mooiers wenschen ?
Een speculatie die geen geld kan kosten (omdat
Rusland dan graan kan leveren), die slechts winst
kan brengen en die buiten Rusland het terrein
voor de Sovjet-idealen kan voorbereiden.
Of inderdaad achter de bedoelde
Sovjet-transacties een dergelijke verstrekkende opzet steekt
is natuurlijk niet nategaan, althans op het oogenblk
nog niet. Het is geenszins uitgesloten dat de zaak
heel eenvoudig als winstmakerijtje bedoeld is.
Immers de Russische regeering weet hoeveel tarwe
zij dit seizoen buiten de grenzen op de markt zal
brengen. Is dat kwantum van dien aard dat zij
een aanmerkelijke prijsdaling uit dien hoofde
voorziet dan kan zij met haar voorwetenschap
gewapend een baisse-affaire op touw zetten in de
hoop dat haar verwachtingen inzake de prijsdaling
bewaarheid worden. Heel erg waarschijnlijk klinkt
deze veronderstelling niet. Reeds eenige jaren
komt er Russisch graan ter markt (nadat sedert
het begin van den oorlog tot 1928 toe aanvoer
van die zijde achterwege was gebleven) en de beurs
is daarop dus min of meer voorbereid. Zoodat het
quantum al groot moet zijn wil daarvan een
extraprijsdruk uitgaan. Het termijnaanbod van de
Sovjets in Chicago deed trouwens de noteering
onmiddelUjk vrij scherp terugloopen, zoodat een winst
uit dien hoofde toch al problematiek is.
En tenslotte is er nog een derde mogelijkheid,
die, ware het niet dat men steeds geneigd is achter
Russische transacties diepere bedoelingen te zoeken,
de meest voor de hand liggende oplossing zou zijn.
Zooals reeds gezegd, is in de laatste jaren Rusland
regelmatig in de markt voor verkoop van zijn
graansurplus (?). Tot nu toe werden deze
verkoopen a contant afgesloten. En nu plotseling in
Chicago de contante verkoopen vonden in
Europa, het afzetgebied voor Rusland dus, plaats
- op termijn werd afgegeven heeft men dat ge
nterpreteerd als blancoaf giften", als zuivere
baisse-verkoopen. Wat natuurlijk geenszins vast
staat. Immers een belangrijk deel van de termijn
transacties aan de goederenbeurzen is op zeer
reëele basis gefundeerd. Wanneer een
graanhandelaar (of een boerencoöperatie) weet dat hen
over drie maanden tarwe ter beschikking zal staan,
en vreest, dat de prijs zal terug loopen, dan kan hij
aanleiding vinden om thans reeds het graan te
verkoopon tegen de noteering voor
driemaandslevering. Zijn bedoeling niet die verkoop is dan
allerminst speculatief, integendeel zijn opzet is om
speculatie op het toekomstig prijsverloop
uitteschakelen. Hetzelfde is het geval met de
meelhandelaar die op termijn inkoopt om zeker te
zijn van de prijs, en dat doet hij weer omdat hij
met zijn bakkers-afnemers reeds te voren
eenmeelprijs gefixeerd heeft. Wanneer men nu aanneemt
dat de Sovjets een verdere prijsdaling voorzagen,
en zich voor de tarwe die in December voor af
levering ter beschikking zou komen reeds thans
wilden secureeren van de nu nog geldende
termijnnoteering, dan is dat een zeer plausibele verklaring
van de transactie. Is straks in December wanneer
in Europa het graan a contant kan worden
verkocht de prijs aanmerkelijke!' lager dan do
driemaands-prijs van thans dan is de opzet
gelukt. Want ter afdekking van de
termijnverkoop kan dan in Ohicago ook evenredig
lager worden ingekocht. Stijgt daarentegen de
prijs dan wordt op de t-ermijntransactie verloren,
maar op het in 'Europa verkochte graan wordt een
hooger prijs gemaakt dan verwacht werd. In deze
interpretatie komt de affaire daarop neer dat
Rusland zich voor zijn graansurplus een bepaalde
prijs heeft verzekerd, in de verwachting dat deze
hooger zal zijn dan die welke op liet moment van
de werkelijke verkoop te bedingen zal zijn. En
de transactie heeft dan niet de strekking van ecu
baisse-verkoop; zij is in werkelijkheid geen
blaiicoverkoop, maar een reeëelo affaire.
* *
*
Welke van deze drie oplossingen nu mot de
waarheid overeenkomt zullen wij misschien straks
in December kunnen uitpluizen. Maar hoe dit ook
zij, reëel of niet reëel, de transacties van de
Sovjet hebben de marktpositie stevig aangetast.
En het valt niet te ontkennen dat indien al niet
de bedoeling heeft voorgezeten om prijsdruk
uittooefenen, dit toch het gevolg is geweest. Want de
baissiers, mennende een welkome steun uit Rusland
te ontvangen, hebben hun activiteit in dit toch
reeds zoo gunstige tijdvak verdubbeld. Wij schre
ven de vorige keer dat de baissiers onder bepaalde
omstandigheden een daling kunnen doorzetten ook
al is die door de verhouding van vraag en aanbod
alleen nog niet geheel gemotiveerd. Ook hier kan
zich weer zulk een geval voordoen. De baisse kan
steunend op de verwachting, dat Rusland met
defaitistische bedoelingen on/e markten blijvend
in wanorde tracht te sturen haar praktijken uit
oefenen, los van zuiver economische overwegingen
dus. Als de Sovjets daarvan eens de smaak te
pakken kregen en hun activiteit ook tot andere
producten gingen uitbreiden? Een klein surplus
aanbod is bij de zwakke marktpositie van dit tijd
vak voldoende om het toch al labiele evenwicht
te verstoren. Ook voor de effectenbeurs is deze
kwestie van groote beteekenis. Omdat immers
juist nu de samenhang tusschen productsprijzen
en stemming voor aandeelen zeer nauw is. Men
moet dan ook hopen dat de Sovjet zich beperkt
tot de graanmarkt, en dat bovendien de trans
acties daar een reëele ondergrond hebben, een
gewone daad van koopmanschap zijn. Want zou
Rusland kans zien om onze prijzen in het honderd
te sturen dan zou dat behalve het politieke effect
aanmerkelijke voordeden opleveren. Doordat de
regeering alleen importeert kan de nadeelige
invloed der prijsdaling niet in Rusland zelf door
dringen, maar voor de invoeren welke hot land nog
in ruime mate noodig heeft kan men wol van de
lage prijsstand elders profiteereri. wanneer althans
....onder die omstandigheden Rusland nog
crediet kan krijgen.
VAN DER HELST SIGAREN
GOED! SIQABEH II EER BESCHAAFDE VKBPAKKINQ
BEURSSPIEGEL
Bij Ruwe Huid Purol
Donderdag, 30 October
DE productenmarkten zijn in de laatste week
een niet te onderschatten steun voor onze
beurs geweest. Terwijl in Amerika tengevolge van
de technische positie van de aandeeknmarkt deze
factor nog weinig invloed had, heeft hier het ge
middelde koerspeil ongetwijfeld de steun daarvan
ondervonden. Aandeelen H.V.A. brachten het zelfs
tot nagenoeg 100 punten boven het laagterecord
van eenigen tijd geleden, een verschijnsel dat wel
niet in de eerste plaats zal zijn te verklaren uit een
plotseling zoo sterk toegenomen kooplust, maar
veeleer uit de contramine die het raadzaam achtte
haar posities in te dekken toen eenigen tijd achter
een de New-Yorksche prijzen eiken dag eeïi stijging
registreerden. Gisteren kwam die beweging plot
seling tot staan, hetgeen gegeven de bijzondere
oorzaak van de stijging niet anders dan logisch is.
Immers na elke dekkingskoersstijging" volgt een
reactie; en daarbij kwam dat de New-Yorksche
noteering even inzakte terwijl het gerucht liep dat
de V. J.P. bij de verhoogde limitcs niet zoo gemak
kelijk koopers kon vindiüals men op grond van
het Amerikaansche marktveiioop wel zou hebben
vermoed. Daarbij komt dat, nu de besprekingen
met Cuba binnenkort voor de deur staan, het
publiek even een afwachtende houding aanneemt.
De overige afdeelingen tor beurzo werden door
do gunstiger stemming voor cultuurwaarden min
of meer op sleeptouw genomen. Met uitzondering
mtusschen van aandeelen Philips, waarvoor het
aanbod zoo overwegend bleef dat de koers geleide
lijk afbrokkelde. Nog steeds weet men niet uit
welken hoek die verkoopen komen. Een nieuwe
theorie daaromtrent is dat enkele groote houders
hun aandeelen wenschen om te zetten in conver
teerbare obligatun van de nieuwe leening. Op
grond van gerucht dat het dividend voor dit
jaar verlaagd zou worden tot 15 a 16 pCt. kan
men nml. calculeeren, dat bij omzetting van
een aandeel in drie obligatun het rendement
van het aldus omgezette kapitaal gelijk blijft.
Door het conversierecht houdt men de goede kansen
voor de toekomst, maar de kwade schakelt men
uit. De premie die men voor die eenzijdige gunsti
ger kansorienteering betaalt is 100 pCt. per aandeel,
omdat immers de conversiekoers, naar de
voorloopige berichten luiden, op 400 pCt. zou zijn vastge
steld.
* *
*
In den oliehoek wil het ook nog maar niet erg
vlotten. De productie is weer stijgende, en reeds
eenige malen is de ruwolieprijs verlaagd. Er is
trouwens geen reden om aan te nemen dat de de
pressie niet ook op deze tak van bedrijf zou door
werken ; reeds eenige jaren stijgen de olievoorraden,
zelfs toen het verbruik voortdurend toenam. Allicht
zal dus de situatie verscherpt worden nu door de
neergaande conjunctuur het verbruik bovendien
nog daalt. Welke invloed nu de huidige verhou
dingen op de dividenden zullen hebben is moeilijk
nategaan. Men kent het argument dat de Konink
lijke als grondstof-tot-eindproduct-bedrijf geens
zins alleen afhankelijk is van de opbrengst van de
oliewinning. En daarom kan men bij benadering
den invloed van het prijsverloop op de winsten niet
bepalen. En al wist men dat, dan nog zegt dat
niets ten aany.ien van het dividend. Het gerucht
loopt, dat de Shell Union (waarvan de
dividendpasseering onlangs de eerste stoot omlaag aan de
aandeelen Koninklijke gaf) dit keer haar kwar
taalsdividend weer zal betalen.
C. K.
RECTIFICATIE
In de besproking van den nieuw-ontdekten
Vermeer in het vorige Nr. wordt Lot's ne dochter
door den zetter voorgesteld als ,.in afschuw" bij
den wijnkan verkeerencl: naar waarheid toeft zij
er ..in schaduw."