De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 15 november pagina 19

15 november 1930 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2789 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 15 NOVEMBER 1930 Croquante Croquetjes UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Alida Zevenboom WAT kan een mensch toch in eens beroemd zijn en dat eigen lijk gezegd door niets. Ik kon deze week mijn neus niet buiten de deur steken of de slager van den overkant en zijn knechts tegenwoordig heeten ze bedienden staakten met het snfden van lappen en het uitsnijden van de bief en keken standvastig naar me en de klanten draaiden zich om en keken ook. Nu kan ik best tegen een beetje kijken maar het moet niet te erg worden, want dan begint het me te kriebelen en krijg ik trek er op af te gaan. Van de week stapte ik in een wagen van lijn 2 en ia eens keek iedereen me aan en wie niet keek, werd er door de anderen op attent gemaakt en links en rechts van me hoorde ik zeggen: daar heb je der". Ik deed eerst net of ik niets merkte en trok een gezicht van: wie doet me wat" maar dat kun je niet vol houden van de Hendrik Jacobstraat tot aan de Bijenkorf, vooral niet met het gangetje dat onze tram onder meneer van Putten heeft. En toen ik uitstapte, heb ik lekker een van die dames boven op haar teenen getrapt en ze had erg gevoelige, geluk kig, want ze gaf een benauwden gil. Verdiende loon. O zoo. Maar het is vervelend als je je nergens kan vertoonen of ze steken de koppen bij mekaar. Ik kwam van nicht uit de Commelinstraat vandaan de inventaris van de groente affaire is door meneer Kaap van het Waterloo-plein gekocht en ik heb tranen gehuild, want daar stonden van de week al de groentebakken van neef zoo maar in den regen en dan moet u weten wat ik er voor neergeteld heb van mijn lieve centen ik zeg dat ik van nicht vandaan kwam en omdat ik wat licht in mijn hoofd was, liep ik den Buitensingel op het heet nu anders maar ik ben het met meneer Butters en meneer Henri Polak eens dat ze veel te veel met onze oude straat- en gracht namen geknoeid hebben, want op zoo'n manier moeten ouden van dagen wel verdwalen en ik weet wel dat een familielid van me, die in het besjeshuis op den Amstel is, altijd verdwaalt en soms een tikje al te vroolijk thuis komt, omdat hij met al die nieuwe straatnamen niet overweg kan en dan einden moet omloopen. Zoo zegt hij tenminste maar erg veel vertrouwen doe ik hem niet. Ik zei dat ik van nicht vandaan kwam en ik liep op den Buitensingel bij de Amstelbrouwerij, toen ik een heer en dame tegenkwam en in eens hoorde ik de dame zeggen: daar heb je der !" en ik hoorde ze lachen. Ik was bijna CADILLAC Het feit, dat de Cadillac dikwijls voor veel duurder wordt gehouden, dan ze la werkelijkheid Is, pleit wel zeer sterk voor de hooge plaats.dte de CADILLAC In de algemeene achting inneemt K. LANDE W EER UTRECHT AMSTERDAM Blltstraat 74 ~ Stadhouderskidi 93-94 naar ze toe gegaan om haring of kuit te vragen maar het was er nog al een zaam en je kunt nooit weten. En toen ik voor het Weesperpoortstation op lijn 11 stapte, lachte de conducteur en toen hij op het voorbalcon om kaartjes vroeg, zag ik hoe al de heeren zich omdraaiden en ook de wagen bestuurder waagde er een oog aan. Ik stond in de rij in het belasting kantoor een mensch doet niet veel anders tegenwoordig en in eens stootte men elkaar aan en een heer die drie plaatsen voor me stond, ging uit de rij en bood mij zijn plaats aan, wat een woordenwisseling tengevolge had tusschen mij en een dame nou ja, dame ! die mij niet voor zich wilde hebben. Mevrouw, zei die meneer, liet is mij een genoegen u mijn plaats te mogen aanbieden. Voor een vrouw als u. . . . Verder kwam hij niet want de daaame" begon toen net uit te pakken en wat hij verder zeggen wilde, was niet meer te verstaan. Ik moet u zeggen dat ik er niet veel van begreep. Toen ik 's avonds thuis kwam, lag er een telegram: Bied u hart en hand aati. Ben Zondag Rijksmuseum voor Nachtwacht met Oranjebloem knoopsgat", (volgde een naam die niemand wat aangaat) en omdat ik nog wat licht in mijn hoofd was, begon het me te duizelen. De telefoon ging en een mooie, donkere mannestem liet leek wel de stem van den imvendigen zende ling als hij gevoelig sprak en dat kon hij ! zei dat hij mij bewonderde en mij vroeg of ik geen lid van de Burgerwacht was. want ik zou een sieraad van het corps zijn en het toeval wilde dat toen ik even daarna ,,Aiuie" uitliet, mevrouw van schuin hier over al haai' honden ook uitliet en terwijl Amie" even naai' Klitty" liep, slenterde zij mij voorbij: en ik hoorde haar haar neus ophalen en tegen de lantaarnpaal zeggen: Aanstelster ! Om voor een offi cier een dag te gaan zitten !" Toen ging me een licht op. De heele wereld had mij aangezien voor de alleenwonende dame die uit hoog nationaliteitsgevoel voor kapitein BoiTen was gaan zitten !. . . . Wasch Uw haar l eens met Purolzeep. U zult dan l zien hoe mooi, zacht en.roosvrij l ' UW haar WOrdt. Purolzeep is evenals l Purol. verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl