Aankomst van den prediker f~\ NDER de jongere Amerikaansche regisseurs ^"^ behoort King Vidor tot de meest belang wekkende figuren. Met Josef von Sternberg, Rex Ingram, James Cruze en Clarence Brown vormt hij die merkwaardige en voor ons, Europeanen, zoo moeilijk te schatten groep vakmenschen, welke de koers in Hollywood trachten te wijzigen. Om eenigszins te begrijpen, wat dit zeggen wil, vergete men niet, dat de Amerikaansche filmproductie geprononceerder en consequenter dan de Europeesche een industrie is. Niet in den overdrachteiijken of ironischen zin, maar wel zeer letteriijk opgevat. Het is een groot-bedrijf een machtige, hecht georganiseerde productievorm, die op groote schaal bedrukt celluloid fabriceert, met al de on kosten en risico daaraan verbonden. Een film beteekent voor de ondernemers een kostbaar massa artikel, welks waarde, uitsluitend door de cijfers van omzet en winst bepaald wordt en het filmsmaken werd das,rdoor in Amerika een beroep, waarin twee factoren den doorslag geven: vak matige bekwaamheid en wat men daargitidsch noemt, plcture-sen-se. Het zou een vergissing zijn, te meenen, dat onder dit laatste verstaan werd: filmische intuïtie, beeldende- of rythmische gevoe ligheid. Picture-sense wil eenvoudig zeggen: kijk op de rentabiliteit van een film, hetgeen weer neerkomt op kennis van de verlangens der groote massa. Picture-sense staat dus tot filmgevoeligheid, als de movie" tot filmpoëzie. Men kan zich van dit wel algemeen gevoelde, maar weinig uitge sproken feit niet genoeg rekenschap geven, wanneer E FILM EN King Vidor's H alle l Mina Mae Mc. Kinney men de positie en het werk dei' Amerikaansche regisseurs der jongere school, wil trachten te be grijpen en te beoordeelen. King Vidor, de schitterende technicus en habiele director, maakt op de/.eii regel geen uitzondering. Hij is het typisch voorbeeld van den in alle knepen van het métier dank zij een langdurige en veelzij dige studio-carrière, uitmuntend geschoolden vak man. Met daarbij den evidenten wil. telkens wat anders en beters te geven, dan het ordinaire massa product. Ook in zijn werk, onderscheiden wij, naast den grooten soms machtigen opzwaai, de hinder lijke platitude, die zijn gcesteiijken inhoud onver biddelijk schijnt te willen bepalen. Deze veelzijdigste en daardoor wellicht belangrijkste der jongBIOSGOPY DOO Amerikanen heeft in zijn sterk uiteenloopende productie sublieme mo menten bereikt, die in kracht en intensiteit met het beste Europeesche werk vergeleken kunnen -worden, De aanhef van Crowd" met zijn gran dioze visie op het Amerikaansche zakenleven, zijn vastberaden, stor mend tempo, behoort tot de zeer goede fragmenten der Amerikaansche filmconceptie. Show People" of schoon van geringer allure, had uitste kende momenten evenals het vlotte en geestige Politie Flapper." Maar daarnaast stuit men op platvloerschheden en banaliteiten, die aanVïnkelijk verbazen, doch bij overweging van het voorafgaande zich voldoende laten verklaren. Zelfs The Big Parade", naar mijn meening nog altijd zijn beste en gaafste werk, lijdt aan dit dualisme. Men King kan zich de vele superieure deelen uit dit belang rijke opus (de prachtige, rythmische aanhef het afscheid en de ontmoeting in den granaattrechter) niet herinneren, zonder de hopelooze banaliteit te proeven der kantonnementsgrappen en vooral het uiterst zwakke slot. Zoo laten zich ook bij King Vidor. wil en potentie scherp onderscheiden. En nu staan wij voor de merkwaardige negerfilm Halleluja!" Keeds aanstonds dient vastge steld, dat een zuivere beoordeeling hier zeer moei lijk is. Folkloristische, sociale en artistieke te denzen grijpen in elkaar en wettigen een aanschou wing van niet minder dan drie verschillende stand punten. De vraag, in hoeverre het iiegerras in zijn diepste wezen is gepeild, dan wel met objectieve accuratesse is weergegeven vereischt een kennis van negercultuur en negerpsyche, die maar zeer weinigen onder ons gegeven is. Natuurlijk is voor den buitenstaander het feit, dat Vidor alle mede