29 Betaal mejuffrouw Zwier... J A N T J E'S KLADSCHRIFT door Melchior Steelink VT\ -ff IJNHEER Muizert beJ^v JLschikte over eenigen vrijen tijd. Zijn gezin vertoefde nog met vacantie in een berghotel, doch hij zelf was vooruit gereisd en bewoonde in afwachting van het herstel der huiselijke gezellig heid twee kamers van zijn naar kamfer riekend huis. De zaken, die hem naar de stad terug hadden gedreven waren eerder afgewik keld dan hij had kunnen voorzien en zoo wandelde hij dan op het uur waarop hij gewoonlijk huis waarts snelde om in den familie kring te noenmalen, langs de straat, ten prooi aan de onzeker heid van den man, die niet weet waar hij zijn maaltijd gebruiken zal.' Op zulk een wandeling ge schiedde het dat.hij in afwijking van zijn gewoonten, de bank binnentrad, welke zijn fortuin be schermde, tegen elke andere soort van diefstal dan die welke onder de gebruikelijke handelsusancen wordt gerekend, met geen ander doel dan het houden van een kletspraatje. De bevriende directeur ontving hem in het wachtkamertje met de drie fauteuils en de twee jubileumuitgaven in prachtband en wisselde eenige beleefdheidsfrasen, beschouwingen over het we der en commentaren op de be richten uit het ochtendblad. Aangezien het mooi weer was en het ochtendblad geen noe menswaardig nieuws had bevat, informeerde mijnheer Muizert naar zijn saldo in rekening-cou rant. De bank had weinig werk om handen en de directeur was ver heugd een bewijs van activiteit te kunnen leveren. W O L L DEKENS t.50 x 2.00 METER 1.70 x 2.ZO METER 7so 940 Binnen de vijf minuten werd een uittreksel uit zijn kassiers rekening voor mijnheer Muizert neergelegd, concludeerend tot een tegoed van negen en veertig gul den zeventien cent. Hij wilde nu opstaan en af scheid nemen, toen de directeur verklaarde dat het saldo juist dien morgen met zevenduizend gulden was teruggeloopen, zulks ter toelichting van het kleine bedrag. Deze mededeeling bracht een gansche ommekeer teweeg in het gesprek. Zevenduizend gulden.... dat was immers volstrekt onmogelijk dat kon niet. De directeur glimlachte. Mijn heer Muizert wist toch dat dien zelfden morgen een cheque van zevenduizend gulden was gepre senteerd .... ? Neen, dat wist mijnheer Mui zert volstrekt niet.... Hij ont kende het zelfs pertinent.... Met welk doel zou hij zevendui zend gulden getoucheerd hebben? Dat zou hijzelf toch het beste weten.. ? Het is inderdaad een hoog bedrag, vond de directeur, en mejuffrouw Zwier zou zeer stellig ingenomen zijn met de royaliteit van Mijnheer Muizert. Nu lachte de bankier nog bovendien.... Ik ken geen juffrouw Zwier, hield mijnheer Muizert vol.... dit moet een vergissing zijn. ... De situatie was plotseling span nend geworden. Naarmate Mijnheer Muizert zich opwond en van kleur ver schoot, scheen de bankdirecteur een ironische kalmte te ontwik kelen die hem nog meer prik kelde. : Kom, ..kom suste deze, uw zaken zijn bij ons veilig, mijn beste mijnheer Muizert, en als u lust hebt een dame zulk een geschenk te doen, dan is dat uw zaak.... Wij zijn de uitvoerders van uwe orders en verder niets.. U kunt op onze volkomen discretie aan. Het organisme van de bank instelling werd in beweging ge steld en leverde de onomstootelijke bewijzen van het feit, dat inderdaad dien mor gen, uit het te goed van den heer Muizert en op last van diens gemachtigde zevendui zend gulden was uitbetaald aan mejuffrouw Sybrandina Zwier. Nauwelijks tien minuten later stormde mijnheer Muizert het zijn gemachtigde binnen ' Ik zou wel eens willen weten. . begon mijnheer Muizert, maar op dit oogenblik trad een bejaarde juffrouw het vertrek binnen. Mag ik je even mejuffrouw Zwier voorstellen. Ik heb haar het geld laten toucheeren voor de stukken, dieik voor je moest aankoopen. Ik dacht dat je het misschien min der aangenaam zoti vinden tegen over je bankiers. Overigens kan ik je gelukwenschen want je hebt er al aan verdiend.