- 'V DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 17 JANUARI 1931 No. 2798 No. 2798 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 17 JANUARI 1931 .v. 1 i A16EMEENE HYPOTHEEKBANK <HpL Mutseb. Kap. 1 S CUl'.OOO. R«urvM ruim l 100 000Pindbrtatomloop ± ££ radüosn GW. 41/opCt. PA N D BRIE VEN l ? lege t beurskoers. Btboono tot 'de beieggtngitondsen dtr R1JKSPO3TSPAAR BA H K ^ '? nf. K. S. De HolL Voorschotbank HAARLEM, KRUISWEG 70, De Bank verstrekt gelden tot elk bedrag met een mi^nn^ van f 1000.?op zake* iQk onderpand en onder borgtocht, met In pandgeving eener polls van levensver' zekering van gelijk bedrag, en verkoopt 5 % schuldbrieven in stukken van f 1000 . 500.- en f 100.- tegen Beurskoers. N. V. Rotterd. Hypotheekbank voor Nederland Opgericht in 1864 Maatschappelijk Kapitaal f 10000.000, waarvan geplaatst f 8.400.000, waarop 10 pCt. gestort. Verstrekt geld op eerste hypotheek. Voor inlichtingen wende men zich tot het kantoor der Bank, Schiedamsche Singel 89 te R'dam of tot hare Agenten. De Directie: Mr. Th. Reepmaker, Mr. N. P. C.v. Wijk, Mr. B. van Rossem. N.V. STANDAARD HYPOTHEEKBANK te ROTTERDAM Directie: Air. H. H. C. CASTENDIJK en I. MOSSELMAN De Bank geeft onder controle van het Algem. Administratie- en Trustkantoor 4J % Pandbr. tegen beurskoers uit. BJASPSBOMMa: KOESTRAAT 58 AI^TERDAM Nederlandsche Handel-Maatschappij, N.V. AMSTERDAM. AGENTSCHAPPEN te ROTTERDAM en VGRAVENHAGE Vestigingen in Nederlandsen-factie, Straits-Settlemeota, ~~ Britsch-Indië, China, Japan en Arabic ~ALLE BANKZAKEN SAFE-DEPOSIT. KOFFERKLUIS. Een polis der LEVENSVERZEKERING ARNHEM" Is de beste geldbelegging. NI DE HWRLEMSCHE HYPOTHEEKBANK Leden der Directie: ^S&rrï&r Mr. A. S. MI ED EM A, P. H. CRAANDIJK en A. E. TH1ERRY DE BYE DOLLEMAN n *L u ria-ïfiOO« Pandbrieren f 39 122.950 Hypotheken t 39.209.955.?.T» f i nif. oio rfr Reierrei . . f l.UZo.Zjo. 41 pCt. P ANDBRIEVEN tegen LAATSTEN AMSTERD. BEURSKOERS l N. f. Dtmktstlig UTRECHT Pandbricven pLm. f 57.0004000. De Bank stelt beschikbaar: 4'/2 pCt. Pandbrieven . 101 pCt. (BEURSKOERS) in stukken van t 1000.~-> f 500.?en ? 700.-De Directie i Mr. A. J. S. VAN LIER Mr. P. R. HOORWEG Adverteert in: ?* ~ ** ~ *> De Groene Amsterdammer AMSTERDAMSCHE BOEK- EN STEEN DRUKKERIJ vh. ELLERMAN, HARMS & Co., N.V. | WARMOESSTRAAT 147-151 AMSTERDAM il Levering van alle soorten Boekdruk-, Steendruk- en Off setd r u kwer ken in groote en kleine oplagen. Speciaal ingericht voor het drukken van Tijdschriften en Periodieken. Gjroote monojt^pre^etmachine-af deel ing waard oor Ifl l e korten tijd in proef gegeven kunnen worden. l 4 GOUD-ALLIANTIE door C. A. Klaasse SAMKNWEHKINüen gemeenschappelijk overleg schijnt een leuze te zijn, die even moeilijk in practijk is te brengen als zij gemakkelijk Wordt ^uitgesproken en gepropageerd. De Volkenbond het Taolwerk der politieke samenwerking functioneert helaas heel wat stroever dan de voorstanders wel zouden wenschen. Ondanks enthousiaste vrijhandelsmanifesten en wat dies meer zij, is de (.ieneefsche conferentie niet tot resultaat gekomen. Zelfs ?een tijdelijke wapenstilstand vond tenslotte practiach geen voorstanders, en inmiddels wordt met koortsachtige haast aan de tarief muren gebouwd. De samenwerking in industrie en cultures als middel tot crisisbestrijding heelt nog maar uiterst povere resultaten opgeleverd. Het mislukken der suikerbesprekingen, de jongste verlaging van de benzineprijs zijn evenzoovele symptomen van de schier onoverwinnelijke weerstanden welke zijn te «verwinnen bij het tot stand brengen van gemeen schappelijk optreden. * * ' ? En tenslotte op zuiver financieel terrein: al jaar en dag wordt van alle kanten de wenschelijkheid betoogd vansamenwerking tusschen de circulatiebanken. En inderdaad, at' en toe is er wel eens ?overleg gepleegd, maar van een werkelijke band tusschen deze instituten kan niet gesproken worden. Toen bij de Parij sche besprekingen terzake van de Duitsche herstelschuld de Amerikanen kwamen auet hun opzienbarend plan voor een internationale bank, ging overal gejuich op. Eindelijk zou dan ?een instantie gecreëerd zijn door welker bemidde ling de ,.concerted action" der circulatiebankeu kon worden verkregen. Men bouwde luchtkasteelen ?over goudclearing, over steun aan de valuta der landen welker betalingsbalans .tijdelijk even uit het -evenwicht was geslagen. Tot nu toe merkt men van al dat fraais nog niets. Integendeel de reeds lang bestaande kwestie Banqüe de Franc e Bank of England is noch door B.I.b. noch door zelfstandig overleg der beide banken on«*elost. De beide regeeringen zijn er blijkbaar aan te pas gekomen, en langdurige onderhandelingen tusschen de departementen zijn daarvoor noodig geweest. ? * » ? En wat is nu feitelijk nog bereikt;- Het probleem is nog steeds dat is al sedert de wettelijke stabi lisatie van den franc het geval de goudbtweging Van Londen naar Parijs. Eer«t werd het goud /.eer doelbewust door de Banqüe de France uit de kel ders van de Old Lady gepompt, doordat zij een groot deel van haar pondensaldi eenvoudig in goud omzette. Later was de goudinvoer alleen maar «en uitvloeisel van de passieve houding der Fran sche circulatiebank op de deviezenmarkt. Er was «en bijna voortdurend surplus aanbod van ponden. En zoolang de Banqüe de France die pondfin niet opkocht moest wel goudbeweging het gevolg zijn. De stemming van de Londensche City ten aanzien van deze beweging heeft alle stadia doorloopen. Men is begonnen alles als doorgestoken kaart te beschouwen. En omdat juist de sterkste goudont trekkingen vielen in de periode toen bij de Haagsche herstelschuldenonderhandelingen Frankrijk ?en Engeland vrij scherp tegenover elkander ston den, heeft men niet geaarzeld de Fransche regeering te verwijten dat zij de pondensaldi der Fransche banken door deze deed misbruiken om pressie uit te oefenen op het standpunt der Engelscheri in de onderhandelingen. Toen lang nadat dit motief verdwenen zou zijn de goud verschepingen aanhiel den moest nïen doze verklaring wel laten varen. Men zag toen in dat achter de heele beweging niets gezocht kon worden, en dat de meest voor de hand liggende verklaring de juiste was: de Fransche banken, bezitsters van omvangrijke pondensaldi hadden een steeds stijgende behoefte aan Fransche bankbiljetten. K n daar de weg van het centrale bancrediet om verschillende redenen niet te be wandelen viel bleef er maar >>n alternatief: de pondensaldi omzetten in francs. Dat kon de Fransche banken niet kwalijk worden genomen, en de Fransche regeering stond er al heelemaal buiten. * * ' ' Het eenige verwijt dat kon overblijven was ge richt tegen de Banque de France. Wanneer deze ponden had gekocht zouden de credietbanken toch haar biljetten hebben gekregen, en het goud zou in Londen zijn gebleven. Dit punt werd plot seling acuut toen de Bank of England eenige maan den geleden besloot voortaan slechts standaard goud af te geven. Door de aanhoudende exporten der laatste jaren was haar voorraad fijn goud uit geput, zoodat haar slechts standaardgoud (waar van de sovereigns geslagen worden) restte. De Banqüe de France nu weigerde goud van dat ge halte te accepteeren, met het gevolg dat versche pingen slechts na raffinage konden plaats vinden. Dit ging niet alleen met kosten, maai" ook met groot tijdverlies gepaard (omdat de capaciteit der raffinagebedrijven slechts uiterst beperkt is) zoodat do koers van het pond sterling ten aanzien van den franc aanmerkelijk beneden het vroegere goudpunt daalde. Het spreekt vanzelf dat deze aantasting van hun heilig huisje de sterlingkoers. den Engelschen zeer aan het hart ging. En deze laatste factor heeft blijkbaar de doprslag gegeven, om de regeeringen der beide landen erin te mengen. Op den Voorgrond zij gesteld dat principieel de laatstgenoemde kwestie geen ?? bij/ondere beteekenis had. Feitelijk was alleen de koersverhouding franc-pond sterling ermee gemoeid. En tenslotte moet niet vergeten worden dat de eerste daad van de Bank of England was uitgegaan; zij had wijziging gebracht in de afgil'tevoorwaarden. Voor de goudbeweging zelve beteekende liet heele geval niet veel; daarbij hangt het nooit op een verschil van misschien een halve cent per pond. Dat is dan óók wel duidelijk gebleken, indien het ooit de bedoeling is geweest van de Bank of England om op deze manier goudarbitrage te bemoeilijken .dan is die opzet schromelijk mislukt. Maar het is nauwelijks aan te nemen dat men 'daar zóó naief is, geweest. '?'*.*,-' Intusschen schijnen de besprekingen tusschen de ministers toch resultaat te hebben gehad. Al eenigen tijd geleden begon de Banqüe de France na een zeer langdurige periode van passiviteit in de deviezenmarkt te opereeren. Mondjesmaat werden wat ponden gekocht. In totaal gaat het hier overi gens slechts om een paar honderd milKoen francs, zoodat zeker niet gesproken kan worden van een volte face. IVfaar nu is tenslotte de beslissing ge vallen dat de Bank ook .standaardgoud zal accepteeren. Hoewel deze maatregel wellicht eerder de tendens zal hebben goud verschepingen te bevor deren, althans het tempo te versnellen, schijnt men toch in Londen het effect op de wisselkoersen van zoo groote beteékenis te -achten dat men 'de be slissing tenzeerste toejuicht. ** * En tenslotte, heeft de Fransche minister van financiën zich uitgeput in platonische betuigingen van goede verstandhoudin»,'. Hij heelt toegezegd te zullen bevorderen dat Frankrijk door meerdere credic'tvei'leening aan het buitenland op langen en korten termijn de crediotbehoefte elders ou leni gen (credietnood is langzamerhand een antiek bcH. M. Bateman in Punch De-man, die op de vraag: Hoe gaat het in zaken" antwoordde: Uit stekend, dank je!" ITUYNENBUBG MUYSl HF DS grip geworden, (lat in 1020 nog sterk opgeld deed) om aldus de goudirivoeren te beperken. Daarmee is inderdaad een volgend critiek punt op het Fransche goudbeleid aangeroerd, dat veel meer nog dan in Engeland in Duitschland is uitgespeeld. Toen maar steeds goud uit Londen naar Parijs stroomde vreesden de Duitschers dat met het goud van de Bank of England de basis voor hun Londensche credieten zou wegspoelen. En waar Frankrijk daarvoor niets teruggaf -*- hoogstens wat deposito's bij Duitsche banken die bij de minste moielijkheid in Duitschland's financiën tot ergernis van de Duitsche f inncieele pers als de maan werden terugge trokken was de Duitsche critiek alleszins be grijpelijk. En toch was zij waarschijnlijk niet gemotiveerd. Het Fransche goud diende als basis voor uitbreiding der biljettencirculatie in Frankrijk. En gegeven de organisatie van het Fransche bank wezen en de Parijsche geldmarkt konden de banken practisch op geen andere manier de noodige biljet ten krijgen. liet surplus op de betalingsbalans had tot nu toe Frankrijk noodig om in eigen geldbe hoefte te kunnen voorzien. De eenige mogelijkheid om 'geen goud over de grenzen te halen zou zijn geweest: pondenaankoop ad infinitum door de Banque de France. Maar meerdere kapitaalexport en. ruimere credietgeving aan den vreemde zou geen uitkomst hebben kunnen brengen, zij zou zelfs waarschijnlijk niet of nauwelijks mogelijk zijn geweest. Misschien dat in de toekomst die kans er wel is, omdat nu langzamerhand wellicht het Fransche biljetten verkeer verzadigd is. Dan kan het betalingsbaïanssurplus elders emplooi vinden. Voorheen kon dat niet. Adverteert! Adverteert in een W e e k b l a d ! Adverteert in DE GROENE AMSTERDAMMER