Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 JULI 1931
No. 2824
0).
LEVENSVERZEKERING
Mij. ARNHEM"
waarborgt U en Uw gezin een onbezorgde toekomst.
N.Y. DE HMRLEMSCHE
HYPOTHEEKBANK
Leden der Directie: ^^r&P' Mr. A. S. MIËDEMA,
P. H. CRAANDIJK en A. E. TH1ERRY DE BYE DOLLEMAN
u j.v i. e AÏiic. IA.C. P*ndbrïerea £ 40.894.600.
Hypotheken f 41.336.346.?B . . -QQ ___
"r Reserrei . . £ 1.099.275.
41 pCt.PANDBRIEVEN tegen LAATSTEN AMSTERD. BEURSKOERS
il
Z(
?w
OnderL Glas-Verzekering-Mij^
GEVESTIGD TE AMSTERDAM OPGERICHT 1876
Kantoor: KERKSTRAAT No. 69 Telefoon 42163
Directie: Mr. K. F. A. VAN DER BREGGEN
Verzekeringen tegen vaste Jaarlijksche premie, voor schade door breuk «aa
M M SPIEGELRUITEN, SPIEGELS of andere RUITEN M M
IJVERIGE VERTEGENWOORDIGERS GEVRAAGD
HOTEL- CAFÉ- RESTAURANT
HET GOUDEN HOOFD
REMBRANDTPLEIN AMSTERDAM
. Modern Comfort-Lift-Stroomend water-enz.
Logies 'met ontbijt f 3.50 per persoon
Nederlandsche
Handel-Maatschappij, N.V.
AMSTERDAM.
AGENTSCHAPPEN te ROTTERDAM en VGRAVENHAG
Vestigingen in Nederlaodsch-Indië, Straits-Settlements,
Britsch Indië, China, Japan en Arabië?
ALLE BANKZAKEN
SAFE-DEPOSIT. KOFFERKLUIS.
Hl Insulaire Hypotheekbank
te ZIERIKZEE,
geeft uit
4 % Pandbrleven a 09 J %.
Aan Pandbrleven In omloop
voor ± ff 22.000.00O.
De HolL Voorschotbank
HAARLEM, KRUISWEG
De Bank verstrekt gelden tot elk bedrag
met een minimum van f 1000. op zake
lijk onderpand en onder borgtocht, met
in pandgevlng eener polis van levensver.
zekering van gelijk bedrag, en verkoopt
5% schuldbrieven in stukken van f 1000. .
f 500.?en f 100.?tegen Beurskoers.
HOOFDKANTOOR:
KEIZERSGRACHT 570,
AMSTERDAM.
OPGERICHT A91894.
DE M.V VERZEKERING-MA ATSCHAPPU
MERCURIUS
* VERZEKERT, BEHALVE TEOEM
INBBAAKSCHADE.OOK TEGEN BRANDr
ONGEVALLEN-EN WATERLEIDINGSCHADE.
K.V.
ALGEMEENE
HYPOTHEEKBANK
Oepl. Maatsch.Kap. t 3 000.000.
Reserves ruim
l.loo.OOOPandbriefomloop ± £$ mllUoeo Old.
4 pCt.PANDBRIEVEN,
zonder verplichte uitloting
tegen beurskoers
m,.,».,,,. J Mr, L. J Van Toatai Vin dtr Koog
Directeuren:; ||r. K. s. Vin Kippen.
.V. Bataafsoh6
Hypotheekbank
AMSTERDAM
A n n o l .8.8 9
Geeft uit tegen beurskoers:
4V. % PANDBRIEVEN
in stukken van
ff 1OOO,-, f 500,- en f 1OO,-.
Coupons Januari en Juli
?N.V. STANDAARD
HYPO THEEKBANK
U ROTTERDAM
Directie:
Mr. H. H. C. CASTEND1JK en
L MOSSELMAN
De Bank geeft onder controle van het
Algem. Administratie- en Trustkantoor
4è% Pandbr. tegen beurskoers uit.
"Nf VrRotterd. Hypotheekbank^
voor Nederland
Opgericht in 1864
Maatschappelijk Kapitaal f 10.000.000,
waarvan geplaatst I 8.400.000,
waarop 10 pCt. gestort
Verstrekt geld op eerste hypotheek.
Voor inlichtingen wende men zich tot
het kantoor der Bank, Schiedamsche
Singel 89 te R'dam of tot hare Agenten.
De Directie:
Mr. Th. Reepmaker, Mr. N. P. C.y. Wijk,
Mr. B., van Rossem.
PEEK & CLOPPENBURG
Voornaamste Kleedinqinrichtin
op elk gebied
No. 2824
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 JULI
Onder hoogen druk
door C. A. Klaasse
GEEN echte vacantie.... zonder Frujetta
voegde de fabrikant er aan toe in de adver
tentie, die in de dagbladen voorkwam op dezelfde
pagina, welke het uitvoerig relaas bevatte van
de door de Duitsche regeering afgekondigde
bankholiday. Maar zonder die toevoeging was de slag
zin een treffend juiste typeering van deze maat
regel, die niets anders behelst dan een uitermate
elegante zoo elegant dat men nauwelijks kan
gelooven, dat het een Pruissische uitvinding is
oplossing van het vraagstuk der f inancieele crisis
in Duitschland: alle banken zijn volmaakt solvabel,
zg zijn natuurlijk bereid om aan al haar ver
plichtingen te voldoen, maar voorloopig kunnen
zij niet, hoe graag zij ook willen, want op een
algemeen erkende Christelijke feestdag de
regeering speelde immers jegens de banken de rol
van barmhartige Samaritaan mag men van
haar geen betaling verlangen. Practisch intusschen:
ven moratorium van een paar dagen om tijd te
winnen om maatregelen te beramen, die een meer
afdoende oplossing van het probleem brengen.
Zoogenaamd een paar dagen om de rust te doen
\vederkeeren, maar het moet wel een heel zielige
naïeveling zijn, die inderdaad van zulk een geste
ecu kalmeerend effect verwacht. 'Veeleer moet
men dan ook de aanleiding zoeken in de wensch
om tijd te winnen, en om de chaos eens even t u
overzien. Luther ging intusschen in Bazel praten,
*m misschien zou men in die paar dagen wel wat
verder komen.
Tot nu toe is men nog allerminst verder gekomen.
Integendeel de toestand ^iet er alles behalve friscli
uit. en de sombere verwachtingen, die wij verleden
week'te dezer plaatse uitten, zijn wel heel spoedig
bewaarheid, heel wat sneller dan wij konden ver
wachten, toen zij in het begin van de vorige week,
toen overal nog betrekkelijke rust heerschte,
werden neergeschreven. Sedert de
beraadslaginlit-n in den nacht van Zondag op Maandag, waar de
Panatbank meedeelde, dat zij zich genoodzaakt
zajj; Maandag hare loketten te sluiten is alles
verwonderlijk snel in zijn werk gegaan. En nu
plotseling de moeilijkheden zich geheel
geconcentreerd hebben bij het bankwezen, hebben
velen zich van deze Wending in do situatie
maar een vage Voorstelling ?'kunnen maken. Velen
zijn van meening dat er iets geheel nieuws en
sen«»tioneels is gebeurd, dat nu ook eensklaps aan
het licht is gekomen dat het bankwezen in
Duitsehland in zijn voegen kraakt, dat de banken een onge
zonde cred iet politiek hebben gevoerd en groote
?verliezen hebben geleden, waardoor de toch al
wankele toestand is ontaard in een f inancieele crisis.
zooals de geschiedenis die nteer heeft gekend.
Deze voorstelling berust geheel opeen misver
stand. Inderdaad hebben de Duitsche banken verlie
zen geleden, zoowel op fondsenbezitalsopcredieten
aan het bedrijfsleven, en de Danatbank heeft op
dit punt wel de minst gunstige ervaringen opge
daan. Dat deze instelling haar deuren moest sluiten
n.dag voordat de andere banken op last van de
regeering haar loketten dicht hielden om van een
welverdiende vacantie te genieten, is geen toeval.
Hier komt wel degelijk de bedrijfspolitiek der be
trokken instelling in het geding. Al geruimen tijd
liepen er geruchten over groote verliezen, ingewijden
wisten dat de gestie wel wat wild was, en toen
verleden week de krach bij de Xordwollo kwam,was
liet niet meer te houden; reeds eenige maanden
was de onttrekking van deposito's in gang, onge
veer een derde van de vreemde gelden was gelei-,
«lelijk weggehaald, en nu verdubbelde de aandrang.
Maar deze heele geschiedenis is niet meer dan
een radertje in de heele machine, van de f inancieele
crisis, en men kan er geen al te groote beteekenis
aan hechten, zeker niet als originaire factor, veel
eer als Begleiterscheinung". Dit blijkt wel heel
«duidelijk hieruit dat ook de andere banken het
ixractisch geen dag langer konden uithouden.
De moeilijkheden waaronder het Duitsche bank
wezen dreigde of juister: dreigt ? te
bezwijken zyn van geheel anderen, aard; zij
hebben met de solvabiliteit dezer bedrijven
maar in verwijderd verband iets uittestaan.
Wanneer de interne toestand van het Duitsche
bankwezen volkomen gezond was, dan nog zou
den de huidige moeilijkheden volkomen ver
klaarbaar zijn. In de meeste gevallen uit de
geschiedenis is een bancaire crisis een gevolg van
de vreas, dat de geleden verliezen zoo sterk zijn
dat het kapitaal verloren is en bovendien een deel
der vreemde middelen, zoodat wie er het eerst bij is
nog vol uitbetaald wordt, maar de laatkomers
het loodje moeten leggen. In Duitschland is het
niet in de eerste plaats de vrees voor geleden ver
liezen, maar veeleer de vrees voor het gebrek aan
liquiditeit. Dat de opvragingen de Duitsche ban
ken aan de rand van de surséance konden brengen
is in het geheel geen wonder, en bewijst niets,
t,taal niets ten aanzien van haar solvabili
teit. Want hetzelfde zou onder dezelfde omstandig
heden gebeuren in welk ander land dan ook.
Wanneer door een of andere oorzaak plotseling de
deposito's bij alle banken gelijktijdig voor een
belangrijk deel worden opgezegd, dan zullen nim
mer de banken aan die opvragingen uit eigen kas
kunnen voldoen, er is maar n middel: dat de
centrale bank de noodige gelden verschaft. Dat is
immers n van de voornaamste taken van de
circulatiebank; om in abnormale tijden de liquiditeit
van het bankwezen, die zonder haar niet zou
kunnen bestaan, te handhaven. Nergens ter wereld
zijn alle banken tegelijk in staat een eenigermate
belangrijk deel van haar vreemde gelden af te
lossen. Zoodat hierop zij nogmaals de nadruk
gelegd deze onmacht om uit eigen middelen de
opvragingen te dekken, niets ten nadeele van de
Duitsche banken en hun politiek bewijst. Wij
zeiden, dat in gevallen als deze, de redding alleen
maar kan komen van de ..noodliquiditeit*', die de
centrale bank fourneert. En dat is de kern van «U»
huidige moeilijkheden der Deutsche banken: de
Iteichsbank kon haar normale taak: in abnormale
tijden steun te verleenen niet vervullen. Er werden
van haar twee dingen gevraagd: bankbiljetten om
te kunnen voldoen aan de binnenlandsche opvra
gingen, en deviezen of goud om buitenlandsche
crediteuren tevreden te kunnen stellen. En geen
van beiden kon zij afstaan. Xa de zware goud- en
deviezen verliezen van de laatste maand had de
Hcichsbank juist ongeveer de 40 p('t. wettelijk
verplichte dekking overgehouden, zoodat de
biljettencirculatie op haar maximum en tk» deviezen
voorraad op zijn minimum stond. Nu is zulk een
impasse voor oen centrale bank niet eenig in de
geschiedenis. Duitschland zelf maakte het al n
keer mee, en stortte zich in de inflatie. Maar ook
elders kent men voorbeelden, die geenszins eindig
den nipt f inancieele ruïne. De Bank of England
heeft eenige malen voor de moeilijkheid gestaan
dat zij niet kon voldoen aan de door een crisis
ontstane vraag naar biljetten en naar goud. En
daar heeft men eenvoudig tijdelijk de dekkings
bepalingen geschrapt. d.e Bank of England kreeg
een ,,letter, of licence" van.de regeering en kon haar
gang gaan; een enkele keer werd zij door een
buitenlandsche circulatiebank gesteund. Dezelfde
oplossingen overweegt men in Duitschland. Maar
de bezwaren ontveinst m/n zich niet; allereerst
al het feit dat dezelfde gebeurtenissen in
Duitschland al eens tot zoo ruïneuze gevolgen
hebben geleid. Dat is heel belangrijk, want de
vraag: inflatie of niet, hangt wellicht niet in du
eerste plaats van de feiten af, maar van de inter
pretatie door binnen- en buitenlandsch publiek
van die feiten. Wanneer men in Duitschland be
sloot om aan de bankbiljettenhonger tévoldoen
door de dekking te verlagen of eenvoudig te
schrappen, dan beteekent dat op zich/elf nog geen
inflatie; biljetten, die opgepot worden, inplaats
dat zij a deposito bij banken blijven, veranderen
aan de toestand niets. Maar wanneer ..men" deze
maatregel beantwoordt met de algémeene opinie:
nu hebben wij weer de inflatie, dan zal het
angstig geworden publiek dat niet meer
genoe.gen nam met een deposito, maar biljetten in
zijn vingers wilde hebben, weer ongerust worden
en de papierhonger zal yerkecren in warenhonger.
En dan is de inflatie er J Prijsstijging, nieuwe bil
jetten drukken enz. En dan doet het er heel weinig
toe of die biljetten Henfenmarken heeten of anders,
en of zy gedekt'-' zijn door do heole Duitsche
industrie, evenals wijlen. Law's biljetten door de
grond. Dat alles is dan maar franje aan het kleed
van het inflatiespook.
Maar wanneer men straks de banken openstelt
zal men toch moeten zorgen dat er iets is gebeurd,
want anders is waarschijnlijk binnen enkele uren
de toestand weer net als Maandag. En men kan
toch niet telkens weer de banken vacantie geven;
immers, al zou men op die wijze de banken sauveeren,
het heele bedrijfsleven zou ten onder gaan. Want
wat blijft er van het economisch leven over zonder
de banken, die practisch het heele geldverkeer
verzorgen, en over wie dus bijna elke transactie
loopt. Zoodat men zal moeten kiezen: óf toch bil
jetten drukken in de hoop dat het gevreesde psy
chologisch effect achterwege blijft, of iets anders
uitvinden. Misschien zou men de oplossing aldus
kunnen construeeren: de banken gaan weer open,
en ieder kan vrijelijk over zijn deposito beschikken,
maar.... alleen door overboeking, alleen in giraal
geldverkeer, biljetten kunnen niet verlangd worden.
Doet men dat, dan zou natuurlijk de tweede stap
deze moeten zijn: dat elke crediteur genoegen moet
nemen met zulk een betaling, dat met andere
woorden bankgiro's wettig betaalmiddel zullen
zijn. Om die maatregel te rechtvaardigen zou mis
schien de regeering nog als garante van de depo
sito's der groote banken kunnen optreden (wat zij
voor de Danatbank ook al deed), waardoor de pro
motie van het giro tot wettig betaalmiddel gemo
tiveerd zou zijn. Voor kleine betalingen zou inder
daad de oplossing technisch niet gemakkelijk zijn.
Maar het voordcel is in elk geval, dat het niet te
onderschatten psychologisch effect van de papier
winkel van nieuwe biljetten achterwege blijft. In
den grond komt nu wel een boekwinkel inplaats
van de papiennassa. maar de. deposanten, die
wanneer zij biljetten konden krijgen deze wellicht
in waren zouden omzetten, zullen dit nu wel niet
doen, omdat er voor hun immers niets verandert;
zij houden hun deposito en krijgen niets tastbaars
daarvoor in de plaats. Wil men geen van beide
oplossingen: biljetten drukken of: tijdelijk een
..absolute girogenu-enschap" creëeren. dan blijft
er niet anders over dan een algemeen binnenlandsch
moratorium, want hoe kan een debiteur betalen
wanneer de bron waaruit alle gelden geput plegen
te worden: de banken, geslot en blijven? En dat zou
nog niet het ergst zijn, maar de loopende betalin
gen: voornamelijk de loonen.die kan men toch niet
stopzetten! Zoodat er wel iets gevonden moet
worden.
Wat de verhouding tot het buitenland betreft
is de toestand niet minder precair, eigenlijk nog
meer. omdat daarvoor geen enkele oplossing is.
Of eigenlijk omdat er maar n oplossing is: dat de
buitenlandsrhe crediteuren hun vorderingen niet
opvragen. Want doen zij dat wel, dan is betaling
absoluut onmogelijk. Ook hier versaagt de
Keiclisbank. Niet alleen omdat zij aan wettelijke dek
kingsbepalingen vasthoudt, zelfs wam.eer zij bereid
was al haar goud'en deviezen af te staan (wat
zeker voor de Mark een desastreuze uitwerking zou
hebben) dan nog kon er waarschijnlijk nog niet de
helft der verplichtingen voldaan worden. Er zou
een tekort van eenige milliai'den mark overblijven.
En daarom is het ook duidelijk dat hier een
steunactie in de gewone zin des woord s niet kan baten.
Het moge waar zijn, dat Frankrijk de credietsteu'n
in de war gestuurd heeft, maar wat zouden enkele
honderden millioen 'gebaat hebben? En men kan
toch van het buitenland niet verwachten .dat het
eenige milliarden voorschiet: de centrale banken
kunnen en mogen zulke engagementen niet op zich
nemen, en voor de regeeringen zou het al even.
moeilijk zijn. De bedragen waarom het hier gaat
zijn te groot, dan dat een normale steunactie uit
komst zou kunnen brengen. Wat een oplossing zou
kunnen zijn is dit:, de cred iet gevende banken uit
alle landen vormen zich tot een
Stillhalteconsor. tium. en verplichten zich wederkeerig credieten
niet op te zeggen. Dan zou plotseling de situatie er
heel anders uitzien, want de grootste bedreiging
voor de Duitsche banken en de valuta: de milliar
den schulden op korten termijn, zouden tijdelijk
geïmmobiliseerd zijn. Voor de gewone handels
schulden zou men waarschijnlijk door
deviezencontrole en instelling van een valutacentrale wel
een uitweg vinden. Maar waar de crediteuren zoo
vele zijn, verspreid over zooveel landen, zal een ge
zamenlijke actie wel zeer moeilijk, zoo niet uitge
sloten zijn, wanneer de verschillende regeeringen
niet ingrijpen. Maar gebeurt er niets van dien aard,
dan zal Duitschland zichzelf moeten helpen, en de
eenige hulp in deze is: niet betalen. Buitenlandsch
moratorium pluk eens veeren van een kikker l
Vervolg op pag. 18.
W