DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 29 AUGUSTUS 1931 No.. 2830 SPREEKZAAL H er. u i n IK! n K f Tien tegen n, zegt C\ A .Klaasse, dat als men over hooge belastingen leest, de druk op het bedrijfsleven daarbij te pas komt. En dan volgt een betoog, ilat dit bezwaar zich in een aantal ge vallen niet voor doet: het hangt heelemaal van den aard der belastingen af. Juist in een periode van malaise kun nen hooge'belastingen oppeibest zijn, kunnen /ij zelfs de saneering in do hand werken." Pak maar hen aan. dude meerdere belasting putten uit xlat deel van hun inkomen, dat voor ver dere vermogeiisaeeiumdatie bestemd was. Die weten daarmede toch geen raad en absorptie van dat inkomen door den staat kan dus een verstan dige politiek worden geacht. Aldus de hoor K. Ik heb niets met het bedrijfsleven te maken on zou ook niet door het in praktijk brengen van liet denkbeeld van den heer K. getroffen worden, maar zijn meening acht ik w niet min der verwerpelijk om. Kerst do hoogo belastingen en hot bedrijfsleven. Kr zijn hier betastingen en lasten. Do rechtstreeks op do be drijven drukkende zal niemand bij do vraag in geding buiten beschouwing willen laten. De hoogte der andere acht do hoor K. voor hot bedrijfsleven van geen belang. Ik wel, want naar mate de laatste hooger zijn on dus moor gold via do staatskas bostee J wordt, stijgt ook hot deel van het maatschappol'jk inko men, dat oen be iteding krijgt waarvan hot maat schappij k nut dikwijls zcL-r dubieus is. Natuurlek gaat er dadelijk een zeer groot percentage van hoen aan salarissen, on looncn ik ben zolf ambtenaar, dus daar niet van zou Alida zoggen. Waren do trekkers daarvan werkloos, dan stijgt door hun aanstelling in overheidsdienst hun comsumptief vermogen., tm men zou dus in zoover kunnen zeggen, dat hot bedrijfsleven moor debiet kan hebben en er dus allicht beter op wordt. Majir zij, die bij het bedrijfsleven financieel betrokken zijn. hebben eerst persoon lijk aan hot bijeenbrengen van do hoogere belastingen moeten meedoen -J?door de bestaande progressies mis schien wel het groutite dool daarvan moeten betalen. , Zij zijn dus begonnen gedwongen mot gold uit te schieten om er later misschien een zeer klein percentage van terug te krijgen in hot bedrij!1, waarbij zij geldelijk betrokken zijn. Voor verdere vermogensaccumulatie zal hot wol geen. betcekonis kunnen hebben ! En oen economische sanee ring zie ik er in de verste, verte niot uit voortkomen. En nu zy, die toch voor belegging met nieuw gevormd kapitaal geen raad weten en wier kapitaal dus maatschap pelijk in hot water gegooid en gedoemd zou zijn tot verscherping van de crisis. \f i De lieer K. wil deze kwaal verhelpen door dit kapitaal in handen van den Staat te brengen en hot daarmede van No. 2830 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 29 AUGUSTUS 1931 vanaf TCofftefau* oen economischen vloek in oen zogen to laten 'veranderen. Die metamorphose zal m.i. niot ge lukken, maar heeft bovendien nog den zeer bedenkelij ken kant. dat de Staat zich op dozo bron van inkomsten blij vend zou inrichten on de zegen" daardoor tip zijn beurt weer in oen voortduremlen vloek zou kunnen ver anderen. Door de motamorphose niet via be lasting, maar via oon leening te doen plaats hebben, komt men er m.i. ook niot. De Staat kan nog genoeg leenon, maar als op dio wijze de malaise te overwinnen was, dan had zij niet reeds zulke grooto verwoestingen aangericht. Als men niet algemeen gaat inzien, dnt overheden on een hoeleboel parti culieren boven een economisch ver antwoorden stand leven, zitten wij nnar mijn bescheiden mcening nog wol oon poosje in de misère. Rotterdam M. HOOY J«-f Lust Onder Romantische Topkomstdroomen schrijft Albert Heiman een critiek over Jef Last's Marianne". Het is echter in werkelijkheid geen critiek geworden maar een persoonlijke aan val. Wij als arbeiders kunnen'op deze laster .tegen Last antwoorden: Wij hebben don lafaard" Last jaar in jaar uit aan hot front gezien wanneer er voor de revolutionaire idoe en tegen de onderdrukking der gekleurden werd gestreden. Zijn liederenbundels en artikelen waren steeds een syste matische opwekking tot do revolu tionaire daad. Daarom schreef ook mevr. Roland Holst: Jef Last bezit de gave om de groote gedachten van don strijd voor het socialisme' in n beeld, n voorval uit het gewone alledaagsche leven konkroot te maken en te symboliseeren." Wij arbeiders, roepen stop handen af van de revolutionair Jef 'Last' die in den strijd van lederen dag getoont heeft dat het hem met zijn revolutio naire ideo ernst is." BRUIJNTJES L O V Vraag hoezend i n 9 va n catalogus met beqroohnq f» F. SINEMUS Leidsohestraat 2O-22 AMSTERDAM C. Overhemden naar ma at vanaf f 3.50 PRIMA CO U PE Eigen Atelier. Sea-Horse de allerbeste nou twyn Jenever M.P.POLLEN 6- ZOON ROTTERDAM G, J. DE KONINGSZOON Keizersgracht 447, Opgericht Ao. 1739 COMPLETE BADKAMERS. De voeding van een kind met karnemelk van OUD-BUSSEM kost slechts 30 cent per dag (OnTlflEtlTAL VOOR SCHRIJFMACHINE VOOR uw UW KANTOOR 'J^1'^'*" fVW^\-.nilNE PRIVE-GEBRUIK STANDAARD EN PORTABLEMODELLEN N.V. HANDELMAATSCHAPPU ADR. KOLLER & VAN OS, ROTTERDAM AMSTERDAM 'S GRAVENHAGE VICTORIA-WATER Bij geregeld gebruik OBCRIAMMSTCIM digestie bevorderend Witte Tanden: Chlorodont de heerlijk verfrisschend smakende pepermuni tandpasia Tube 35 cent en 6O cent i Uit de Natuur KATTESTAART door Dr. Jac. P. Thijsse T^V E bekoring van onze vaarten en plassen is *? voor een groot deel te danken aan de hooge oeverplanten, die het watervlak omgrenzen. Vooral in de oude veenderijen, waar strooken land en water met elkander afwisselen, krijgt de zwerver, na eenige keeren van het eene vak naar het andere te zijn gevaren, een prettig gevoel van afgesloten heid van de wereld en tegelijk van een groote ruimte om zich heen, met telkens weer nieuwe kans op het ontdekken van fraaie of merkwaardige tafereelen van land en water. Daarbij komt nog dat die oude, min of meer verwaarloosde veenpolders, soms honderd jaren of nog langer aan hun Kattesiaart (foto J. P. Strijbos) lot overgelaten, de kans hebben gekregen, om gaandeweg begroeid te raken met al de planten, die in ons land in de moerassen thuis hooren, waar onder vele, die in het omliggend gebied al lang door de cultuur waren verdreven en zoo is het dan mo gelijk, dat wij in die oude venen stukken aantref f en, die begroeid zijn op dezelfde wijze als sommige bevoorrechte .duinvalleien of afgelegen en nog onontgonnen broekheiden in het Oosten en Zuiden van ons land. Doch over deze zeldzaamheden wil ik het nu niet hebben en mij liever beperken tot het gordijn langs den oever. KoninUJIoemkweekerij /JilMiiii,1' Charles vtnGinreken & Zoon, Zundert.N.B.: Het van ouds gunstig bekende adres voor Dennen, ter bebossching (uitsluitend inheemsch zaad) Exotische Dennen- en Sparrensoorten, Bosch- en Haagplantsoen, Bpomen en Heesters. ? Catalogi op aanvraag gratis en franco. Te|. Interc. No. 1. Telegr.-Adr.: Wilhelmina, Zundert. Het rü»t is nu ongeveer uitgebloeid, de hooge donkerpurperen pluimen krijgen een zilverigen glans. Op sommige plaatsen is dat riet alleenheerscher, elders zijn de lischdodden de baas, nu nog met groenig zwarte kolven en weer op andere plaatsen zijn groote plekken van geel en wit en rood. Het geel is meest afkomstig van de wederik, gele, vijfpuntige bloemen, waaraan duidelijk te zien is, dat ze familie zijn van de primula's. Ander geel is dat van groote glanzige boterbloemen, meer dan'manshoog. Het wit wordt geleverd door aller lei schermbloemen, vooral watereppe en waterscheerling en het rood krijgen we van de wilgenroosjes en de kattestaarten. De wilgenroosjes heb ben vierkante bloemen, de kattestaarten zeskantige en die zijn trouwens nog het best te kennen aan hun lange bloeiaren, waaraan ze hun naam hebben te danken. Hier en daar is de kattestaart ook bekend onder den naam van bloedaar" of ook wel als partijke", een heel aardig woord, waarvan ik de afleiding nog eens moet opzoeken. De kattestaart staat bij de plantenkenners hoog irx eere, als vrijwel de eenige plant in ons land, die het verschijnsel van trimovphie vertoont. Elke bloem heeft twaalf meeldraden en n stamper met n stijl en knopvormiger stempel. Die twaalf meeldraden zijn gegroepeerd als zes lange en zes korte, en die kunnen dan weer langer of korter dan de stijl zijn. Er komen dus :* maten voor. die %\e zouden kunnen noemen: kort. middelsoort en lang. En nu zult ge op sciumige -planten bloemen vin den met-.meeldraden koit -f middelsoort cm stijl lang, op andere meeldraden kort -f lang en stijl middelsoort en op nog andt-re de mceld raden mid delsoort -f lang en de stijl kort. Het is gebleken dat deze inrichting samenhangt met de bestuiving en dat de beste en meeste zaden gevormd worden, wanneer stuifmeel terecht komt op de stijlen, die dezelfde lengte hebben als de meeldraad waarvan dat stuifmeel afkomstig is. Over deze trimorphie zijn tal van onderzoekingen gedaan en het laatste woord erover is natuurlijk nog niet gesproken. Let er ook eens op, dat die meeldradon verschillen in kleur. De kattestaax-t levert een menigte van zaad en kan op geschikte plaatsen zich geweldig uitbrei den. Daarbij komt nog, dat de plant wisselingen van waterstand gemakkelijk kan doorstaan. Maar al te droog kan hij het niet hebben en het is dan ook een van de planten, die in onze duinen getuigen van de toenemende uitdroging. Waar hij aan den oever, of zelfs in de plassen een hoogte kan berei ken van twee meter of zelfs meer, vinden we hem ui het verdrogend duin als dwergplant van een paar decimeter hoogte en met bloeiaren, bestaande uit vier of vijf bloemen. Zoo kan bij het jaren lang uithouden, vooral in de schaduw van berkenboschjes, maar eindelijk is het toch gedaan. Maar wan neer dan nog eens betere tijden aanbreken na enkele zeer natte jaren, dan komen de kattestaar ten weer te voorschijn, hetzij doordat de zaden van de laatste planten al dien tijd nog gesluimerd hebben, hetzij ze van een naburige groeipl&nt zijn aangevoerd. ' ' , Er wordt een kattestaart-soort gekweekt in onze tuinen, dat is Lythrum Virgatum, maar eigenlijk is onze wilde soort mooier. "Natuurlijk is het aardig om dan drie planten te nemen, voor elk der bloemmenvormen n. De.wilde soort is ook wel in den handel verkrijgbaar. V.F(OSSEM' fterj OCeurcVARinAS KRONIEK Koninklijke Eenvoud 4 LS men zoo de nauwkeurige en geestdriftvolle J\. couranten verslagen leest van hetgeen de Spaansche ex-koning heeft gezeid en gedaan, dan beseft men wel zeer sterk, dat dagbladen geschre ven worden voor het algemeen, het gemeene alge meen. Men kan zich voorstellen, dat het volk te hoop loopt voor een actief regeerenden monarch in een calèche met vier span en twee jockeys. Daar is wat aan te kijken. Of voor een dito, in schitte rende uniform, de borst met ordeteekenen be dekt", te midden eener even schitterende schare hooge heeren. Hier is de belangstelling echt en eenvoudig: de behoefte aan bewondering van wat geheimzinnig hoog is en mooi om te zien. De per soon, de drager van die hoogheid, komt er dan als zoodanig minder op aan. Maar als nu de macht en uitzonderlijkhrid zijn weggevallen, wat ziet men dan aan den man? Misschien is het juist het quasitragische van dat ex", of wel het griezelige van het geslachte varken, dat zoo'n onbelangrijke. figuur aantrekkelijk maakt, want verder valt aan den man-in-het-colbertje hoegenaamd niets te beleven. Wat niet belet, dat de Pers, die haar Pappenheimers toch wel kennen moet, zich haast om dat onbelangrijke tot iets ontzaggel ij k s en gewichtigs te doen zwellen, door hooggestemde ver halen over Alfons, als welke wij zooeven mochten genieten. Verheffend vanwege het onnoozelst byzantinisme. Alfonso kon het tenslotte niet helpen, dat men hem vol belangstelling het werk der sloepbooten liet gadeslaan.," en de akeligheid bedrijft te ver melden, dat.de ex-koning heel gewoon" met zijn tochtgenooten omgaat, gesprekken aanknoopt." enz. enz. In den Haag werd hot nog erger. Toen <le ex-majesteit in het Mauritshuis was. deden enkele doeken uit de Spaansche school hem eenige oogenblikken in diep gepeins stilstaan. O, hoe herinner den zij hem aan zijn verloren grootheid ! En hij zei .,1 thank you very much", toen hij heenging.... Maar toen de directeur hem schier onkiesch vanwege de pijnlijke familieherinnering wees op een schilderij met de Nieuwe Kerk in Delft, waar de Groote Zwijger begraven ligt, verzuimde de e?' monarch de eenige kans om iets spiritueels te zeg gen. ,.I know", zeide hij, inplaats van te doen of hij nooit van dien Grooten Zwijger-Prins gehoord had. Alsof dat niet veel aardiger geweest zou zijn. Daarentegen kwam er weer een glimlach op zijn overigens stroef gelaat", toen eenige Spaansche dames" hem toejuichten. Zoo deed en zei hij alles, ? wat men van de banale koninklijkheid verwachten kon, en niets wat den bijzonderen mensch zou heb ben- getoond. Nog eens: hij kan het niet helpen, dat hij maar heel gewoon is zonder purper. Maar twee dingen zijn er toch wel duidelijk. Ten eerste dat met zulke dragers" de heele instelling zich' grondig overleefd heeft, en vervolgens, dat de be^ hoef te van iets, wat dan ook, te aanbidden nog altijd onverminderd in de schare leeft. Tenslotte; dat de Pers aan dien edelen trek in 'tmenschdom hartelijk en ruimschoots tegemoet komt. ? P. C.