?1975. i f ?i/ De C 4 IX wordt aanbevolen voor alle doeleinden waarbij van belang zijn: lage aan schaffingsprijs (zonder dat er aan de degelijkheid van constructie en afwerking af breuk is gedaan I), uiterste zuinigheid*; hooge bruikbare snelheid en afdoende be scherming bij elke weersge steldheid. Worden er hoogere eischen gesteld aan uiterlijke luxe en inwendige plaats ruimte (b.v. 3 zitplaatsen op . de achterbank), dan vestigen wij bij voorkeur de aandacht op de C 4 G, terwijl de zescylinder C 6 G modellen in aanmerking komen voor hen, die meer bepaald een luxe wagen voor betrekkelijk l-agen prijs wenschen. V. A Het Probleem van den kleinen" wagen bestaat niet meer . . . . want de POPULAIRE VIERDEURS" bestaat nu i Qit model is bestemd voor hen,:die zich wel met een kleinen" wagen willen tevreden stellen mits ..... deze de ruimte en het comfort van een gróóten wagen zou hebben! Het nieuwe Populaire" Citroen model is gén kleine" wagen, maar een ruime, flinke automo biel voor 4 volwassen personen, met een motor/ die 30 effectieve paardekrachten ontwikkelt. Ge bouwd uit onderdeden van het beste materiaal en van ruime afmetingen. Hét geheel zeer zorg vuldig afgewerkt. Zuinig, snel, wegvast. Kortom, de meest voordeelige en meest aantrekkelijke auto, die er voor zulk een prijs ooit gefabriceerd werd. ?>?> ? -", .? \MSTI: R i) A M Almanak 1932 37 19 December 1931 He drinks in vaine, that f cel s not the pleasure of it. . . ." ET verschil tusschen Bordeaux en Bourgogne",zeide de eigenaar van de zaak in fijnere vleeschwaren tot mij, met al de apostolische neigingen van iemand die kort geleden een belangrijke waarheid ontdekt heeft, dat is niet zoo moeilijk te zien, mijnheer. De.eene soort flesschen heeft heel andere halzen dan de andere. Als men dat maar eenmaal weet " Hij bezat, sedert eenige dagen, een depot van wijnen. Hij was in vollen ernst, en dus vond ik het ook ernstig. Maar als ze het nu een andere keer eens in andere flesschen stu ren...." zei ik bedenkelijk. Dat was een zware bijlslag in de wortels van den boom der kennis des goeds en des kwaads voor hem. Hij staarde mij ontsteld aan. Het was zeer zichtbaar dat hij nadacht. Hij liet zijn blik rond waren over de van ouds vertrouwde Frankforter-, cervelaat-, Berlijner lever-, rook- en andere worsten en worstjes, langs de wijnazijn-, olie-, fijnere limonadeen andere flesschen en zijn oog verhelderde zich; in hun begrijpelijke en zekere wereld vond hij de kracht om orde te scheppen in den chaos waarmede mijn vraag hern bedreigd had. De zekerheid van den han delaar met jarenlange ervaring keerde weder terug op zijn gelaat en hij glimlachte zelfs eenigszins uit de hoogte. Nou, maar dat doen ze niet hoor, mijnheer" zei hij. Niet bij zoo'n groote firma. U moet ook niet vergeten dat een firma voor zulke bekende merken altijd graag dezelfde soort verpakking voor een artikel houdt, om de klanten te wennen, begrijpt u...." Hij had het nieuwe artikel onder de knie. Ik trachtte nog eenmaal om het er onder uit te krijgen. Maar als ....?" zei ik. Stel dat er eens een vergissing gemaakt werd.. ? Hoe zou men dan..'?" Tja", zei hij, opnieuw in ongelegen heid, Tja...." Men zegt", zei ik zeer ernstig, dat het wel te proeven is...." Ja", zei hij, maar hij zei het met eenige aarzeling, dat valt anders niet mee, mijnheer. Ik heb het geprobeerd. Maar wilt u niet eens probeeren ? De Bordeaux is vijf en tachtig cents, en de Bourgogne vijf en negentig, zonder glas " Nee, dank u',', zei ik, en ik kocht een -halve Edammer, hetgeen overigens van minder belang is, maar alleen vermeld wordt om den lezer van deze gebeurtenis woord voor woord en bijzonderheid na bijzonderheid waarachtig, oprecht en volledig verslag te doen. Hoe komt u er eigenlijk zoo toe om dat nieuwe artikel er bij te nemen?'' vroeg ik, ten afscheid. Er is veel meer vraag na, den laatsten tijd, mijnheer" zei hij. ,,De menschen blijven 's avonds meer thuis, met de radio en de malaise en zoo. Je moet met je tijd meegaan...." Jaja" zei ik zoo beleefd mogelijk, en ik verdween, met mijn halve Edammer, die mij zeer zwaai woog. Hij woog mij nog steeds zwaar, toen ik mijn vriend den dichter tegenkwam, en hem mijn hart Duchtte. Het bestaat niet dat dat bestaat!" zei hij, zeer ondichteri/k. ,,En overigens, wat kan jou dat schelen? Wat gaat het je aan?" 1 Ik heb bij zulke akkevietjes altijd het gevoel dat er iets aan de wereld hapert", zei ik'somber. Aan de menschen, bedoel je" zei h.'i opgewekt. Dat is heel iets anders. En wat wou je dan? Dat. iedereen even graag Léoville dronk Over den wijn door K. Araguez als ik? Hoeveel Léoville zou er dan voor mij overblijven? Nee", zei ik. Maar dat de mensch in het algemeen een ietsje meer begrip had voor kwaliteit en schakeering Dat moet hem toch bij te brengen zijn Tja", zei hij. Denk je? Over dat drempeltje zijn vóór jou met je ideaal tot opvoeding van je han delaar in fijne vleeschwaren nog wel eenige andere groote figuren uit de wereldgeschiedenis gestruikeld: Maar weet je wat je doet? Schrijf er een artikel over. Dat lucht op. En als het goed is drinken we samen een mooie Léoville, en als het slecht is twee, om je te troosten. * * * Aldus zette ik mij en schreef een artikel over den wijn en het begrip dat een beschaaf d mensch er van diende te hebben. Toen het zeventien pagina's druks besloeg verscheurde ik het: het was te hoogdravend. Het wees op de beteekenis van den wijn in den loop der eeuwen, op het feit dat alle belangrijke figuren in de wereldgeschiedenis belang rijke beteekenis aan den wijn toekenden, zoo theoretisch als practisch, het somde de lievelingswijnen van Napoleon, P. C. Boutens, Richelieu, Lodewijk I tot en met XVI, \ictor Hugo, Shakespeare en Greta Garbo op en het noemde den wijn een drank, de ware drank dezer wereld, tot wier schepping de zon, de maan en de andere sterren, al de winden der kompasroos en de ervaring van tallooze geslachten wijnboeren van vader op zoon medewerkten. Maar ik bedacht mij, dat zij die den wijn waarlijk eeren dit alles overbodige snorkepijperij zouden beschouwen, en dat zij die ze helaas niet weten te eeren, er zeer zeker niet zooveel over zouden lezen. Daarna zette ik mij opnieuw, en zocht het in den eenvoud. Toen ik op de derde pagina was aangekomen was ik uitgepraat. Ik had zeer simpel uit eengezet dat er witte wijn is en roode, en dat daarin verschil is. Ik had er daarna op gewezen dat er eveneens verschillende witte, alsook verschillende roode wijnen bestaan, en dat er zelfs in dit verschil weer verschil was, dat gelegen was in landstreek, bodemgesteldheid, kuituur, jaartal, en wat dies jneer zij. Het verschil, stelde ik vast, is te be merken in den smaak. De smaak...." en na die drie titteltjes weigerde mijn pen opnieuw. Ik las over wat ik geschreven had en het was van een onuitstaanbare verveling. Daarna ging ik des avonds mijn vriend den dichter opzoeken, met de snippers der twee artikelen als be wijsmateriaal. Zoo" zei hij.. Je ziet er slecht uit...." Alsjeblieft" zei ik, en ik legde hem de snippers voor. VierLéo ville...." '..'..' /? ?" .,. "- '?? .;' ?'/ ;?? ''; ? -. Tjonge" zei hij. Wereldhervorming is toch altijd duur en moeilijk. Enfin, ik had je verwacht." En wij dronken ons eerste glas Léoville Poyferré1919. Ja", zei ik, gerustgesteld. Wij eerden den Léoville. Ik hou de andere drie nog aan je te goed" zei ik. Adieu, ik ga er nog een paar bij verdienen". Graag" zei hij. ,,'t Is heel leerzaam voor je, om je eens te leeren uitdrukken". Aldus begon ik rnijn derde artikel. Op den avond van dien dag dronken Wij een Léoville 1914. Daarna schreef ik een vierde artikel, en wij dronken een Léoville 1911. En langzaam rijpte er, gedurende ?JP"