No. 2657 De Groene Amsterdammer van 5 Maart 1932 19 Croquante CroquetjeS it hct kladschrift van Jantje door Alida Zevenbootn Artisten- naclitfee s t Dat is eens maar nooit weer. Ik had me door ons acteurtje laten bepraten om me« te gaan naar het ArtistenNachtfeest bij meneer Tuschinski in de Breestraat, omdat het zoo'n goed weiPk was, zei hij, om het suppletie fonds voor de oude artisten te steunen die nu zeventien gulden in de week ontvangen terwijl zij vroeger van de bedeeling moesten zien rond te komen, want er van te leven kun je het niet noemen. Ja, er zijn wat een artisten wit mijn tijd beroerd aan hun eind gekomen en is het voor een gewoon mensch al hard om van de armen begraven te worden en het mag een geluk heeten dat je hetzelf niet meer beleeft als het je overkomt, voor artisten, die dan toch vrijwel allemaal eenmaal een beetje of veel roem gekend hebben, lijkt het me dubbel bard onder de aarde gestopt te worden, ?want dat wordt je van de armen zonder dat er tenminste een kleine comedie-vertooning bij plaats heeft. Maar dat is nu allemaal uit, heeft ons acteurtje mij verzekerd. De gemeente geeft elk jaar ik weet niet hoeveel voor het pensioenfonds en dan doet het suppletie-fonds de rest er bij en zoo hebben velen nog een behoor lijken ouden dag. En daarom had ik me laten overhalen om er naar toe te gaan al was het een weinig christe lijk uur van beginnen, maar dat kon nu eenmaal niet anders, legde het ac teurtje mij uit, omdat een paar van de artisten heel uit Winschoten moesten komen waar ze Vondel ge speeld hadden en een ander deel zat in Maastricht waar ze ,,De Spaansche Vlieg" hadden gegeven en zoo moesten ze van heinde en ver komen en nu wil ik u wel zeggen dat ik Zaterdagsavonds altijd om tien uur een warm bad neem, wat ik al gewoon was toen ik nog bij mevrouw zaliger diende, want die was erg op de zindelijkheid van de boojen gesteld en dan kroop ik altijd direct met iets warm van het een of ander onder de wol om na den drukken Zaterdag eens goed uit te rusten en frisch den Zondag te beginnen maar dat artisten-feest bracht al direct de heele boel in de SCHRUF-FACTUREER-EN BOEKHOUDMACHINES MET REKENWERK Europa Sctirijlniachioelianilel N.V. Amsterdam Rofcin 113 - Telefoon 55660 Agenten door het geheele land war, want in plaats van na mijn badje in bed te kunnen gaan, moest ik op blij ven, maar het warme van het een of ander nam ik toch maar en, eerlijk gezegd, een beetje dubbele portie, omdat ik nog de straat over moest en zoo ben ik in mijn bruine tafzijden japon bij de verwarming in den dut geraakt en het was al over twaalven toen ik met een schrik wakker werd en me gauw verder aankleedde, maar toen was er geen tram meer naar de stad en als er iemand van wege meneer Lidofs de meter van de electra komt opnemen, zal ik hem er meteen over spreken nu meneer Lulofs ook van de tram is geworden wat ik nog al voor de hand vind liggen, want hoort een electrische tram bij de electriciteit of niet? En een taxi was er in de heele Willemsparkbuurt niet te bekennen en daar ik mijn kaartje voor het feest niet wilde laten verloopen, ben ik maar gaan loopen en of het nu aan de donkerte lag of aan mijn figuurtje onder mijn mantel en mijnbruintafzijdje, maar ik ben, voor ik bij meneer Tuschinski binnen was, zeker door twaalf heeren aangesproken Maar die zullen dat niet licht meer doen, dat geef ik u op een briefje, want dan is Alida niet op haar mondje gevallen. En er was er op den hoek van de Delairessestraat en de Emmastraat een bij die een stem had net zoo fluweelig als van. .. . och, u weet wel.... en ik stond een oogenblik op mijn beenen te trillen,maarik heb gelukkig nog al gauw mijn positieven bij elkaar en als hij thuis verteld heeft wat ik hem heb toegewenscht, gaat zijn vrouw zoo van hem scheiden. Och, och, wat zijn onze artisten toch een artisten. Ik had wel eens plaatjes gezien van dat artistenbal in Berlijn, waar onze Prins Hendrik nog pas zoo mooi stond uitgebeeld en misschien heeft me dat wel doen be sluiten om midden in den nacht uit te gaan en in het holst van den ochtend thuis te komen, maar al die plaatjes die ik in de bladen gezien heb, haalden niet bij dat nachtfeest van verleden week. Wat ging het daar vroolijk en ongedwongen toe en toen ik er vijf minuten was, vroeg ik aan een meneer met een vogelkopje die zich erg druk maakte, waar het lijk eigenlijk stond en of er bij het graf nog gesproken zou worden, want ik had een stapel kransen in de hal zien liggen. En hoe later het in den nacht werd, hoe prettiger en vroolijker en uitgelatener de stemming werd, zoodat toen ik tegen een uur of drie eens de zaal in keek, niet minder dan een driehonderd drie en vijftig hoofden telde die zaten te nikkebollcn en in een van de loges werd hardop ge snurkt, maar ik dacht dat dat een speciaal feestnummer was dat bij het reuze-programma, hoorde want het was net zoo'n nieuwerwetsche jazz band die aan het zagen was. Ik ben niet gewoon om 's nachts zoo laat op te zijn en of het daar van kwam weet ik, niet maar tegen half vier verging ik van de dorst en gelukkig kwam ik een meneer tegen die ik nog wel eens op lijn 2 zie en die ging met me mee naar een hoekje waar ze champagne schonken en wat kan het toch raar in de wereld loopen... . daar zat Aal champagne te drinken midden in den nacht met een heer in een wit over hemd en een rok en of het nu kwam doordat ik wat slaperig werd en mijn oogen niet goed meer konden zien, maar die meneer begon er langzamer hand net uit te zien als meneer Pierre, toen hij nog student was en dan ook in rok uitging als er een deftige fuif was en hij legde me uit dat elk glas champagne dat ik dronk zooveel als een week ondersteuning voor een ouden stakkerd van een artist beteekende en mag een mensch dan niet goed doen vooral als hij dorst heeft van al de pret die hij heeft? Want pret hadden we, maar er zijn altijd van die zwartkijkers die het beter weten en zoo zei die meneer die zooveel op meneer Pierre begon te lijken, dat het nog veel lolliger" hij gebruikte dat woord, maar ik vind het niet netjes kon dan het al was als ze bijvoorbeeld een klein revuetje hadden gegeven waarin iedereen en alles op den hak" dat zei hij ook, maar ik vind het nog al oneerbiedig werd genomen en verder het tooneel ge bruikt hadden om er op te dansen, maar je hebt altijd kniesooreii die het beter weten en ik moet zeggen dat het in ons hoekje toch wel erg lollig" werd hoe later het werd en als u mij vraagt geloof ik dat ik zooveel aan de liefdadigheid gegeven heb dat ik het heele gezelschap van de Koninklijke Vereeniging, en dat zijn een kleine honderd man heb ik gehoord, een behoorlijken ouden dag heb bezorgd. Zoo zei tenminste meneer Pierre of die zoo op hem leek en Dinsdag ochtend had ik nog schele hoofdpijn. maar dat was van den Noorden wind, waar ik nooit goed tegen heb gekund. Maar het volgend jaar doe ik weer mee, zoo is het me bevallen en waarom niet? In mijn goejen tijd dansten de menschen om kinderen van neger slaven los te koopen en waarom zou ik dan nu niet een klein glaasje champagne mogen drinken om een bejaarde actrice een paar prettige weken te bezorgen? Neen, gedanst heb ik niet, dat geeft geen pas vind ik. ...