16 De Groen* Amsterdammer van 12 Maart 1932 No. 2858 Tentoonstellingen t'h, Weddepohl in gebouw Amsterdam v' Overtuigd zijnde, dat de mensch i-, zijn hoogste bestemming vindt binnen T^i de grenzen van een ethisch verantST woorde levenshouding en het ethische, * het mensch'? en menschheid scheppeni" de, het tegenover de eeuwigheid verant woorde levensbeginsel is, heb ik gef tracht ook de Beeldende Kunst in ,, haar meest oorspronkelijke en waarde?> volle bestemming als belichaming \ van dit beginsel te handhaven". 1 Ik heb getracht een innerlijke gesteldheid te realiseeren, welke als een gelukkige samenstemming van <i een ethische impuls en een openbaring van den levenswil, een bevrijdende *? werking uitoefenen kan, zoowel in f vreugdevol als in smartelijk onder vinden". ... De heer Weddepohl deed nog meer van dergelijke hopeloos-goedwillende vóór-woorden in de uitnoodiging tot zijn tentoonstelling afdrukken, 't Spijt y me werkelijk, dat ik 't zoo.. . . on, ethisch zeggen moet. Kunst is geen cocktail van goed willendheid, ethica en teekenkunde (die de exposant héft). Men kan s* vooraf nooit over haar philosofeeren. Men kan slechts, na een aanschouwen van het werk. zeggen of zij er is of niet is. Is zij er, dan kan het woord" achteraf weer trachten te suggereeren dat zij er inderdaad was en hóe, in welke gestalte, zij verscheen. Hier was zij niét. En er valt dan ook alleen te zeggen, dat de een voudig, studieus geteekende portretkop op deze expositie het eenige is wat een kleine hoop geeft, dat de heer Weddepohl nog eenmaal bevrijd zal geraken van een ethisch (zoogenaamd ethisch!) complex, dat vast zit aan kleurplaten uit een Kinderbijbel, U weet wel, die hardkleurige, over duidelijke platen met Mozessen en herders met staven, profeten-koppen met niet te miskennen diepzinnige' rimpels en even weinig te miskennen * sneeuwwitte baarden, met water vallen uit rotsen, hél-blauwe meren en dito luchten.... Oswald Wenckebach bij Santee Landweer, Am sterdam Het is zeker, dat men in de laatste jaren heel wat beeldhouwwerk te zien kreeg, dat expressionistisch ge deformeerd en niet geformeerd kon heeten, omdat de plotseling uitge rekte en even plotseling in engedrukte proporties en volumina eerder getuigden van een moedwil, dan van een innerlijke spankracht die zich zóó en niet anders moest uitdrukken... Er werd dan soms getracht een felheid, een hevigheid van beleven te sugge reeren, die er au fonds niet was. In zekeren zin doet zich het tegen deel hiervan in het werk van Oswald Wenckebach voor. Vooral in zijn laatste werken, waarvan men er hier enkele geëxposeerd vindt (ik noem in de eerste plaats, als het m.i. belangrijkste: de jongelings-tors) ver moedt men een grootere bewogenheid, een dieper beleven in de breedte zoowel als in de diepte, dan in de klassicistische, voortreffelijke vorm geving tot uitdrukking schijnt te komen. Men vermoedt mér dan de aesthetische, evenwichtige, iet of wat gelijkmoedige beschouwelijkheid die hier uitsluitend schijnt te spreken. De waarde die mag gehecht worden aan een fijnzinnige, ambachtelijkzuivere, naturalistische weergave van het menschelijk naakt, valt, vooral in deze tijden, zeker niet te onderOok de zilverkast heeft zich aangepast, Lepels of Vorken /7.80-/12.-p.dozijn. Complete cassette* vanaf ?31.20 Toch bleef 'r cachet" onaangetast. 't Cachet van waardigheid en deftig heid. Sola Massive het nieuwe tafelgerei - is met z'n prachtig zilverwitten glans van zilver practisch niet te onderscheiden. Deftig, En in z'n kwaliteir draagt het z'n waardigheid. Fier Onverwoestbaar. Geen barstje schaadt z'n reputatie. Geen schilfertje schendt z'n aanzien. En zure invloeden deren het niet. Komt eens de prachtige sorteering Sjla-Massive zien! SOLA MASSIVE (vlekvrij tafelgerei!) Verkrijgbaar bij: VEERHOFF & Co. - Rokin 56 - AMSTERDAM schatten. Het biedt een gezond tegen wicht tegen veel niet verantwoorde z.g. vergeestelijking en.... phoetale symboliek. Maar gezondheid kan nooit meer dan middel zijn. Zij is voorwaarde voor leven. Ook in de kunst. Wencke bach heeft getoond in zijn werk aan die voorwaarde te kunnen voldoen. En nu wachten wij hoopvol, steunend op het vermoeden waarvan ik sprak, af wat komen gaat. . . . Oscar Ijïirsen Amsterdam bij Vetter, De liefde van den 50-jarigen, thans voor het eerst in ons land exposeeren den Oscar Larsen. Deen van origine, maar geboortig uit Weenen. waar hij later ook de Academie voor Beel dende Kunsten bezocht, gaat voor een aanzienlijk deel uit naar groote menschenmenigten in het moderne leven (Carnaval in het Zuiden), dan wel in de fantasie (Het Jongste Ge richt) aa.nschouwd. Hij zwelgt gaarne, naar Bubensiaanschen trant, in een weelderige dooreen-warreling van menschelijke figuren, die hij met groote zekerheid van hand, vlot neer zet en tot massale groepen saarncomponeerd. In deze stukken, met hun overdaad van figuur, overheerscht méerhet gevoel voor zwierige. Rococoachtige gratie en van schier onver zadigbare, verfijnde sensualiteit, dan voor een vurige heroiëk of voor een dramatische bewogenheid. Larsen bedient zich daarbij meestal van een techniek, het aquarel, afgedekt door een was-laag, waarmede hij aan de vervloeiende kleur nog een extra accent van wég-zwijmelen in een weelderigen droom weet te verleenen. . . . Er zijn echter nog andere kanten aan dit vruchtbare, groote taïent, da ietwat afzijdig van den strijd <!*&; moderne richtingen, zijn eigen ^\eg bleef gaan. Ben romantisch-religieuze kant bijvoorbeeld, die dan tot uit drukking komt in werken als b.v. Christus en de Vrouw van Samaria. Deze Oostenrijksche, veel ver mogende impressionist, die soms herinneringen oproept aan onzen Juvres (die echter in zijn werk steiler, meer Protestantsch van gevoel blijft), heeft in olieverf -doeken als dat van L( >t en zijn Dochters soms grooten Anklarif.1; met Breitner die evenwel, mecidan Larsen, in zijn kunst doorloopend sonoor en groot van adem bleef. .... en vérder af schiep van de gevaren der pure verlustiging". A. K. VAN DKN TOL