De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 12 maart pagina 5

12 maart 1932 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 2868 De Groene Amsterdammer van. 12 Maart 1932 Spreekzaal Wordt de ..Groene" een ..Roodc" Amsterdammer? De Groene geeft vrij geregeld artikelen over Sovjet Rusland Voor zoover deze objectieve voorlichting bevatten, is dit toe te juichen. Vaak impliceert de waardeering het propageeren van een conuuunistische revolutie hier. \ arxdaar boven staande vraag. Men kan overtuigd zijn, dat het hedendaagsche communisme in Rusland onvermijdelijk is, maar de vraag is: wat kan een communistische revolutie in West-Europa voor goeds brengen? Aan onze Westersche, Christelijke, individualis tische samenleving wordt verweten, niet haar idealen als zoodanig: verzaking van het stoffelijke heden, naastenliefde, individueele vrijheid; maar wél, dat zij die idealen in hun tegendeel verkeerd heeft: winstbejag, eigenbelang en nationalisme, vrijheid om dwang over anderen uit te oefenen. Wat stelt het communisme hier tegenover? Inplaats van verzaking van het stoffelijke heden (in den zin van: de geestelijke dingen hooger te schatten dan de materiëele): verheerlijking van de materiëele toekomst; inplaats van naastenliefde: klassenhaat; inplaats van individueele vrijheid: collectieve dwang op elk levensterrein. Hoever de collectieve dwang zich uitstrekt blijkt uit de lezing van Dr. Biegel voor het Kon. Instituut van Ingenieurs (de Ingenieur van 15 Januari 1932). Nadat het menschelijk denken zich in den loop der eeuwen moeizaam ontworsteld heeft aan den dwang van vooropgezette meeningen (gevolgen van dogma's en gevoel") kent Rusland thans een communistische" wetenschap jn tegenstelling met een Westersche. Dogma en gevoel" kunnen pas meespreken bij de toe passing der wetenschap (Dr. Biegel). Wat is nu het gevaarlijke" van de publicaties der in het begin genoemde schrijvers, hoe lezens waardig, leerrijk en te goeder trouw ook geschre ven? Aan de menschengroep, die bij een communistische revolutie het ergst betrokken zal zijn: het proletariaat zélf. wordt onthouden het inzicht, in wat een dergelijke maatschappij-operatie in de eerste plaats van die groep zal vergen: offers en ellende. Dat is het bezwaar van de revolutionnaire kunst. De grondslagen van het communisme missen objec tiviteit, zijn een mengsel van wetenschap en voorop gezette meeningen. Men ergert zich aan de geringe belooning van zwareu arbeid dat behoorde anders te zijn. En men concludeert: de menschelijke arbeid bepaalt de waarde der stoffelijke goederen de marxis tische maatschappijkritiek sluit dan verder als een bus! Het bovenstaande is noch volledig, noch af doende. Maar tegenover een leer die geen ver draagzaamheid kent, gén objectiviteit en gén gewetensvrijheid geldt slechts n wet: verzet". Ir. J. W. BONEBAKKER ANTWOORD VAN DE REDACTIE Wanneer de redactie een artikel opneemt, beteekent dat niet, dat zij het met het standpunt van den schrij ver volkomen eens is, doch uitsluitend, dat zij het de moeite waard vindt, dat die meening, voor de ver antwoordelijkheid van den (steeds vermelden) schrij ver, in de Groene wordt uitgesproken. Tot onze bevreemding bemerken wij van tijd tot tijd, dat er nog enkelen zijn, die onze opvatting niet begrijpen' dat een beschaafd, intellectueel publiek, dat den lezerskring van ons blad vormt, niet bepaalde meeningen behoeft te worden ingetrechterd door middel van een courant. Onze lezers hebben hun eigen mee ning. Zij laten die niet klakkeloos wijzigen, wanneer iemand een daartegenovergestelde opvatting naar voren brengt. Deze zinnen, die de redactioneele politiek, van De Groene Amsterdamnier omvatten, drukken wij hier nu nog eens af. Zij zijn o.a. te vinden in eenige Februarinummers van het jaar 1931. Ten over vloede wijzen wij er op dat artikelen in De Groene door de schrijvers worden onderteekend. De heer Bonebakker kan hieruit dus opmaken dat de redactie wel degelijk overtuigd is van de noodzakelijkheid om artikelen over onderwerpen, Sovjet-Rusland betreffende, te publiceeren. Ter beantwoording van Ir. Bonebakker veroorloven wij ons te wijzen op twee onjuistheden in zijn betoog. Ten eerste: dat de waardeering van SovjetRussische aangelegenheden, het propageeren der communistische revolutie hier zou irnpliceeren. Artikelen, die dit zelfs maar in ondertoon zouden hebben gepropageerd, zijn niet in De Groene ver schenen. De heer B. ziet een roode vlag en reageert daarop, als op een roode lap ! Vandaar zijn tweede B R i A N D Teekenfng door B. van Vlijmen De geest van Stresemann: Wij waren blijkbaar nog te vroeg!" onjuistheid ! Tegenover een leer, die geen ver draagzaamheid, objectiviteit en gewetensvrijheid kent, geldt slechts n wet'?'verzet'l" Deze bewe ring is objectief even fout als de vorige, maar het is een veel grooter fout, omdat déze uitspraak niets met de Groene te maken hèe'ft, maar van veel wij der strekking is. De heer B. wil blijkbaar het vol gende" sof isme verdedigen: Ken leer die deze vrij heden en natuurrechten niet' erkent, is zóó gevaar lijk, dat zij. ... gesmoord moet worden. Die cul tuurgoederen, die onder haar' leiding zijn ontstaan en de smetten dragen van dèrzèlver horige afkomst, behooren niet te worden vermeld, maar geboycot. Daarvoor moest ook onze vrije tribune" gesloten worden. Dat met een dergelijke redeneering ook de vrije tribune" niet meer intact gehouden wordt, is deri heer B. blijkbaar ontgaan. Maar er is'meer: wan neer men werkelijk gedogmatiseerde sovjct-leerstelling'en en andere Russische verschijnselen-van den-dag voor een ernstige bedreiging van onze be schaving houdt, is het dan wel verstandig daarvoor de oogen te sluiten? Natuurlijk niet. Het is echter juist om een tegenovergestelde reden, dat de redactie van De Groene Amsterdam mer artikelen over Sovjet-Rusland opneemt. De redactie is overtuigd dat de belangrijke economi sche experimenten en cultureele nieuwigheden resultaten zullen opleveren, die ook voor de Wes tersche cultuur van groot belang en blij'véndén invloed zullen zijn, evengoed als b.v. de Fransche l'evolutie wel degelijk is doorgedrongen ' tot alle geledingen van het conservatieve Engeland der vorige eeuw. In den loop der tijden kan onge twijfeld de kloof tusschen de bolsjewieken" en ons overbrugd worden. Onze cultuur kan dan wel licht iets van hen overnemen, of omgekeerd. Dóór opzettelijk de vermelding van communistische ver schijnselen te onderdrukken, kweekt men stelsel matig wanbegrip. Alleen juist begrip kan toenade ring brengen en wederzijdsch profijt. \ andaar onze belangstelling. ' . De juiste redactioneele belangstelling behoort open te staan voor alle stroomingen van h.cd ndaagsche historische beteekenis. Niet alleen voor het communisme. Ook andere belangrijke Kaken zal de heer B. in De Groene aangesneden vinden. De redactie zal h.t.pi. de bewering van den heer B. niet weerleggen, dat liet communisme aan het proletariaat het inzicht onthoudt, welke offers van deze klasse x.al worden gevergd. Om zich hier over beter te oriëntoeren leze Ir. B. het in de Groene besproken boek variM.uirice l limlusenneme hij kennis van do moderne Russische litteratuur.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl