Historisch Archief 1877-1940
De Groene Amsterdammer van 19 Maart 1932
No. 2859
Toekomst van de Wieringermeer
door Melis Stoke
Trekeiiiiigen door Harmsen vnii HcrK
De ontwikkeling van onze twaalfde provincie
voltrekt zich naar de wetten, die noodig zijn ge
weest om dit grootsche werk te entameeren. Maar
voorts, en daarop is tot dusverre te weinig het
licht gevallen, voltrekt zij zich naar de wetten
van ons volkskarakter.
Alvorens wij een blik in de toekomst slaan is
het goed om, evenals zulks pleegt te worden gedaan
in hoofde van vervolg-feuillétons, hier een korte
samenvatting te geven van het vooi'af gaande.
De geschiedenis van de Wieringermeer dan is als
volgt:
Eerst had er een staking plaats.
Toen had er een tweede staking plaats.
Vervolgens ontstond er een groote (directie-
)keet.
Deze keet bleek semi-permanent te zijn.
Daarna werd er een voetbalwedstrijd gehouden.
Toen was er weer een staking, en eindelijk had
er ontslag van werklieden plaats.
En toen was er weer een staking
Dit stuk geschiedenis van de Wieringermeer sluit
zich dus in alle opzichten aan bij hetgeen in dat
zelfde tijdperk plaats had in onze elf overige, oude
provincies, waar het dagelijksche programma im
mers eveneens overladen is met keet, staking,
ontslag en voetbalwedstrijden.
We staan nog pas aan het begin van de ont
wikkeling van deze landstreek, maar de teeke
nen zijn onmiskenbaar dat dit stuk zeebodem in
alle opzichten geschikt is om een Nederlandsche
provincie te worden, met alle eigenschappen die
bij een Nederlandsche provincie behooren.
Een bewijs hiervan ligt in de vragen die dezer
dagen door het lid van de Tweede Kamer Oud
gesteld zijn aan den minister van Onderwijs.
Kan de Minister bevestigen aldus vrager ?
dat het voornemen bestaat in de Wieringermeer
een bizondere school voor gewoon lager onderwijs
te stichten, buiten de voorschriften der Lager
Onderwijswet om, van welke school de kosten
geheel door het Rijk zullen worden gedragen?
We vinden den heer Oud een naiei' man. Wat
heeft hij zich feitelijk van de Wieringermeer
voorgesteld ? Dat deze een volwaardig Nederlandsch
gebied zou zijn? Zoo ja, dan is zijn poging om
dat gebied reeds bij voorbaat te berooven van het
stuk karakteristiek Hollandsen lands-schoon, be
lichaamd in onze bijzondere school, slechts af te
keuren.
Immers wat de gletscher in het Zwitsersche
landschap is. het blauwe meer in het Italiaansche.
het grasveld met oud geboomte in het Engelsche.
de speak easy in het Amerikaansche en de man met
de bedenkelijke prentbriefkaarten in het Parijsche,
namelijk een onverbrekelijk en uiterst karakteris
tiek deel van de stoffage. dat is in Holland de bijzon
dere school.
NV APNHEMSCHE HYPOTHEEKBANK
HYP KAPITAAL BESCHIKBAAR
DIRECTIE M? 5.J.VAMZlJST-M"J.F.VERSTEEVEN
En dat zou de heer Oud aan de Wieringermeer
willen onthouden?
Foei. . . . Met evenveel recht zou hij in onze
een aanslag op wat ons lief is
andere provincies een aanslag kunnen doen op die
dingen, welke ons lief zijn geworden en die voor
den vreemdeling een bijzondere aantrekkelijkheid
vormen, zooals bijvoorbeeld de molen, de onbe
waakte overweg, de stille ringvaart, de tol, de
groene sappige weide en het
maximum-snelheidbord.
Ten opzichte van de Wieringermeer heeft men
slechts de keus tusschen twee dingen: óf het zij een
stuk Hollandsen landschap met alle eigenaar
digheden er van, ofwel het worde een experiment,
iets geheel modems en voortreffelijks.
Wanneer de heer Oud bezwaar maakt tegen de
bijzondere school in de Wieringermeer, dan
ontwerpe hij tevens een ideaal plan voor een landstreek
zonder belasting, zonder drankmisbruik, zonder
omroep-sectarisme, een oase waar des morgens
versche kadetjes verkrijgbaar zijn en waar de win
kels de geheele week open zijn.
Maar wanneer de heer Oud consequent is, en
dat mogen wij toch van dezen geachten afgevaar
digde wel verwachten, dan aanvaarde hij met deze
honderden hectaren vruchtbare bodem ook het
oudbakken kadetje, de gesloten winkel, de gevaren
van den onbewaakten overweg en de ruzie in de
aather.
O, zeker, er zijn in het nog niet verre verleden
stemmen opgegaan om in de Wieringermeer iets
geheel nieuws te beginnen, een uitgifte van gron
den die waarborgen zou bevatten voor natuurlijken
welstand.... maar de eischen die nu eenmaal
door onze wetgeving worden gesteld zouden zulk
een blanke plek in onze maatschappelijke
landskaart niet toelaten.
Wij hebben dus, en met ons de heer Oud, te
aanvaarden dat van de Wieringermeer een stuk
volwaardig Nederland worde gemaakt. En het
be.ste bewijs dat de streek daartoe de volle aanleg
heeft wordt geleverd door de korte geschiedenis
die wij hierboven hebben samengevat.
^ -^
MIJNHARDT's
Zenuw-Tabletten . 75ct
Laxeer-Tabletten.. 60ct.
Hoofdpijn-Tabletten 60ct
Bij Apoth. en Drogisten
bodem de elementen moeten worden gebracht
wier samenstelling ons leven beheerschen.
Er zullen gemeentelijke colleges moeten komen
met lange onvruchtbare vergaderingen, de thans
nog maagdelijke kanalen en sloten zullen hun con
tingent versche groente moeten leeren kennen dat
wegens onverkoopbaar heid boven de
productieprijs wordt weggeworpen; er zullen post- en
telegraafkantoren moeten komen die juist op de uren
dat men iets noodig heeft gesloten zijn en lommer
rijke promenades voor winkelbedienden die hun
gedwongen vrijheid op de een of andere wijze,
en dan liefst met wandelingen in de frissche lucht
behooren door te brengen.
Behalve de zoo zeer door den heer Oud verfoeide
bijzondere scholen zullen er ruime zalen moeten
komen voor protest-vergaderingen en
A.V.R.O.demonstraties en gemakkelijk begaanbare wegen
voor deurwaarders: maar bovendien zal onze
twaalfde provincie, als onverbrekelijk deel van de
overige deelen des Kijks, zich ten spoedigste moeten
toeleggen op een gezonde aankweeking van locale
eigenaardigheden ter onderscheiding van de zeden,
behoeften en gebruiken die op eenige dozijnen
kilometers afstand heersenen, zulks opdat zij in
de gesloten kantoren
Langzamerhand en met geduld zullen op deze
eertijds zoo barbaarsch rustige en vreedzame
zeewegen voor deurwaarders
geen enkel opzicht zal achterblijven in de taak der
nationale tegenstellingen en verdeeldheden, die
op elke Nederlandsche landstreek rust.
Naast de Hollanders, Friezen, Brabanders,
Limburgers, Zeeuwen en wat zich als stammen
hebben weten te handhaven op de weinige dui
zenden hectaren, die tot dusver aan de zee zijn
ontwoekerd, moet een ras van Wieringermeerders
komen dat, uitdagend gezeten op de nieuwe
aanwinst op de zee, zijn partij weet mee te blazen.
Want anders zou er geen aardigheid meer aan
zijn. .
Het mannetje van de maan
voor Anthonie Donker
Ik ben zoo eenzaam als de maan:
lanijs oude, lam/vertrouwde grachten
zien u-ij de diepe dweepsters gaan
door suizelende zomernachten,
doch 't hart Ui j/t koel en helder nlaan :
tvij blijven voor haar leed behoed,
maar hebben altijd nog onszelven
en ons ontvankelijk ijctnoed.
om er melancholie te delven;
ook in daarroor de maan heel goeit.
U A LBO C. KOOL
POLROGER&C^
LE CHAMPAGNE EN VOGUE
JAGER-GERLINGS HAARLEM