J5 De Groene Amsterdammer van 2 April 1932 Hobo-marskramer berouw is groot. Nu staat een nieuw leven voor hem open. De sky-pilot" vindt dat prachtig; de congregatie is gesticht. Iedereen schijnt van het geval te profiteeren. Na afloop van de bijeenkomst kan de boetvaardige bum in de missie slapen. Hij krijgt drie square meals" per dag en hij blijft soms twee of drie weken gast van het missiehuis. De eenige dienst die hij bewijzen moet, is 's avonds de preek van de missie bij te wonen en daar opnieuw te vertellen, hoe hij gered werd". Gewoonlijk voorziet men hem van een stel oude kleeren of een overjas, plus een paar quarters" en de stiff" verdwijnt, om in een andere missie zijn ziel te verkwanselen. * * * De oorspronkelijke Amerikaansche Hobo trekt steeds als blinde passagier, in het oude Rusland noemde men hen haasjes", omdat zij zich op alle mogelijke en onmogelijke plaatsjes wisten te ver stoppen zoodra er een conducteur in zicht was, op goederen- en passagiers-treinen. In deze moderne tijden zijn er echter andere Hobo's op het Ameri kaansche tooneel verschenen. Nummer een is de man die langs een heirweg wandelt en iedere voorbijgaande auto of lastauto aanroept voor een lift", d.w.z. een vrije rit, tot de plaats waar het motorvoertuig stopt. Hij staat op alle wegen en hij is een pest voor den chauffeur geworden. Er zijn duizenden van die free riders". Er zijn er die van New-York naar San Francisco op die goedkoope manier getransporteerd worden. Doch een buitengewoon merkwaardig type is de lizzie" bum of Hobo die er met zijn vrouw en kroost op uit is om op liefdadigheidskosten te leven en te rijden. Deze tramps" trekken als kennisreizigers in het najaar weg in hun gammele tinboxes" om naar het warme Zuiden te komen. Velen motoren ook op die wijze naar Californië. De meesten zijn op de hoogte van een motor en verstaan de chauffeur-kunst. Met zeer weinig contanten op zak trekken vader, moeder en kinde ren in den auto er op uit, zonder zich bijzonder druk te maken over den dag vanmorgen. Zoolang zij benzine en olie voor hun motor hebben, wordt er gereden. Staat de rammelkast plotseling stil, dan is men gewoonlijk in de buurt van een benzine station. Goede raad is duur. Vrouw en kinderen bestudeeren met belangstelling het museumexem plaar. Een jong begint te huilen. Belangstellenden verzamelen zich om de zigeuner familie. Vader zegt, dat een dollar benzine hem naar de plaats van bestemming zal brengen. Liefdadige menschen gaan rond. Het duurt niet lang of er is twee dollar bij elkaar geschooid. De jong hebben honger en dorst. 't Is precies etenstijd. Achterdeuren worden ge opend. Iets is er altijd te krijgen. Schooit mama goed en schreien de kinderen niet al te hard, dan gaat de gansche familie gesterkt en voorzien van extra voedsel, weer op marsch. De service man geeft de benzine heel wat goedkooper en iedereen schijnt tevreden te zijn. Deze motorparasieten spelen het absoluut klaar, om duizenden mijlen af te leggen voor een prikje. Zijn zij in het warme klimaat, dan vaarwel wollen ondergoed en winter jassen. Velen helpen mee aan den pluk der citrusvruchten, anderen verhuren zich bij groententelers en de meesten schooien zich op een of andere manier door zes maanden mooi weer. In Mei trekken zij weer naar een koeler klimaat. . .. zoolang tot de lizzie" den geest geeft. Een nieuwe zesdehandsch wagen kunnen zij overal voor een song" koopen. Tegen deze pest" schijnt de politie tamelijk machteloos te zijn. Zij kan moeilijk het geheele gebroed in het werkhuis aan vrij logies helpen. Dan is er nog de Ifobo marskramer, die door het geheele land trekt met zijn wankele auto met waren. Een bedelaar is hij niet. Train Itumining Het leven en bestaan van de meeste hobo's is alles behalve een sinecuur. Al heel spoedig beginnen zijn kleeren de sporen te dragen van zijn avonturen. Hobo's leeren de knepen van elkaar. Zij ontmoeten elkander op bepaalde plaatsen, meestal tamelijk ver buiten een stad, niet al te ver van een spoor weg. Er bestaan, zooals bij de zigeuners, kampen, gewoonlijk in een bosch, niet ver van een meer of een stroomend water. Zij leven daar precies als zigeuners. Die wat heeft deelt het gewoonlijk met een ander. Zij vertellen hun wederwaardigheden. Hoe zij in deze buurt verzeilden en met welke spoorweg-maatschappij zij gereisd hebben. In 't begin schuwt men vreemdelingen. Je weet nooit of er verdachte sujetten bij zijn, die door de politie gezocht worden, of als hobo verkleedde spi onnen die door de politie aangesteld worden om de bunn uit te hooren. Dikwijls zijn er vrouwen in zulke kampen. Men neemt het niet zoo nauw met liefde en trouw. Deze soort meisjes en vrouwen kunnen gewoonlijk niet veel dieper zakken. Velen kennen het gecompliceerde spoorwegsys teem van de V.S. beter dan menige spoorweg president. Zij bestudeeren spoorweggidsen, met het zelfde genoegen als de latinist zijn Virgilius. Zij houden er een soort eere-code op na, die daarin bestaat, dat zij elkander in alle moeilijkheden helpen en nimmer elkaar bestelen. Zij geven den jongeren allerlei raadslagen, op welke manier zij uit de handen van John Law" moeten blijven of ontkomen. Vertellen welke dorpen, steden en staten tolerant zijn voor Hobo's en welke niet. Op bepaalde plaatsen, meestal in de nabijheid van vrachttrein-stations, op watertanken van spoorwe gen, op in 't oog springende hekken, telefoonpalen of muren van loodsen, vinden de hobo's teekens die er uit zien als de primitieve krabbels van Indianen. Ik geef hier sommigen dier teekens met de verklaring. 12QOO 13 HOOFIEN'S ROOMBOTER WORDT SPECIAAL BEREID l?? Twee mannen die in dezelfde richting ver trokken zijn. 2?Hobo's zijn hier onwelkome gasten. Wacht je voor werkhuis of gevang. 3?Veelzeggende tralies van een gevangenis. 4?Out. Verdwijn onmiddellijk. Geen kans. 5?De stadsmenschen niet gastvrij. Probeer je geluk in missiehuizen. 6?Goede plaats voor hobo's. Ge vindt hier kameraden. 7?Evangelisten helpen in missiehuizen. Trek vogels welkom. 8?Dit teeken stelt een pendulum voor. De bewoners zijn soms vriendelijk, soms vijandig. Wees voorzichtig. Eclipseer voor cops" (politie). 9?Beteekent twee spoorrails met dwarsligger. Goede plaats om treinen te nemen in verschillende richtingen. 10?Beteekent tanden". Oppassen voor statetroopers" (marechaussees). 11?In Hobo dialect: de Calabooze of 't gevang zit vol weegluizen en ongedierte. Neem een klein fleschje benzine mee, voor je geknipt wordt. 12?Drie O's, beteekenen: Get Out very quick ! Gemeene politie, werkhuis ! 13?Goede vriendelijke plaats voor hobo's 14?Vriendelijke menschen. Voedsel voor -'t vragen. 15?Beteekent O.K. very good. 16?Reis met tweeën. Een alleen is verdacht hier. Tamelijk vriendelijk. * * * Wij schreven reeds, dat er een soort Hobo literatuur ontstaan is. De meeste boeken en boekjes bevatten tamelijk slecht geschreven avon turen en ontmoetingen van Hobo's. Een dier schrijvers, die zich A No, l gedoopt heeft, gaf reeds een serie van 14 of 15 boekjes uit onder den titel: The famous Tramp, who traveled 500.000 mijl voor zeven dollar zestig cent. Zij zijn niet de moeite waard om er uw tijd aan te vermorsen. Literaire snijboonen hebben zich van het Hobogeval meester gemaakt op een manier die om wraak roept. De zieken, de afgemartelden, de hopeloozen, die de eindelooze, oneindige Amerikaansche step pen doortrekken in een boxcar", onder de einde loos voortrollende vrachttreinen, achter koleiitenders, de uitgestootenen die ergens in de wereld naar verlossing zoeken, menschen die met geslachtziekten verder strompelen, jonge menschen die ten einde raad en dikwijls uit angst om zelf moord te plegen reizen, doelloos trekken, spoken van hun zieke verbeelding volgend, lieden met verkeerde sexueele neigingen, beroepsluiaards, zelfs journalisten, teekenaars, schilders en dichters, zijn op die eindelooze zonderlinge tochten gegaan met meisjes, vrouwen, met jongens. Dit drama is nooit beschreven. Jim Tully begon er mee en. het bleef bij een mat gebaar. De tragedie van dergelijke levens ligt er duimen dik bovenop. Het schijnt, dat de uitgevers er bang voor zijn. In Florida en andere Zuidelijke staten, waar de negers en de ,,poor whites" in h ah e slavernij leven, spot de veldwachter of de sheriff" niet met deze landloopers of trein bums". Vlug worden zij gevangen genomen en zonder veel vormen van proces, schuldig bevonden aan vagrancy". Hobo's. tramps en bums worden aan houtkapfirma's of plantagehouders verhuurd. Houtzagerijen liggen gewoonlijk diep in de wildernis, dikwijls in zeer ongezonde plaatsen, waar moeraskoortsen, malaria, typhus, hoekworm en pellagra heerschen. Een straf van 30 tot 90 dagen in zulke boschkampen, is niets ongewoons. Klachten over ondervoeding, over natte, slechte slaapsteeën, komen nooit naai' buiten . Zij, die ziek zijn, worden dikwijls met een zweep naar het werk gejaagd. Talloos zijn de klachten die Hobo's in liberale tijdschriften over die toestanden hebben geschreven. Meestal stoort zich niemand aan dat geschrijf. Train-bumming" wordt daar zwaar bestraft, evenals ,. vagrancy" trekken zonder middel van bestaan en bedelarij. Het is een da^elijksche strijd om uit klauwen van den' \ sheriff blijven. Now York. Maart l!