De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 2 april pagina 6

2 april 1932 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

De Groene Amsterdammer van 2 April 1932 No. 2861 Men verhaalt van Achilles, dat hij aan n plekje ' van zijn. overigens oersterk lichaam kwetsbaar was, en natuurlijk moest het juist zoo loopen dat hij op dat eene plekje werd getroffen. Het is allerergerlijkst dat het in de wereld altijd zoo gaat. : Neem b.v. uw kapitale heerenhuis. Drie tegen een dat ge een slot, een nachtslot en een ketting ? -plus nog twee grendels op uw huisdeur hebt, rolluiken voor uw rarnen, tralies voor weer andere ramen, een luik voor de tuindeur en desnoods alarm : schellen voor en achter. Maar al die voorzorgen nemen niet weg, dat ge toch maar een permanente opening in uw veilige huis hebt die nooit, of hoogstens door een beweegde duivel in uw bus ' baar klepje van de infame buitenwereld wordt af gesloten: n.l.uw brievenbus. TJw brievenbus is uw Achilles-hiel en daardoor , komt tweemaal per dag de duivel in huis. Hij loopt niet eens op zijn teenen, maar kondigt zijn ' bezoek aan door een harde ruk aan de bel, en, zoo v ge geen soliede brievenkastje hebt, door een plof i op de vestibule-vloer. ... want de Hollandsche 1 couranten zijn in alle opzichten gewichtig. Wanneer ge de krant in uw bezit hebt kunt ge ; veilig aannemen dat daarmee de essentie in huis is gekomen van alle boe venstreken, valsche op zetjes, bedriegerijen en schelmstukken, die gedu. rende de laatste 12 uren zijn uitgedacht, uitgehaald ; <!>f uitgekomen. Alle veroorzaakte schade, al het \ berokkende .verdriet en onherstelbaar leed dat van menschen op menschen en eventueel van de .natuur op menschen (maar dat is hetzelfde) is '. gekomen, wordt u aan huis bezorgd door dat eene ; kleine gaatje dat niet is afgedekt of verstopt. j Op dagen, die betrekkelijk arm zijn geweest aan : narigheid is er een rijke historie om ellendige her inneringen uit te putten, en in het begin van het ; jaar is er nog weer extra stof door de voorspellingen omtrent beroerdigheid die nog niet heeft plaats gehad, maar met absolute zekerheid wordt aange kondigd. Vandaar dat de brieven bus het narigheidsgat is. Om de voortdurende gaaphonger van deze permanent open muil te verzadigen is over de geheele wereld een enorm ingewikkelde machinerie ge durende het geheele etmaal werkzaam, want denk eens aan hoe onaangenaam het zou zijn wanneer ge later dan strikt noodzakelijk is op de hoogte zoudt worden gebracht van hetgeen boeven die ge nooit gezien hebt, en nimmer hoopt te zullen ontmoeten, hebben gedaan of getracht hebben te doen, jegens u onbekende slachtoffers. . . . ? Het is wellicht een aangename bijgedachte, dat die gevaarlijke lui zelf niet door de brievenbus naar binnen kunnen dringen en dat ge in be trekkelijke veiligheid de momenteele gunst van uw lotsbeschikking met voordeelig resultaat kunt toetsen aan zooveel ellendiger bestemmingen. Heeft men ooit gehoord van menschen die na de lezing van hun courant zoo verontwaardigd waren over het onrecht en leed den broederen aan gedaan dat zij hun veilige huis verlieten om te berechten en te wreken? Dat is namelijk niet noodig. We hebben daarvoor onze gevestigde overheidsinstituten tot welker instandhouding wij gedwongen contribueeren. We kunnen dat veilig aan die betaalde krachten over laten. Wanneer aldus de duivel zijn entree heeft gemaakt in de huiskamer, komt er, voor mijn gevoelen altans, een verderfelijke stemming over het gezin. De kreten van verontwaardiging die bij de lectuur van een modern en goed geïnformeerd dagblad behooren te worden geslaakt door alle belangstellende en rechtzinnige" lezers, klinken niét heelemaal echt. Er is n.l. een bijgeluid in te beluisteren van een soort wild genot. En zelfs de reacties van meewarigheid ten aanzien van de slachtoffers zijn te heftig om gesproten te zijn uit niets anders dan menschen- en naastenliefde. Laten we maar ronduit zeggen dat we ons ge kieteld gevoelen. Natuurlijk zijn er vele manieren van kietelen: de dikhuidigen hebben behoefte aan prikkels die voor weekhartigen niet minder Verontwaardigd bij de lectuur om te berechten en te wreken dan wreede pijnigingen zouden zijn, en de geeste lijk afgestompte beschouwt een psychologisch verhaal van het leven en de drijf veeren van een spoorweg-ramp-psychopaat als slappe thee. Maar gekieteld worden we tenslotte allemaal, en ieder aan dat deel van zijn hersenschors dat daarvoor het ontvankelijkst is. Het gevaar dat daardoor wordt geschapen is. dat de belangstelling van de leden van een gezin voor elkander onderling, op den duur sterk ver mindert tengunste van die voor Al Oapone, de dieven van Lindbergs baby en den eenzamen ongelukkige die delireerend in een gecapittoneerde cel het gekraak van de van viaducten stortende spooi'Wagens nog eens beleeft. Terwijl het schuldeloos kroost zich luidruchtig amuseert in het half uur dat het onverbiddelijk bevel tot nachtrust voorafgaat, rollen de oogen der ouders wild langs de krantenletters. Een kind KOU van de trapleuning kunnen vallen <>f zich afschuwelijk branden aan een radiator, terwijl zijne ouders vervuld zijn van huilerige Teekeninge-n door Harmseii van Beek deernis met een vreemd kind in Amerika, dat door geboefte is gestolen of een baby in Oost Pommeren die het slachtoffer is geworden vah weer een ander onheil. Ik durf te wedden dat in de uren, wraarin over de geheele wereld laat ons zeggen veertig millioen huisvrouwen vervuld waren van den berouwvollen massamoordenaar. de wanhopige gedachten evenveel huisvaders rondliepen met wanhopige ge dachten over hun effectentrommel en de toekomst van hun gezin. En omgekeerd is het niet overdreven te ver onderstellen dat in de uren waarop millioenen echtgenooten smulden van de beschrijving der physieke en couturieele bekoorlijkheden van MissDinges evenveel vrouwen zich afvroegen wat ze in Godsnaam moesten aantrekken op het diner van (jvermorgen. . . . Werkelijk: er wordt te veel van ons geeischt. Onze belangstelling wordt al te zeer getrokken en afgeleid. En het feit, dat er in de tegenwoordige brieven bussen tegen 5 pCt. verheffende lectuur (wordt afgehaald, prijs tien cent) 95 pCt. ongeremde primitieve instincten in wordt gestopt doet ons de vraag stellen of de wereld er niet mee gebaat zou zijn indien de brievenbus werd vervangen door een open deur, indien rolluiken en grendels verboden werden en we aldus mét de narigheid, die toch op de n of andere manier binnenkomt . . . .wat meer frissche lucht zouden krijgen. . . . Van dit nummer reserveeren wij een aantal exemplaren voor nieuwe abonné's. Zij die zich thans als abonn opgeven, ontvangen alsnog een exemplaar van dit Boevennummer. ? De prijs van een abonne ment voor 1932 (van l April af) bedraagt zeven gulden Zie den bon op pagina vier van het omslag.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl