De Groene Amsterdammer van 16 April 1932 No. 2863 Dr. J. Th. de Visser De Kamer van Afgevaardigden in Frankrijk I. f" i' ?S l Een ntttlonalc figuur bij uitnemendheid Iedere politicus van bijna alle politieke richtingen tracht op zijn wijze en naar zijn ideeën het algemeen belang te dienen. De buitenwereld krijgt wel eens den indruk, dat het de meeste politici somtijds meer om de speciale belangen van bepaalde groepen te dien is, dan om het algemeene, nationale belang. Dat is een verkeerde indruk, die gewekt wordt, omdat in den politieken strijd de geschil punten meer dan de punten van overeenstemming op den voorgrond plegen te worden gesteld. Van weinige politici, die in de laatste halve eeuw in Nederland in het politieke strijdperk zijn getreden, kan zoozeer als van Dr. J. Th. de Visser worden getuigd, dat zij waren nationale figuren. Dr. J. Th, de Visser behoorde tot de Christelijk Historische Partij, hij heeft deel uitgemaakt van een rechtsch kabinet, niemand zou er aan gedacht hebben hem tot de linkerzijde te rekenen. Maar toch vertegenwoordigde hij een veel grooter deel van het volk, dan hem had afgevaardigd, en ver tolkte hij, misschien meer dan eenig ander staats man van welke politieke richting ook, de nationale gedachte. Het is zelfs aannemelijk, dat het hem in zijn eigen partij meer dan eens kwalijk is ge nomen, dat hij, als hij dat noodig achtte, zelf standig zijn weg wenschte te gaan. Die bijzondere positie heeft Dr. J. Th. de Visser te danken aan zijn persoonlijke eigenschappen: zijn groote algemeene belangstelling, zijn bemin nelijkheid, zijn objectiviteit, zijn waardeering voor ernstige en oprecht uitgesproken overtuigingen, die van de zijne afweken, zijn welsprekendheid, die een typisch Nederlandsche kanselwelsprekendieid was. In tal van functies maakten die deugden Van hem een nationale figuur. Hij heeft als minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen de pacificatievoorstellen van Dr. Bos en van Mr. Gort van der Linden uitgevoerd, hij was bij alle groote nationale gebeurtenissen de feestredenaar bij uit nemendheid en hij is er als voorzitter van den Radioraad meer dan eens in geslaagd zelfs in den aether en dat is geen geringe praestatie de nationale eenheid tot stand te brengen, zij het ook, dat de regeering zijn adviezen en die van den Radioraad, naar men moet aannemen, niet altijd heeft opgevolgd. De Groene Amsterdammer verliest in Dr. de Visser een medewerker, die herhaaldelijk zijn stem in ons blad heeft doen hooren. Het zal niet gemakkelijk zijn den man of de mannen te vinden, die in zijn plaats geroepen zullen moeten worden in den typisch nationalen Nederlandschen politieken strijd de kiemen van de nationale eenheid, die er waarlijk toch wel zijn, te vinden en tot ontwikkeling te brengen. A. C. JOSEPHUS JITTA La Droite 2.160.000 stemmen Centre 2.145.000 stemmen La Gauche 3.800.000 stemmen Communistes 1.064.000 st. J) Ac t ion francaïse (uiterst rechts) is in het Parlement niet vertegenwoordigd, ) Poincarésteunde op deze groep. 3) Groep van Franklin-Bouillon. *) Conservatie f-liberale denkbeelden vinden hier verdediging. 6) De abbéLemire, Tardieu. Loucheur* 6) Stemt dikwijls zeer verdeeld. SAMENSTELLING VAN DE CHAMBRE DES DEPUTÉ'S 1928-1932 NAAR DE STERKTE DER PARTIJEN IN HET VOORJAAR 1932 AANTAL LEDEN 611; PARTIJLOOS 20 7) Byzonder pacifistisch gezind. Deze kamergroep is pas in 1928 gesticht. 8) Briand, Painlevéonafh. regetringssocialisten. 9) Chautemps, Herriot, Deschamps. 10) Blum. Paul Boncour en Renaudel. 11) De Centrum-leden woeden in de kies districten bijna altijd gekozen óf met behulp der socialisten óf met behulp der rechtsche groepen. Vóór de JFranschc Verkiezingen Hchema van Prof. Mr. C. W. de Vries Opmerking aangaande de rechterzijde: de U. H. D." heeft zeer veel aanhang onder katholieken.. die toch niet een kath. staatk. partij afzonderlijk willen stichten. Deze parlementaire organisatie "wordt. in het land gesteund door de zelfstandige ,,Fédération républicaine". De vereeniging de ..Alliance deniocratique" en het dagblad Le Temps" steunen de niet-katholieke rechterzijde, veelal mede behoorende tut de U. R. D., met afgevaardigden uit Bretagne, Elzas en Bapkenland. Wat de linkerzijde betreft moet nog worden opgemerkt, dat de Section Francaise de l'Tnteinationale Ouvrière" (S. F. I. O.) de politieke socialistische organisaties steunt. A an de beide groot r partijen van links kan men slechts de secialistes unifie's beschouwen als zuivere sociaal-democraten. Paul-lioncour, Fransen vertegenwoordiger te Cientve in lid van dtn A olkf nbondsraad, de opvol go ivan Briand, treedt op als regeeringsvertegenicoordii/er en staat daarom in los verband tot de partij. De/r practijk op zich zelf weinig principieel virhoogt de stabiliteit der buitenlandsche politiek.?D' radicaal-socialisten, meer radicalen" dan socialisten", vormen ele achtergrond van den Lyonnee-^ Herriot. De kommunistische groep dateert van 1920 en is aangeslepen bij de Ille Internationale. Ondeide socialisten is nog een rechtervleugel die nooit aan een bourgeois-regeering zal deelnemen en die dus ele traditie volgt van den Franschen marxist Jules (Juesde. Daar de kommunisten geen verbond bij dr herstemming aangaan, hadden zij wel 1/10 deel der stemmen maar slechts 10 zetels. Tardieu, die te>t het Centrum bthooit, regeert met een rechtsche meerderheid in de Kamer, maar door de plooibaarheid van het Centrum kan hij het beter met den linksgcorienteerden Senaat vinden dan La val, die deel uitmaakte van de di'mocrates popuïaires, (uiterst rechts, na de 39 Inelependents). De bewegelijkheid van het centrum vormt een groote merkwaardigheid van de fransche politiek. In. onderwijsvraagstukken staat het centrum aan ele linkerzijde; dan verdedigt het centrum de leokïchool d.w.z. het uitsluitend openbaar onderwijs. In financieele vraagstukken staat het centrum aan ele rechterzijde-.De Union nationale" van Poincaréin 1920 omvatte de groepen van Marin tot en met HerriotSpreekzaal Het Ziekenfondswezcii in de knel Ziek worden is in een huisgezin een even normaal verschijnsel geworden als honger krijgen. 't Ziekenfonds" presenteert zijn hulp. 't Zoo moeilijke sparen wordt vervangen door de contri butie. Wat Arts en Apotheker samen van alle min vermogenden samen per jaar zouden ontvangen bij behandeling volgens hun klasse, klasse III, wordt nu verzameld door de bode. Allen voor allen. Zuivere Onderlinge Verzekering. Toch is 't Z.f.-wezen (volgens mij) al jaren lang in de knel. 't Uitgangspunt, O.V., met grondslag Klasse III, is verlaten en vervangen door 't streven naar behandeling, alsof 't een instelling van lief dadigheid is. 't Loon van arts en apotheker is geheel in strijd met den regel, dat 't in overeen stemming moet zijn met de verleende praestatie. De honoreering per abonnement is een funest systeem, ook gehuldigd in 't Wetsontwerp. Kreeg ik in vroeger jaren 25 en 30 et. als uurloon op mijn nota's, nu is 't 90 et. Maar een arts komt per Z.f .-visite gemiddeld niet aan de 50 et. ! En volgens Klasse III moet per visite minstens ? 1.?betaald worden. (In Amster dam en Rotterdam / 2.?). En wie denkt er aan, 't brood van den bakker voor 4 kinderen te berekenen op de wijze als de contributie voor die kinderen in 't Z.f. ? Vader en Moeder betalen ieder 24 cent en 4 kinderen beneelon 10 jaar ieder 5 et. ! Dat is geen Onderlinge Verzekering meer. 't Is wel eigenaardig, dat in de tallooze uitingen n.a. van 't Wetsontwerp zoo zelden iets blijkt van 't begrip, dat de zieken-verzorging per ziekenfonds zoo in strijd is met de doel-omschrijving. De abnormale omstandigheden van nu mogen niet de oorzaak zijn van blijvende abnormale regelingen. arts en apotheker dragen nu de lasten voor allen. Dr. Vos zegt, regeeringsmaatregelen zijn noodigZeker. Maar zij moeten beter doordacht zijn dan. die van 't Wetsontwerp. D. BIERHAALDER, Apotheker. Kon. Meubeltransport-Maatschappij DE GRUYTER & Co. DEN HAAG AMSTERDAM ARNHEM VERHUIZINGEN PER AUTO-TREIN