NA-SYNCHRONISI Van een Nood, d\ l i s* * ?*? t e heer der heerscharen. Van den regie-troon aj overziet de geluidsregisseur zijn medewerkers Lezing en demonstratie van I)r. W. K. Oerst. ..Klank en Beeld" Cm eens wat nieuws te vertellen: De techniek der klankfilm gaat dagelijks met reuzenschreden vooruit! Misschien hebben wij die opzienbarende mededeeling wel eens meer gehoord misschien hebben wij haar wat te veel gehoord misschien hebben wij haar zoo vaak gehoord, dat de rechte beteekenis niet meer tot ons doordringt. . . . noch de consequenties er aan verbonden. Wij knappen zoo wekelijks of maandelijks ons bioscoopje hetzij om- ons platweg te amuseeren hetzij om ,.bij te blijven". . . . gaat niet de techniek met reuzenschreden enz.? Maar in beide gevallen bepaalt onze technische kijk op de film. zich tot het testen der acteurs op ,.goed spel". Dat jis dan onze ontstellend simplistische en ietwat belachelijke appreciatie van het ingewikkelde complex krachten, dat het klankfilmwonder tot stand brengt. Dat is ook het benauwde sleutelgat, waardoor wij hardnekkig film en filmkunst blijven bekijken, in plaats van de deur open te sluiten teneinde een eenigszins juister en vollediger blik op het schouwspel te kunnen werpen. Het is niet wel mogelijk een paar, of zelfs maar eeri enkele der lezingen te volgen, welke de Tentoon stelling Klank en Beeld" over klankfilm-techniek organiseerde zonder aller-orizachtst uit dezen sleurigen dommel te worden opgeschrikt. Van welken kant wij ook de technische problemen der geluidscinegraphie benaderen overal treft ons een lichtelijk verblindenden aanblik, die onze genoegelijke beschouwing van braaf bioscoop bezoeker tot een pijnlijke vergissing maakt. Maar als een der onbarmhartigste schijnwerpers, welke op deze, onze dwaling, worden gericht fungeert wel een voordracht, als die welke Director Gerst in deze serie hield. Over een der nieuwste, belangrijkste en geheim zinnigste verschijnselen der klankfilmtechniek: het na-synchroniseeren. * * * Wat is ,,na-synchroniseeren"? Met het gim.ik, waaimee wij gewoon zijn nieuwe teimen te assumeeren, hebben wij ons ook dit woord toegeëigend. Iedereen gebruikt het vlot en zonder haperen zij het met niet meer dan een vage notie van zijn beteekenis. Na-synchroniseeren ? Wel, dat is het achteraf opnemen van het geluid. Waarom? Omdat de opname, door een of andere oorzaak niet normaal" of goed" d.w.z. tegelijk met het beeld kon worden gemaakt. Ziedaar de gebruikelijke verklaring van het woord nasynchroniseeren" een verklaring, die weliswaar niet onjuist is, doch alleen maar eeri paar jaar ten achter en daardoor hopeloos onvolledig. Karakteristiek is daarbij de opvatting, dat de gelijktijdige opname van beeld en geluid de ..goede" of normale" zou zijn en de na-gesynchroniseerde de weinig verkieslijke noodhulp". Ind_erdaad was dit zoo n a anderhalf jaar geleden. Wie onzer is er zich echter van bewust, dat de bordjes sindsdien radicaal verhangen zijn en de goede" opname meer en meer de na-gesynchroniseerde is? Dat de groote meerderheid der films, die wij als normaal''-opgenomen verwerken, na-gesyrichroniseerd werd niet bij wijze van noodmaat regel, doch wijl dit de technisch-zuiverste en meest artistieke methode was? ! Eigenlijk een zeer voor de hand liggende con sequentie het zooveelste ei van ('olumbus ! De meest essentieele en oorspronkelijke eigenschap der klankfilm berust op het feit, dat beeld en geluid onafhankelijk van elkaar op afzonderlijke apparaten worden geregistreerd. Niet dat de film klinkend" is geworden, maar dat zij het op deze wijze is geworden, maakt haar belangrijkheid uit. Waarom ter wereld zou men dan van deze fameuse eigenschap gén gebruik maken? Waarom zou een hydroplaan blijven schuitje varen in plaats van haar vleugels te gebruiken? Duitsche synchroonsprekers bij hun dirigeerschijven tijdens de vertaling" van de Amerikaansche film Damned" BIOSCOPY IDOOR Meet-apparaat waarbij clausen, volzim Zooals meer gebeurt, kwam men tot deze een voudige conclusie langs een omweg en min of rneei schoorvoetend. Oorspronkelijk was de methode van het na-synchroniseeren een der wanhoops pogingen van de klanki'ilm, om de enge en gevaar lijke taalgrenzen, welke zij zelve had getrokken. te verruimen. Men verving, voor buiteiilandsch gebruik, der gesproken tekst door geliikbeteekenende woorder in een vreemde taal en wachtte, min of meei sidderend, het resultaat af. Dit resultaat was, in directen zin, weinig be moedigend. Wie herinnert zich niet de Duitscht versie van m Westen nichts Neues" met haai allerzonderlingste losbandigheid van lippenbe weging en geproduceerde woorden? Maar terwij wij, publiek, dit nieuwe en gebrekkige snufje noj hartig verwenschten, stak men in studio's er laboratoria de koppen reeds bij elkaar over d( nieuwe mogelijkheid, die zich zoo plotseling er zoo verrassend eenvoudig openbaarde. Men her innerde zich eensklaps, dat beeld en geluid af zonderlijk werden opgenomen en men kreeg eei steeds duidelijker vermoeden, dat daar nog we eens meer in kon steken, dan eeri stumperig-^ noodhulp. * * * Er stak machtig veel in ! In de eerste plaats kreeg de camera haar vroeger vrijheid terug. Waar liet beeld ,,stom" werd op genomen, daar kon het apparaat niet lange belemmerd door de lastige en veeleischende mi crofoon zich weer evenals vroeger tusschen rondom, onder en boven de dingen bewegen Ken ontzaglijk voordeel, dat niet n slag de drei gende en sleepende eentonigheid van het beeli verjoeg. Maar daarbij kwam nog iets iets. dat rne eerst later ontdekte en waarvan men slechts lan^ zamerhand het groote belang inzag: de perfet tioneering van den klank zelve ! Al de narighede van slechte acoustiek. van ongewenschte bijgelu den. van vergissingen en mislukkingen m dicti