Historisch Archief 1877-1940
Er
Dramatische kroniek
door Henrik Scholte
De Groene Amsterdammer van 21 Mei 1932
No. 2868
Nel Stants
Als Nel Stants er werkelijk ernst van maakte
om met haar huwelijk het tooneel den rug toe te
keeren iets wat bij velen aan een door hoop
gévoeden twijfel onderhevig is en zelfs haar gees
telijke vader Eduard Verkade spreekt in het plaat
jesboek dat voor mij ligt, slechts van een wel
dadig onderbreken", dan zou dat vooral daarom
te betreuren zijn, omdat bij haar inderdaad ambitie
en volharding bezig waren, de aanvankelijke dispro
porties van een talent, w_aardoor zij in haar eerste
jaren meer dan eens volkomen faalde, te
nivelleeren en om te werken tot een soort spel, dat waar
schijnlijk vooral in jonge karakterrollen een toe
komst gevonden had. En laat er in het algemeene
koor dan ook dezerzijds aan toegevoegd mogen
worden: misschien nog zal kunnen vinden.
Men spreekt zoo vaak van de veelzijdigheid van
Nel Stants. Daargelaten of dat een deugd zou
zijn, kan ik dat toch alleen maar beamen voor
zoover het de gevarieerde keuze der uiterlijk en
puur technisch altijd bewonderderenswaardig ver
zorgde rollen betreft. Veelzijdigheid van uit
beelding was voor haar spel zeker niet een der ken
merken. Er waren zelfs gebieden, waar zij door hare
natuurlijke geaardheid bitter weinig kon bereiken,
hoe vaak men haar ook in die richting poogde te
drijven: om de oude tooneelterminologie te ge
bruiken b.v. die van jeune amoureuse of zelfs
grande coquette. In de twaalf jaren, dat zij speelt
net te weinig voor het onnoozelste jubileum,
dat de tooneelwereld kent, en het feit, dat zij het
niet gevierd heeft, behoedde haar misschien voor
het lot van (door een'zeker publiek al te mallotig
overschatte) kunstzusters, om door zoo'n jubileum
ook maar meteen geklasseerd en van de baan te
zijn, in dat dozijn jaren heb iknauwelijk eenrol
van haar overgeslagen, maar slechts in de laatste
jaren kwamen de rollen met een rood streepje
ervoor. Twee uitzonderingen misschien: de
Rosalind.uit Naar het U lijkt" en de krantenjongen uit
een zomerkluchtje van inbraak en guitenstreken
Tusschen 8 en 12". Twee travesti-rollen, waartoe
het bijdehandte en slungelachtige, dat zij met zoo'n
plezier kon typeeren, op zijn plaats was.
Haar Saint Joan is een gedurfd experiment geweest
van haar regisseur Verkade. Als uiteraard tamelijk
verbleekte en waardelooze herinneringen niet bedrie
gen (het stuk, dat toch misschien het eenige mees
terwerk van dezen tijd is, kwam sinds jaren niet
meer op de Nederlandsche affiches voor), was het
destijds een individueel falen bij een zuivere in
tentie, een onrijp maar niet onjuist bezette
hoofdrol in een brillant ensemble en groote monteering.
)e heer Verkade herinnert terecht aan het vrij
algemeen negatieve oordeel der critiek, dat men
thans ongetwijfeld zou willen herzien, maar ook
alleen door een reprise zou kunnen herzien. In de
landen om ons heen is deze rol onlosmakelijk ver
bonden aan de namen van drie groote actrices:
Sybill Thorndike, Bergner en Ludmilla Pitoëff.
Van geen van drieën heb ik de structuur van de rol
en de allesbeheerschende visie op de figuur van
Johanna, of die nu van de actrice zelf of van haar
oorspronkelijken regisseur was, kunnen waardee
pen. Vergelijkenderwijze is het voordeel van opvat
ting altijd geweest aan de zijde van Nel Stants'
vertolking, zooals die in groote en uiteraard grove
omtrekken althans bleel leven: het landelijke en
volksche, de grootheid van een boersche logica,
het geloof dat bergen verzetten kon. Hoeveel liever
zou menigeen deze rol, gevuld misschien door een
intusschen belangrijk gerijpt en gezuiverd talent
en persoonlijke potentie, als voorloopig afscheid"
hebben teruggezien, in plaats van het wufte
vrouwtje uit Molnar's Gardeluiten&nt", stuk-ge
speeld en geaffecteerd, en juist berekend op die
zijden van haar persoonlijkheid, die ik maar
uiterst zelden met haar waarlijk tooneeltalent heb
zien harmonieeren. Ik herinner me met eenige hui
vering als voorbeeld de houterig ten toon gespreide
mondaine allure van een Mrs. Oheveley uit Wilde's
praatstuk van den idealen echtgenoot, voorts vrij
wel alle stukjes, die met den Franschen slag" ge
speeld werden en daarbij allerminst pateerden.
Het is niet rechtvaardig om te zeggen, dat Nel
Stants een beetje een Hollandsche Garbo probeerde
te zijn, want dat deed zij al, toen Greta nog maar
winkelmeisje in Stockholm was. Maar wel moet
geconstateerd worden, dat zij met haar amoureuze
Nel Stants
in de Groote Reis". Uit het Nel Stants-Album uitgegeven door
Calff en Meischke. Foto Godfried de Groot
rollen meer dan eens maar dan ook totaal averechts
uitkwam, of zij nu dat moest voorstellen, waar
voor men in Amerika het schoone woord van
soiled dove" heeft uitgevonden, of een ingénue
had te zijn. Nel Stants kan nu eenmaal niet arge
loos" spelen, evenmin kan zij met een langoureus
en bestudeerd gebaar, door haar getrokken en zware
hawaiïanstem met redelijk succes een zekere eroti
sche film-mystiek tot jachtterrein kiezen. Eerst in
'den lateren tijd en ergens moet in haar talent
een innerlijke katharsis gelegen hebben, die oude
maniertjes en alluretjes verving door een geconcen
treerde poging tot wezenlijk doorleven vind ik
drie amoureuze rollen, en merkwaardig genoeg
onder n regisseur, die evenals Verkade wel eens
meer het talent gehad heeft om, tegen aller ver
wachting in, een acteur of actrice te hervormen:
haar nerveus-gevoelige Flammchen in Menschen
im Hotel", haar jonge rollen in Behrman's Zijn.
tweede Ik" en meer nog in Sarment's Jeugd
liefde", alle drie onder regie van Johan de Meester.
Voor de rest is zij gevormd en gewaarmerkt door
Verkade's regie. In dien trouw aan n regisseur,
vaak dwars door de miskenning heen, ligt iets
eerlijks en iets sterks. Na de school van Royaards
is er misschien geen talent geweest, dat zoozeer
den invloed van n persoonlijkheid heeft onder
gaan en daaraan haar opkomst te danken heeft.
Er waren reeds groote brokken zuiver en eenvor
mig spel (stellige manifestaties van een talent, ook
waar men zich door de rol heen nader met den
regisseur had te verstaan) in haar Hedda Gabler,
in de harde, puriteinsche Vivian Warren, in haar
Majoor Barbara, zelfs in haar Maya, waarvan ik
overigens de opvatting allerminst waardeeren kon.
Maar vooral hier mocht men in het talent vooral
wel den geestelijken vader aansprakelijk stellen.
Een interpretatie van ethischen goodwill te moeten
geven is voor haar talent al even onnatuurlijk als
haar formalistische vrijages met mondaine
boulevard-rollen.
In het karakter, in een frisch en fervent gekleurde
volkschheid ligt voor mij haar beteekenis en
als men dan daarvan mag blijven spreken ook
haar toekomst. Het fraaiste resultaat daarvan,
en stellig een der terecht hooggeroemde
travestirollen van den laatsten tijd, hier en elders, is haar
Raleigh uit De Groote Reis". Daarin werd ge
speeld en daarin werd gecreëerd, daarin vonden
natuurlijke aanleg en een langzamerhand gelou
terd en verinnigd vormbesef elkaar. En daarom
ook zou men willen hopen, dat Parijs maar een
station is op de groote reis, die op deze kleine we
reld en de nog vél kleinere wereld van het tooneel
nog menigmaal over ons land zou moeten gaan.
Zoolang daar tenminste nog tooneel gespeeld mag
en kan worden.
COKRESPOXDEXTTE.
E. Grceter. Wil ons uw huisnummer opgeven. U
vermeldt wel straat ma??r geen nummer.