De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 28 mei pagina 19

28 mei 1932 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2869 De Groene Amsterdammer van 28 Mei 1932 19 Uit het klad schrift van Jantje SB? Croquante croquetjes door Alida Zevenbootn i*. Mevrouw van de tweehoogvoorsuite kwam Maandagmorgen de trap afhollen en ik hoorde haar op het portaal A! roepen: ze is er l ze is er !" en daar ik dacht dat ze het over het nieuwe Duitsche dienstmeisje had dat dien ochtend zou komen, zei ik: laat haar maar even in de keuken, ik kom zoo bij haar." Maar het bleek dat mevrouw het had over die Amerikaansche dame die in haar eentje den Oceaan is over gevlogen en ik vond dat heelemaal niet iets om zoo>*jr lawaai over te maken, en toen ik de plaatjes van die dame en haar vliegtuig zag, begon ik te twijfelen of het wel een vrouw was, want wat was er nu nog voor vrouwelijks aan dat wezen in haar mannenbroek en met haar krullebol? En hoe moet het er in een vrouw uit zien die in geen dertien uur heeft kunnen opstaan als ik naga dat ik geen driekwartier achter elkaar kan tten of ik moet eventjes de kamer uit? Ik vind dat heelemaal geen over winning voor ons vrouwen en als het waar is wat ons acteurtje zei dat zoo'n vliegmachine net is als de hon derdste voorstelling van een stuk.... het loopt van zelf, wat is er dan nog voor kunst aan? Omdat zij haar leven waagde? Maar is dat een kunst?, Een mensen is tegenwoordig, als hij op straat loopt, geen minuut van aijn leven zeker maar beroem ik me er op «la ik heelhuids ben thuis gekomen ? Ia dat vrouwenwerk om dertien uur in een overall, onder een druppel olie te zitten die in je nek valt en hoe is het,met je man en de kinderen thuis? Ik had het er over mét onzen kapitein van de Burgerwacht een schat van een man, tusschen haakjes, en zoo'n. echte militair dat je je als vrouw by hem -veilig voelt en^wil u wel ge^ looven dat, sinds hij bij me op kamers is, ik veel rustiger slaap? Ik had het er met hem over en hij vond het prach tig in een vrouw. Zoo moeten alle vrouwen eigenlijk doen, zei hij, alle-l maal, als de nood aan den man komt, in staat om een vliegtuig te besturen of een kanon af te schieten en een mitrailleuse te bedienen en wil u wel gelooven dat hij zoo overtuigend spreekt, dat ik er hard over denk om ook bij de Burgerwacht te gaan? Hij heef t me uitgelegd, dat als er in de stad wat gaat gebeuren, ze allemaal een geheim teeken krijgen en hij met zijn manschappen Américain" moet be zetten om den toegang tot het Willemsparkkwartier af te snijden aan den vijand en dan moest u zien hoe zijn kuif recht op gaat staan als hij iets zegt. Toen hij de vorige week in de krant las dat een sociaal-demo cratische heer in den Baad gezegd had: wij bukken niet, nu niet en nooit niet!", kwam hij opgewekt thuis en het kalfsoestertje dat ik voor hem gebakken had, ging er als koek in, zoo vroolijk was hij en toen ik het binnen bracht zei hij tegen me: Nu gaat het beginnen" en ik dacht een oogenblik in mijn onschuld dat hij bedoelde dat hij een beetje erg lief tegen me wou doen, want hij was opgestaan, en maakte een beweging of hij zijn arm om mijn middel wou leggen en ik stond al klaar om hem een veeg met mijn hand te geven, maar hij bedoelde dat nu die meneer gesproken had van niet-te-zullen-bukken, hij alleen nog maar op het geheime teeken had t wachten en Américain" te bezetten. Maar tot dusver is er nog niets ge beurd en toen ik hem er naar vroeg, deed hij erg teleurgesteld. Hij had ; wel op het Leidscheplein gezeten maar j alleen om er een kleintje koffie te i drinken en toen ik hem vroeg of ze dan. gebukt hadden, de heexgn die niet , zouden bukken, haalde hij zijn..bree.de _. schouders op want hij heeft een echt soldaten-figuur, net als wijlen Bertus zaliger nagedachtenis er een had, en zei dat ze heelemaal niet gebukt had den maar meteen maar plat op den grond waren gaan liggen. En nu hebben we van mevrouw Nel Stants ook afscheid genomen en ik vierde bij die gelegenheid ook een soort jubileum want het was precies op den kop af mijn honderdste vrijbiljetje van het seizoen voor den Stadsschouwburg en ik hield mijn hart vast dat meneer Merckelbach er in zijn mooie speech op het tooneel iets van zou zeggen, want dat heef t toch ook zijn verdienste dat je hon derd maal in een seizoen het tooneel en de spelers met je tegenwoordigheid steunt maar gelukkig had hij het alleen maar over mevrouw Stants en haar groot talent en ik wil u wel zeggen, dat ik haar onze grootste actrice vind, voor zoover dan wat ik op mijn vrijbiljetten gezien heb want er zijn een paar gezelschappen die zoo krenterig zijn om geen biljetten voor de diaconie af te geven en ik kreeg in de pauze nog woorden met een dame achter me die zich liet ontvallen dat mevrouw Stants eigenlijk heelemaal geen af scheid van het tooneel neemt.... alleen maar een vacantie en dat al deze afscheidsvoorstellingen niets an ders waren als een middel om volle zalen te krijgen, want het publiek schijnt alleen nog maar naar den schouwburg te gaan als er iemand voor goed weggaat, wat ik heelemaal geen compliment vind, en als er een jubi leum gevierd wordt. Ik ben vijf en twintig jaar bij mevrouw zaliger als keukenmeid in betrekking geweest en denkt u dat ik het prettig zou gevondlen hebben toen ik mijn dienst had opgezegd omdat ik met Bertus in den ondertrouw ging.... van de week kwam ik door de Kinkerstraat en zag voor het raam van een bedden winkel net zoo'n tweepersoonsledekant staan als ik gekocht had en dat Bertus op de Nieuwmarkt weer ver kocht had en wil u wel gelooven dat ik er een steek van^ door mijn hart kreeg, maar anders van de dooden niets dan goeds. ... ik zeg: denkt u dat ik het prettig zou gevonden heb ben dat menschen, die ik anders nooit gezien had, naar me toe waren ge komen om me complimentjes te ma ken dat ik eindelijk wegging? En nu ga ik Zaterdag naar de ope ning van de Berlage-brug want daar moet ik bij zijn. Ik heb de Hoogesluis nog gekend als een echte sluis met keien als kinderhoofdjes en het leek wel de Sint Pietersberg vóór dat hij was afgegraven zoo hoog en de tram moest er met een hulp-paard tegen op worden getrokken en toen ze hem verlagen gingen, vonden zij er ge raamten met kettingen vastgeklonken nog uit den Spaanschen tijd en nu zal het mij benieuwen of ik op mijn f ietsje, als ik bij mooi weer naar nicht in de Oommelinstraat ga fietsen, veilig over de nieuwe brug kan rijden en of ze er voor ons fietsers een afzonderlijk pad gemaakt hebben, want op de Amstelbrug waag ik me als oude vrouw niet omdat ik daar al eenmaal ben aangereden en de nette heer in de auto die me raakte met zijn spatbord, zoo beleefd was tegen me te schreeu wen: ga op zij, ouwe totebel!" Het was een geluk dat ik omviel want die meneer was zeker niet gelukkig ge weest als ik mijn positieven bij elkaar had gehouden. De kapitein van de Burgerwacht heeft ook een auto'tjc tot zijn be schikking om te inspecteeren, geloof ik, en hij heeft me gevraagd of ik eens mee wil op een zachten avond. Naar Zandvoort. Zeker om te kijken of de vijand ook per vloot ons komt verrassen. Het is toch zoo'n echte aardige man. j ZANTVOORT-BAD GRAND-H OTEL . TEL. 3 EN 203 120 kamers, 200 bedden. Voor en naseizoen voll. pons. f 6.?p. d. p. p. Weekend van Zaterdag voor Diner tot Maandag na ontbijt f 12.50 per pers. Lift, Centrale verwarming, garage.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl