Historisch Archief 1877-1940
De Groene Amsterdammer van 4 «Juni 1932
No. 287O
De sprekende film
fe'
'*'?
door Melis Stoke
Teekenlngen door Harmsen van Beek
Moderne Nederlandsche scheepvaart
Van oudsher bevaren de Nederlanders de zee'en.
Zij waren vraohtvaarders, ontdekkingsreizigers
en strijdvaardige kooplieden. Thans wijzigt zich
alles. Er zijn geen vrachten van belang meer te
vervoeren, er is in de wereld niets anders meer te
ontdekken dan nieuwe akeligheid, en op het ge
bied van den koophandel blijft er nog slechts te
vechten met tarieven, van achter schrijfbureanx
en niet meer van achter kanonnen....
Is het dus een onnatuurlijk verschijnsel dat
onze scheepvaart zich heeft toegelegd op die tak
van activiteit welke zich het beste aanpast bij
den geest, de behoeften en de mogelijkheden van
dezen tijd: de goedkoope pleiziervaait?. .. .
Elk oogenblik verlaten trotsche zeekasteelen
onze havens. Vroeger voeren de Nederlandsche
zeevaarders af naar een ongewisse toekomst, en
aan de wal schr'eiden déachterblijvenden bij de
torens.. .-;
Hoe is dat alles veranderd. Heden ten dage
vertrekken de zeekasteelen naar een van tevoren
pijnlijk zuiver omschreven doel, t'jden van aan
komst, pleiziertochtjes, lunch en diner, vervoer
middelen te land en afternoon-tea-gelegenheid
inbegrepen, van dag tot dag en van uur tot uur.. .
En aan de havens juichen de achterblijvenden
en maken grappen, voorzooverre ze niet schreiend
van afgunst bij de torens staan. . . .
Vroeger wist de vertrekkende zeeman niet
hoevele maanden hij zou zwalken tusschen zee
en lucht, en of hij wel ooit zijn doen zou bereiken.
Heden echter weet hij in anderhalven dag ter
plaatse van bestemming te zijn, en in vijf tot zes
dagen weer behouden thuis.
Vroeger waren de scheepsvoorraden zoodanig
samengesteld dat gevaar voor ingewandsziekte
tengevolge van te groote eentonigheid automatisch
bestond. Tegenwoordig is al het denkbare eten
en drinken op de schepen aanwezig, met de auto
matische kans op maagbezwaren tengevolge van
overlading...
De zeeman uit oude dagen keek uit het
kraaiennest uit naar eilanden waar hij zijn watervoorraad
zou kunnen ververschen.
De pleiziervaarder weet op de minuut af hoe
laat hij in een buitenlandsch cafézal kunnen
zitten, n de radio van zijn schip kondigt de hoe
veelheid gewénschte lunches van tevoren aan bij
de.bewoners van verre kusten. .. .
Het vergelijkingsmateriaal is onuitputtelijk.
Cornelis Houtman zou zeker verbaasd hebben
gekeken wanneer men hem voor zijn vertrek
een volledig programma voor een world-cruise
had aangeboden, en Columbus ware ongetwijfeld
ontsteld geweest indien hem bij het verlaten van
de oude wereld een lijstje ter hand ware gesteld
waarop te lezen stond waai' en tegen welke tarieven
hij op van tevoren aangewezen dagen zou eten,
slapen, wandelen of rijden in landen die hij nimmer
tevoren had bezocht.
Wat onze scheepvaart dus verloren heeft aan
romantiek en avontuur, dat won zij ruimschoots
terug op het gebied van. . . .
Vermaak. . . .
Onlangs voerde immers een onzer grootste passa
giers- en vrachtvaarders een gezelschap jazz
muzikanten en een hockey-elftal mede. De beide
polen van internationale belangstelling, dans en
sport, waren aldus vertegenwoordigd, en men kon
den vreemdeling in alle opziehten tegemoet treden.
Het is alleen maar jammer geweest dat de
musici Hollandsche Hongaren waren. Indien zich
100 /o Hollandsche musici aan boord hadden be
vonden ware het een nieuwe tocht naar Chatham
geweest. Men zegt dat een dergelijke band in
Holland niet te vinden was geweest. Wij weigeren
dat te gelooven. Nog onlangs heeft immers Willem
Mengelberg reusachtige triomfen te Parijs gevierd.
Natuurlijk was dat een ander soort muziek, maar
ook in dit opzicht ware de demonstratie aan te
passen geweest aan de moderne smaak. Het ge
zelschap had aangekondigd kunnen worden als:
Doe. Bul Mengelberg and his bright boys. ... of
als ThéFamous Bill Mengelberg Band of Amster
dam Boys.. ..
Sommige menschen schrikken misschien bij het
denkbeeld, maar men stelle zich eens het aller
aardigste succes voor van een groote trom, be
schilderd met het wapen van Amsterdam en een
leuk vlot geteekend portret van Burgemeester
de Vlugt. Ken propaganda van belang. ..."
Hïieuwe mogelijkheden voor de
filmtechniek
Een klein doch uitgezocht gezelschap aldus
schrijft men ons uit X. was gisteravond bijeen
in de plaatselijke bioscoop teneinde de eerste voor
stelling te zien van de nieuwe bedrijfsfilm der
Y-fabrieken. Voor de film werd afgedraaid trad een
ons onbekend heer, die op het programma was aan
gekondigd als ,,de onbekende aandeelhouder" op
het podium teneinde het publiek op de hoogte te
brengen van deze demonstratie.
,,De filmtechniek, aldus deze redenaar, staat
voor niets, behalve dan voor de commercieele
moailijkheden waarvoor elk bedrijf staat. De mo
gelijkheden zijn voor den cineast eindeloos en on
uitputtelijk (n.b. wij geven dit deel van de rede
voering zeer verkort weer aangezien de lezers van
dit weekblad over dit onderwerp meer kolom
men druks per week en van uiterst bevoegde zijde
lézen).
Het Comitévan aandeelhouders dat ik de eer
heb hedenavond te vertegenwoordigen heeft zich
rekenschap gegeven van het feit dat de film een
mogelijkheid biedt die haar als bij uitstek geschikt
maakt om een duidelijk en juist beeld van het tegen
woordige bedrijfsleven te geven, namelijk het
achteruitloopen. Tot dusver is dit achteruitloopen
slechts toegepast in z.g. komische films. Het groote
drama echter van den industrieelen achteruitgang
leent zich als bij uitstek voor eene filmtechnisch
overtuigende behandeling van dit dramatisch
industrieel thema. De middelen daartoe zijn uiterst
eenvoudig. Men behoeft zelfs niet eens een film te
laten maken zoodat men geen kosten heeft, wat ook
alweer een eisch is die de tegenwoordige fabrikanten
genoodzaakt zijn te stellen. Het is voldoende dat
men de bsschikking krijgt over een aantal oude
opnamen die dan, op de juiste wijze aaneengeplakt
en achterwaarts afgedraaid, een goed beeld geven
van de jongste ontwikkeling. Ik heb gezegd."
Een daverend applaus begroette deze woorden
en aanstonds ging het licht uit.
De groote nieuwe bedrijfsfilm van het V-concern
(drieduizend nieter lengte, kosten Fl. 4.32) pakt al
dadelijk doordat zij begint als een sprookje. Maar
een werkelijk sprookje. . . .
Er was eens. ..." zoo luidt de eerste tekst, en
men ziet dan het imponeerend complex van ge
bouwen en het jachten en jagen van vele duizenden
nijveren. De schoorsteenen zuigen dikke rook
wolken binnen en de nijveren bewegen zich allen
in achterwaartsche richting. Waarom!' Het vol
gende beeld leert het ons: het stelt de huldiging en.
inleiding voor van den veertienduizendsten arbei
der. Doch in achterwaartsche richting, dus feitelijk,
en daar gaat het om, de afdanking en uitzetting;
van deze personen. Men ziet hem ontroerd de hand
van zijn directeur drukken en vervolgens een hor
loge-met-inscriptie en enveloppe in handen van
den bedrijfsleider leggen. Vervolgens begeeft hij
zich achterwaarts naar de toegangspoort van het
fabrieksterrein, waarna zich de 13999
opgesteldemede-arbeiders in massa achteruitgaand bewegen
en de versiering van de poort wordt afgenomen.
Het Volgende beeld toont een groote bedrijvig
heid. Honderden rappe handen zijn bezig een enorm
gebouw af te breken. Wanneer niets meer over
isdan het dak ziet men daarop feestelijk een vlag;
waaien, totdat ook de kap verdwijnt en men het
terrein ziet weergegeven aan de natuur. Dit beeld
wordt weer gevolgd door het ontslag van den
dertienduizendsten arbeider. Ademloos volgde het
publiek vervolgens de afbraak van meer ge
bouwen, het terugloopen van alleraardigst voor
gestelde uitvoer- en productie-statistieken, het
achterwaarts binnenrijden van treinen die
contingenteerings-surplussen van de grenzen der be
vriende staten naar de magazijnen terugbrengen.
enz. enz.
Opvallend is in deze bedrijfsfilm de algemeene
verjonging van het bedrijf weergegeven. De op
tredende personen worden slanker en
opgewektcinaarmate de ontknooping nadert. Enkele histori
sche momenten houden er de spanning in. Zoo ziet
men o.m. een alleraardigst tafereeltje van de ver
wijdering van een minister met portefeuille uit het
directiegebouw en het achterwaarts verdrijven van
een buitenlandsch gezelschap uit een hagelnieuw
fabriekspand dat aanstonds daarna tot aan den
grond wordt afgebroken.
Het origineele van het slot van deze
achteruitdraaiende bedrijfsfilm is, dat het een stukje ge
schiedenis en een toekomstmogelijkheid in zich
vereenigt. Men ziet namelijk een
regeeringsvertegenwóordiger de laatste steen van een der belang
rijkste gebouwen wegnemen.
Dit beeld vertoont, in zijn waarachtigheid, een
zeer felle aanklacht tegen een overheid die de fun
damenten onzer nationale industrie zou aantasten,
maar, en dit zij hier met nadruk gezegd. . . . : de
toeschouwer moet bedenken dat in dit procéd
waarheid en verdichting dooreen zijn gevlochten.
Alles bij elkaar was het een alleraardigst
bedrijfsfilmpje dat stellig algemeene belangstelling zal
hebben.
Aan het slot deelde de onbekende aandeelhouder
nog mede dat, voor hen die zulks verlangden, ge
legenheid bestond tot verkoop van aandeelen. Van
deze gelegenheid werd weinig gebruik gemaakt,
aangezien de meeste bezoekers op de hoogte waren
van het bestaan eener inrichting aan het Damrak
te Amsterdam waai* zulks ook mogelijk is.
Men bleef nog eenigen tijd genoegelijk bijeen
rondom de buffetten waar zich een fluitorkest di't'd
hooren.
Nieuwe Uitgaven
Bos?Niemieijer. Schoolatlas di-r i/eheelc (tardc.
herzien door B. A. Kwast, met een alfabetisch
register van namen. 33e verbeterde en ver
meerderde druk. (iroiiingon?D^n Haag, J. B.
Wolters' C. M.