De Groene Amsterdammer van 11 Juni 1932 No. 2871 * . fe **?* 4** p£ E& BC De sprekende film door Melis Stoke Teekenineen door Harmsen van Beek Geprovoceerde Heldeuvereering Er is een soort films ontstaan die de reislust en de zucht naar avonturen van het publiek tracht te bevredigen. Onveranderlijk beginnen deze films met een aardrijkskundig kaartje waar over een stippellijn wordt getrokken van een der bekende wooncentra naar het doel van de expe ditie. En daarna volgt een reeks schuwe blufferijen in de eerste persoon en in beeld, afgewisseld door natuurtafereelen en. in dierentuinen opgenomen truc-stukjes. Het geheel wordt begeleid door allerlei griezelige geluiden die uit de muilen van verscheurende dieren schijnen te komen doch volgens ingewijden worden voortgebracht door graven en andere artisten met abnormaal ont wikkelde stembanden en strottenhoofden. Het publiek griezelt en geniet bij de ontzettende ge varen die de operateurs-opsnijders doen zien, lezen en hooren. Ook uw kroniekschrijver heeft langen tijd mee-gegriezeld, totdat het toeval hem voor een reisfilm bracht van een Duitscher die het bestaan had van Hamburg naar het Tobameer op Sumatra te reizen (vijf weken a.u.b. langs de bekende stippellijn). Men zag hem aan land gaan aan een onherbergzame kust, en zoo maar het woeste binnenland in aan het hoofd van een troep sjouwende koelies. Het zou allemaal dood-eng zijn geweest indien wij niet toevallig hadden geweten dat men het Toba-meer kan be reiken door te Belawan-Deli van een comfortabele boot in een keurige taxi te stappen. Maar in den opzettelijken omweg lag het reuzen-avontuurlijke en dientengevolge het succes van de avonturenfilm. Dit opent een perspectief om, middels spannende films, propaganda te maken voor tourisme in Nederland. Het scenario is al gereed. Berst komt de aardrijkskundige kaart, bevattend het Noordelijk halfrond. Uitgangspunt is, laat ons zeggen New York. De stippellijn naar het kleine tooverland aan de Noordzee, doel van de hachelijke reis, leidt door het Noordelijk deel van de Atlan tische Oceaan, via de poolstreken, Siberiëen Scandinaviënaar de Wadden-eilanden en zoo via de afsluitdijk van de Zuiderzee naar een stille plaats van het Noord-Hollandsche Noordzeestrand. Hier zetten de koene ontdekkingsreizigers voet aan land temidden van een troosteloos verlaten duinlandschap. Onversaagd trekken zij het binnen land in, en dwars over sloten bereiken zij na een moeizame tocht per polsstok Alkmaar. Daar krijgen zij door speciale introducties bij het Wilde stamhoofd Wendelaar het zeldzame verlof om een ceremonie, het verkoopen van eigenaardige ronde zuivelballen, te fotografeeren, tot welk doel zy zich met hun toestel verstoppen in een eeuwen oud houten loodsje. Vervolgens trekt de expeditie veiligheidshalve terug op de woeste 'duinrand, en zoo gaat het verder, mannetje achter mannetje, in zuidelijke richting, top-op-top-af, tot een heuvel waar zich een wonderbaarlijk vergezicht opent op de onbekende blóemenvalleien, waar zoete geuren den reiziger begroeten. Afgrijselijk is het avontuur der ontdekkingsreizigers die door een woedenden bollenkweeker onder bedreiging met doodslag uit een narcissenveld worden verdreven, en waarbij de graaf met het misvormde strottenhoofd een ontzettend geloei heeft uitgestooten. Maar het wordt nog erger als de expeditie onverwacht temidden van een woeste bende inboorlingen op dames- en heerenrijwielen geraakt en temidden daarvan onverstoord blijft doordraaien. De tocht naar Amsterdam, de geheimzinnige lagunenstad, wordt gedaan door de Haarlemsche trekvaart. De expeditieleden waden acht uren achtereen tot aan de hals door het water, waarbij de wapenen en films voortdurend boven het hoofd worden ge dragen,, maar tenslotte bereikt men behouden de gasfabriek waar een afgezant van het stamhoofd De Vlugt, een man met een helm op en glimmende knoopen dreigend met een gummi-knods aan den wal staat om ze te begeleiden naar een soort politiebureau, waar gebaarde mannen krijgsraad over ze houden. Door het ingrijpen van het bestuur worden ze niet alleen vrijgelaten doch zelfs onder bescherming van krijgslieden in de gelegenheid gesteld de schoonheden van Amsterdam te be zichtigen, hetgeen ook alweer mogelijk is doordat de gummiknodsen jonge en krijgszuchtige inboor lingen, aangetrokken en geprikkeld door de sportieve rimboekleeding van de karavaan, op een afstand houden. En thans Zuidwaarts, per duikboot naar Diemerbrug en vandaar per pantser-rupsauto via Weesp naar Bussum, waar men zich met het hakmes, dwars door de bosschen een weg baant tot Hil versum, waar een vliegmachine gereed staat om de expeditie het nooit verleende voorrecht te ver schaffen om, uit de lucht een filmopname te maken van het door geen onbevoegde menschenvoet ooit benaderde paleis Soestdijk. We geven het op, maar we maken ons sterk dat dergelijke expeditiefilms het bioscoop-publiek van de geheele wereld- in spanning zouden houden van het begin tot het einde en alles voor meerdere bekendheid van ons vaderland als touristenland. Want waarom Nias, Sumatra, Cambodsja, Java en Indo-Ohina wél .... en wij niet? Wc Bode met liet Telegram Een onzer ministers heeft zijn bode een telegram gegeven aan een oud-minister. De inhoud van het telegram kan ons koud laten, ondanks het feit dat het warm gesteld was. Hoofdzaak is dat de oud-minister het telegram niet ontving, en dat later bleek, dat de bode het in zijn zak had gehouden. Dat laatste nu is het erge. Ken bode is er nu eenmaal voor om boodschappen te doen en het moest verboden zijn dat een ontboden bode boodschappen verzuimt. Het is ons meer opge vallen dat departementale; boden ongeluksboden zijn. Ze zijn te dik, en ze rooken te veel pijpen. Bovendien kan iemand die gedurende den geheelen dag in een nauw vertrekje; het avondblad van den vorigen dag zit te lezen ter afwisseling van korte wandelingen met portefeuilles, niet iri staat worden geacht tot zulk een gecompliceerde bezigheid als het bestellen van een telegram. Een telegram is trouwens voor boden die zich langzaam Oud-gouverneur van der Jagt over In dié"s nood (Slot van pag. i) Een ander punt, dat de aandacht trekt is het volgende. Jaarlijks vindt een groot aantal confe renties plaats, die ook weer aan reis- en verblijf kosten heele bedragen opslokken. Mede op deze conferenties kan nog worden bezuinigd. Zoo kunnen de Residenten-conferenties vervallen en niet ninder de z.g. Regenten-conferenties, ingesteld door den vorigen Landvoogd, tegen de adviezen der geraadpleegde Residenten in. Deze brengen hoogstens het volstrekt niet denkbeeldig gevaar met zich mede, dat de hiërarchische verhouding tusschen Buropeesch en Ihlandsch Bestuur een verhouding die steeds een uitstekende is ge weest ??ondermijnd en bedorven wordt. De Indische Regeering ziet op het oogenblik wel in, dat het vraagstuk van de verinlandsching van een groot deel van het personeel, d.i. de indianiseering, onafwendbaar is. Ik sprak zooeven reeds over mogelijke indianiseering" ook bij het onder wijs. Sterkere doorvoering in algemeenen zin brengt zeker bezuiniging mede, doch bij de door voering der plannen late men zich vooral niet door politieke, doch uitsluitend door werkelijk practische overwegingen leiden. Als een bijkomend voordeel van die indianisee ring, zie ik nog, dat men daarmede de steeds sterker wordende Westersche allure", waaraan Indiëis gaan laboreeren, tegengaat. Vroeger was de leuze voor hen, die als nieuwelingen in Indiëkwamen, zoo spoedig en zoo grondig mogelijk zich met land en volk te vereenzelvigen, te verindischen. Dat wil zeggen, wat dit laatste betreft, dat men trachtte zich zoo snel als doenlijk was, aan het tropische milieu aan te passen en over te gaan tot de typisch Indische leefwijze. Tegenwoordig blijft men echter graag zoo lang mogelijk Europeesch, Westersch. Men kleedt zich Westersch, doet liefst Europeesch", waarbij een tijdlang de Engelsche wijze van doen als ideaal heeft gegolden, jaagt naar Westersche materieele genoegens, sleept ook den Inlander daarin mede, die er niet gelukkiger, noch tevredener om wordt en vergeet totaal, dat men nu eenmaal in de buurt van den evenaar verblijft en dat deze heele wijze van doen in de eerste plaats ook in de Staatsinrichting veel geld kost. Laat de leuze weer worden: terug naar de oude Indische eenvoud ! Intussohen, ik besef volkomen, Der Weg Zurück" zal voor Regeering en geregeerden een verre van gemakkelijke zijn. K. W. L. BEZEMER en statig plegen te verplaatsen, iets zoo duizeling wekkend snels, dat het slechts antipathie kan wekken. Daarom steekt hij het maar in zijn zak, waar het ongetwijfeld in gezelschap zal verkeeren met bovenstaande regelen. Want de hoofd bezigheid van boden, het uitknippen uit kranten van portretten van het Koninklijk huis en kern achtige spreuken, teneinde die op de wanden van zijn kamer te plakken, zal zich ongetwijfeld niet uitstrekken tot deze vriendelijke regelen. TUIN AMEUBLEMENT PRIMA GELAKT HOUT W l T 58.25 ROOD G E E L 6O.75 PARASOLS 9.9O £ ZONEK