Historisch Archief 1877-1940
Do. 2871
De Groene Amsterdammer van 11 «Juni 1932
F' '
*.*'!
I'
Verbonden Schakels
door Mr. H. Giltay
Hoe onmachtig de mensch nog altijd is ten
aanzien van het maatschappelijk organisme,
?waarvan, hij deel uitmaakt, is wellicht nooit zoo
duidelijk gebleken als thans. Ondanks al zijn
vernuft, al zijn uitvindingen en ontdekkingen, is
het individu als een pion, waarmee de groote
maatschappelijke krachten spelen. De maatschappij
fs een organisme, maar een organisme, waaraan
een centraal, machthebbend Ik ontbreekt. Alles
geschiedt naar vaste wetten, wij kunnen er, ook
ten aanzien der maatschappij, niet aan twijfelen.
Maar deze wetten zijn nog steeds van elementairen,
onbewusten aard. Er is nog geen sprake van een
redelijke en zedelijke beheersching van het sociale
proces. Marx' woord, dat wij leven in een tijd,
waarin het productieproces den mensch beheerscht,
inplaats van omgekeerd, geldt heden ten dage nog
evenzeer als toen het werd uitgesproken. Zal
hierin ooit verandering komen?
De sociaaldemocraten en communisten zeggen:
ja, wanneer de arbeidersklasse de macht heeft
veroverd. Dan zal in de plaats der chaotische
individueele productie een bewust-geregelde gemeen
schapsproductie komen, die niet meer werkt voor
de winst van enkelen, maar voor de behoeften van
allen.
Deze gedachtengang verwacht alles van de
vorming van een centraal sociaal bewustzijn, van
een denkend subject der maatschappij, dat hare
samenstelling en functionneering bewust zal
regelen. De talrijke bezwaren van ekonomischen
aard, die tegen dit plan ingebracht kunnen worden,
aal ik hier niet herhalen, ze zijn overbekend. Ik wil
slechts de aandacht vestigen op de biologische
onwaarschijnlijkheid, dat het doel ooit langs dezen
weg zou kunnen worden verwezenlijkt.
Het bewustzijn, het Ik van dier en mensch, is,
biologisch beschouwd, een bemiddelingsorgaan
tusschen de behoeften van het individu en de
buitenwereld. Het is niet de schepper van het
organisme, maar zijn schepsel, zijn product. Het
Ik van den mensch heeft niet zijn organisme
gebouwd, maar omgekeerd heeft zijn Ik zich
gedifferentieerd uit zijn organisme. En daarom is er
geen enkele grond om aan te nemen, dat het met
het centrale sociale bewustzijn anders zou gaan.
Zeker, in Rusland zijn, met dwang en geweld, ver
wonderlijke dingen bereikt. Maar of het experiment
tot het gewenschte einddoel zal leiden, is, op zijn
zachtst uitgedrukt, problematisch. Wanneer het
gelukte, zou het in strijd zijn met alles, wat wij
omtrent de evolutie van levende organismen
weten. De poging, om met dwang het kapitalistisch
organisme te transformeeren in een socialistisch,
doet denken aan de poging van een dierkundige,
om uit tot dusverre los-levende eencelligen een
veelcellig organisme samen te stellen. De eencelligen
zullen zieh misschien tijdelijk wel laten
samenklonteren, maar of er ooit een veelcellig wezen met
doelmatige arbeidsverdeeling uit ontstaat? Geen
vergelijking gaat geheel op, dus ook deze niet.
Maar zij kan mijn bedoeling misschien toch ver
duidelijken. Concreet uitgedrukt komt deze hierop
neer, dat ik niet geloof, dat een primitief,
gebrekkigsamengesteld organisme als onze huidige maat
schappij een centraal, bewust Ik zou kunnen vor
men, niet de macht, de samenstelling en function
neering van het organisme zóó ingrijpend te wij
zigen, als het socialisme dit wil.
ff Daarom lijkt mij van zoo groote beteekenis het
streven der Vereeniging Gemeenschappelijk Grond
bezit, welker zoo juist verschenen Gedenkboek,, Ver
bonden Schakels" 1) aanleiding is tot dit artikel.
Deze, voor dertig jaar door Frederik van Beden.
Prof. I. B. Cohen en anderen opgerichte Vereeni
ging wil ook het Socialisme, dat is de van alle
meerP 1) Verbonden Schakels, Verzamelde opstellen uit
het maandblad der Vereeniging Gemeenschappelijk
Grondbezit", uitgegeven bij het 30-jarig bestaan der
Vereeniging in 1932.
i
l
Hotel Funckler, Haarlem
RESTAURANT
?ALUNCH f 2.?,^^^ DINER f 3.
i
Menggebod in de Eerste Kamer
Teekeuing door B. van Vlijmen
Minister Verschuur: Wij zullen den consument eens fijn uiibraden!"
waarde, van alle klassentegenstelling bevrijde maat
schappij. Ook zij wil, evenals sociaaldemokraten en
communisten, den grond en de productiemiddelen
in de handen der gemeenschap brengen. Maar zij
streeft dit doel na langs organischen weg, langs
den weg van den geleidelijken groei van onder-op.
Zij streeft niet naar de verovering der politieke
macht, naar de constitueering van een, het sociale
organisme vèr-vooruitzijnd centraal sociaal Ik,
maar werkt aan den bouw der waarlijk socialistische
cellen, die eens het nieuwe sociale organisme zullen
moeten samenstellen. G.G.B, legt zich toe op de
vorming van productieve associaties, van kleine
kamsraadschappelijk, zonder patroon werkende
productie-eonheden, en tracht deze eenheden
samen te vatten in een organisch verband. De
Vereeniging werkt nu reeds dertig jaar. Geweldig
zijn de resultaten nog geenszins. Haar bestaan is
zelfs aan velen totaal onbekend. Daarom juist
vestig ik hier op haar bestaan en werken de aan
dacht. Want het schijnt mij toe, dat het de plicht
is van ieder, die ernstig belang stelt in het
vervormingsproces onzer samenleving, van het streven
dezer stille werkers kennis te nemen, die, nu reeds
dertig jaar lang, het socialisme, voorzoover dit
binnen het kader der bestaande maatschappij
mogelijk is, in praktijk brengen. Gepraat over
socialisme wordt er genoeg. Maar hier doet men,
waarvan de anderen praten. En op een m.i. vol
komen gezonden grondslag. Ik kan hier niet uit
voerig op het werken van G.G.B, ingaan. Wie er
zich van op de hoogte wil stellen, schaf f e zich
Verbonden Schakels" aan. Het is een royaal uit
gegeven boek van 160 pagina's, dat een dertigtal
belangrijke bijdragen bevat, van J. Methöfer, Prof.
Cohen, Felix Ortt, D. de Clercq, F. Emons, Chr.
Cornelissen en anderen. De Ligt schreef een inlei
ding voor het werk. En het werd gedrukt door een
der arbeidsgroepen van G.G.B.: de Utrechtsche
Typografen Associatie.
Kon. Meubeltransport-Maatschappij
DE GRUYTER & Co.
DEN HAAG
AMSTERDAM ARNHEM
VERHUIZINGEN PER AUTO-TREIN