De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 18 juni pagina 17

18 juni 1932 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

t" s Zomervacantie aan de Rivièra door Anna Benavente Als de menschheid zich om een of ander onnaspeurlijke reden haar groot ste privilege, het lachen , af handig heeft laten maken behoeft zij maar naar de Middellandsche Zee te komen om het opnieuw te leeren. Naar een van de vele plaatsen, die om hun kern, een visschersdorp, heen gegroeid zijn tot die open, witte steden welke het landschap ternauwernood onder breken. In Eze kwam indertijd Nietzsche, zwaar verstrikt in zijn grauwe Germaansche neurasthenie en schreef er na eenigen tijd zijn Zarathustra", de hymne aan de levensvreugde. Waar men zich neerlaat is het goed, maar het mooiste is de streek tusschen Saint-Raphael, en Menton aan de Italiaansche grens. De eerstgenoemde plaats, een basis voor oorlogschepen en watervlieg tuigen, wordt aardig gestoffeerd door de donkere pittige matrozen, welke er de echte zoutwater-atmosfeer aanStraatje in Nice brengen. In Saint-Raphael ook loopt de mistral" dood, de vernielende wind van de Provence. Een keer per jaar is er een stierengevecht, dat altijd door de prefectuur verboden wordt, juist n dag te laat. Aan den voet van het roode Est relgebergte ligt verder Agay, n groote mimosa-tuin, de paars-roode bodem bedekt met dennebosschen, die mee golven met de contouren der bergen, hoog-laag, hoog-laag... . De onbeschrijflijk mooie weg van Marseille tot Menton langs de zee, de Route Nationale No. 7, voert langs alle plaatsen en voor het gemak zullen wij die maar volgen. Over la Bocca, waar Maurice Chevalier een villa bezit, komt men in Cannes, dat zijn opkomst te danken heeft aan Lord Brougham, die er indertijd voor een paar maanden heenging om op zijn verhaal te komen maar er negentien jaar bleef hangen, de Engelsche society om zich heen verzamelde, middelpunt van een druk mondain leven, waar de heele almanak de Gotha op afgekomen is. Mannetje aan mannetje liggen de luxe-jachten in de haven, zeer tot de verwondering van Le Suquet, de heuvel die de oude stad draagt. In Palm-Beach te Cannes, een der drukste stranden van de Rivièra, worden eclatante feesten georganiseerd door Pol Rab, de geestelijke vader van de geteekende hondjes Ric et Rac welke er ieder jaar een nieuwe zottigheid creëert, die altijd inslaat. Het laatste is Kermiste Neuilly" met de obligate kraampjes en sterken man, maar mind you, peper duur alles ! De Boïte a Matelots" van verleden jaar blijft vanwege het overweldigende succes gehandhaafd. Indische Maharadja's dansen er met matrozinnen", geschminkt van haar kruin tot aan de nagels van haar bloote voetjes. En in een voor de couleur locale aangebrachte visschersboot speelt grootvorst Boris een partij belotte" met twee wasch-echte ma trozen. * * * Golfe-Juan, dat op Cannes volgt heeft een heel ander karakter. Het is Ie petit trou pas cher" en dankt zijn grootste vermaardheid aan het feit, dat Napoleon er geland is na van Elba ontvlucht te zijn. Even verderop in den zelfden bocht ligt Juan-les-Pins. Daar wordt uit een heel ander vaatje getapt. Deze plaats is als het nichtje in de familie dat uitstekend geslaagd is in het leven maar toch een beetje te veel over de tong gaat. Hier zijn alle excentriciteiten thuis en onder het motto Ons is niets te gek" heeft men er het zwemcostuum gereduceerd tot eenige draadjes wol, die zelf maar moeten weten waar ze zitten willen.. . Een uitstekende motorbootdienst zorgt er voor de geregelde verbinding met de Hes des Lérins", waar inder tijd de Man met het ijzeren Masker gevangen zat. In Juan-les-Pins heeft men blijkbaar geen slaap noodig. De zelfde menschen, die er 's ochtends geen zonnestraal op het strand gemist hebben, 's middags zwommen en op hooge bar-stoelen cocktails dronken, 's avonds in het restaurant La Frégate dineerden en den nacht door-rumba den, zijn 's ochtends heel vroeg alweer voor het zonnebad present. Mes . compliments! Antibes, de oude Romeinsche neder zetting met zijn ver in zee uitstekende kaap waar het zoo stil en eenzaam is en zoo heerlijk zonnen op een van die drie-deelige rustieke matrasjes, die de rotspunten tot een heerlijk verblijf maken. En Cagnes. . . . ! Eenig in zijn soort. Een schilderachtig dorp van werklui en kweekers en op zijn steilen berg nog altijd een aantrekkingspunt voor al wat met het penseel en palet om gaat. Een bijbehoorende kolonie van nieuwlichters" ontbreekt er natuur lijk niet. Een lange, rechte weg, een breede brug over de Var, men is al in Nice; de metropool aan de Middellandsche Zee. Ai! Hier wordt niet alleen ge werkt, maar weet men zich ook te amuseeren. Royale cafés met drukke terrassen, het zou Parijs kunnen zijn. Een markt, waaraan al menige schil der zijn hart opgehaald heeft, scha terende bloemen en verleidelijke sta pels vruchten; de vrouwelijke kruier, die de zware vracht voor de huis vrouwen op haar hoofd naar huis Rotsstrand aan de Middellandsche Zee draagt en het bruine boerinnetje, dat haar leege manden op een imposanten camion stapelt en eigenhandig weer naar haar bergdorp terugrijdt.. .. De lange, volle zonnedagen op het strand en avonden, zoo zoet en zoel onder de palmen van de Promenade des Anglais bij het licht van de tinte lende sterren en het fluweel der blauw paarse schaduwen. . . . Bij Villefranche komen de ZeeAlpen tot vlak aan de Mediterrannée en zoo blijft het. Hier en daar zooals bij Beaulieu en Eze heeft men den rots moeten laten springen om de Route Nationale te kunnen vervolgen. De citroen- en sinaasappelboomen worden talrijker, de banaan rijpt in deze streek en de wilde flora, de rosmarijn, de valeriaan, thym en lavendel wisselt af 'met vijgenboomen, grillige cactus struiken en palmen. Over Cap d'Ail, zeer aristocratisch ondanks zijn onwelriekende naam Kaap Knoflook, komt men in de sproókjesstad van het Vorstendom Monaco. Natuurlijk gaan ieders ge dachte het eerst naar het Casino, en de ervaring er gespeeld te hebben moet men zich niet misgunnen, maar de schoonheid van dit oord gaat toch verre boven de attractie van een speelbank. Het badleven concen treert zich op Monte-Carlo Beach. Hier geeft heel mondain America elkaar 's zomers rendez-vous, en de haute-f inance van alle landen duikt er met filmsterren en letterkundigen in het piscine-olympique. Sportieve jon gelui laten zich op een breeden plank achter een motorboot in razende vaart over het water voeren, het water dat diep en doorzichtig is en blauw, zoo blauw als de hemel boven hen.... Een goden vaart; tot in den bocht. Negen van de tien keer schiet hij of zij daar onweerhoudbaar f loep.... het water in en komt er proestend en schaterend van den lach weer uit te voorschijn. Het betooverde eiland", een kunst matig aangebrachte scène vlak voor de kust, is sinds verleden jaar |de clou van de Beach. Verlaat men aan den anderen kant het miniatuur-Vorstendom dan is men weer in Frankrijk, waar het ook goed leven is. Van de koele dennebosschen op Cap-Ferrat af is het niet meer dan een steenworp tot de Italiaansche grens, waar Menton juist tegen aan ligt. Er zijn natuurlijk nog de bergen met arendsnesten van dorpen ergens boven een kloof opgehangen door de Saracenen, die het land lang in bezit gehad hebben. Maar het diepste genot geeft de Cöte d'Azur toch vlak aan het water, den dag doorgebracht op een gladde rots, zat van zonlicht in hét water te glijden en er heel langzaam zwemmend den eigen schaduw op den bodem zien meebewegen; op te drogen op het strand en weer in het water te gaan of de bergen op te klauteren en er de vruchten te plukken van een wilden vijgeboom, die op bladeren gelegd den grooten zonnehoed boorde vol vullen. En dan met de vangst weer aan zee te zitten en een beetje absent te staren naar een groote witte mailboot die in de verte zijn weg vervolgt van Marseille naar Genua. . . . Nice. Promenade des Anglais en la baie des^Anges 6r

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl