De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 2 juli pagina 11

2 juli 1932 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

TEEKENAARS *tzaal Hofstee Deelman Kunstzaal Van Lier Enffa & Zoon ng C. J. Maks ioor A. E. v. d. Tol Naakt fe bewonderen valt de serie babyeekeningen die men hier, temidden ran nog wat teekenwerk der andere xposanten, aantreft. Atellertentoonstelling Malcs, Prinseneiland, Amsterdam ? Evenals het vorige jaar houdt de childer Maks in zijn atelier op het rrinseneiland, dat plekje oud-Amsteram waar, tusschen de stille pakhuien die er van de glorie van het verjden droomen, het krachtig gebaar er oude pikbroeken, uit onze gouden euw nog hangt, een tentoonstelling an. zijn werk dat altijd uit is op den droom van het tooneel en het circus opgeroepen in de glans van voetlichten en schijnwerpers en waarin ook, vóór alles, het expressieve gebaar, de,,geste" die men in het hedendaagsche Holland nergens meer vindt, spreekt. Zooals het circus zich voor een groot deel altijd gelijk blijft en toch voort durend jong, zoo blijft zich de kunst van Maks, deze royale, mannelijke impressionistische kunst waarmede de dansers, de hoogeschoolrijders, de clowns en het gouden, hard-klaterende licht waarin zij werken" in olieverf en aquarel worden opgeroepen zich gelijk, terwijl het toch jong blijft en nooit inzinkt tot een manier. Onder de nieuwste werken treffen het doek met twee vrouwelijke acrobaten en dat van een door een toreador bereden schimmel. Zij hebben al de bekende, goede qualiteiten van Mak's werk, terwijl zij aan het quasi-sculpturale" element, dat dit oeuvre eigen is nog iets mér van een vrij-pictureele drift toevoegen dan vroeger wel eens het geval was. Georg Grosz b "j II u f fa, Amsterdam Georg Grosz behoort, met Dix enandere landgenooten tot die groep van de z.g. Veristen, die de absolute Unzulanglichkeit" van het leven met een soort koude wellust zoo natuurge trouw mogelijk in hun werk trachten weer te geven. ,,De mensch is niet goed; maar een stuk vee", schreef Grosz zelf; démensch, zoowel de ka pitalist als de proletariër. Pat heeft men, aldus deze Veristen, aller eerst duidelijk te beseffen, zooals men te beseffen heeft, dat, in eerste instan tie, het leven wreed, leelijk en vol perversie is. Dat besef ook wil Grosz met zijn teekeningen en aquarellen van tafereelen uit het moderne leven: een Turksch bad, een 3de klas begrafenis, wandelaars in het Parijsche Luxembourg, een voddenraper op straat, een schilder (met model) in zijn atelier, enz. enz. zijn publiek bijbrengen. De naakte waarheid is, om te beginnen, troosteloos en onsmakelijk. Eaat ons biervan zuiver constateerend uitgaan... Er zijn er die zich aanstonds afwenden van Grosz' werk en het cynisme-zon der-meer noemen. Zulk een cynisme geeft echter nooit de drijfkracht die men toch door het botweg constateeren van een troostelooze en onsmakelijlijke realiteit heen, in dit werk voelt. Duitsche pleitbezorgers vonden er dan ook reeds de paradoxale formule ,,cy nistischer Besserungs Aktivismus" voor uit. Men mag om het typisch Duitsch-zwaarwichtige, topzware van deze en dergelijke foimules lachen, toch karakteriseeren zij dikwijls het wezen van een zaak kort en raak. Zoo ook hier. In deze karakteristiek wordt,] terecht, het moraliseerend element! van Grosz' werk op den voorgrond n gesteld. Waar Grosz niet als moralisf optreedt, zooals op deze expositie in enkele geteekende portretten en naakJan van Herwijnen ten, verliest het werk m.i. aan belang rijkheid. Intüsschen bereikt hij in zijn tendenz-werk (en zeker met hetgeen er hier van te zien valt) nooit die vol ledige synthese tusschen het ethische en aesthetische element waarvan de kunst van groote opstandigen als G oya en Daumier getuigt. Er blijft een twee spalt die het duidelijkst te onderken nen is in de elegante, speelsche wijze waarop de contouren met roode lijn tjes spits en nerveus (schoonheidzuchtig \) zijn neergezet en de koelplompe wijze waarop, met koude on aandoenlijke waterverf kleuren en in de compositie de waarheid" gecon stateerd wordt. Tentoonstelling; Hofstee Deelman, Amsterdam. De Kunsthandel Hofstee Deelman, overtuigd, dat er onder het publiek wel degelijk belangstelling voor onze Het Rokin moderne schilderkunst bestaat, mits men dat publiek maar in het zake lijke" op zoo coulant mogelijke wijze tegemoet komt, arrangeerde een ten toonstelling van werken in zijn bezit, waarop een nieuwe verkoopmethode in practijk wordt gebracht. De bezoe kers vinden ditmaal geen lijst der werken met vermelding van de vast gestelde" prijzen, maar ontvangen een biljet waarop zij kunnen invullen wat zij eventueel voor het stuk hunner keuze" zouden willen besteden. Onder gesloten enveloppe kan men deze bil jetten inleveren en op een vooruit bepaalde datum worden deze door de directie geopend en ontvangt men vervolgens bericht of het bod geac cepteerd is. ? -t :Een soort schriftelijke veilingme thode, zonder zenuwachtig openbaar bieden, die waarschijnlijk bij velen in den smaak zal vallen. Henriet Baby ?

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl