De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 9 juli pagina 7

9 juli 1932 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

v . '-i No. 2875 De Groene Amsterdammer van 9 OM|J 1932 ?* Uit de Natuur Om groote steden door Dr. Jac. P. Thijsse II. Ijasst den Wlenern I lire n Prater Ik weet niet welk Prater Goethe bedoelde, toen hij in 1813 dit vriendelijk regeltje dichtte: het amusements-Prater of het Park-woud. Wij voelden ons het meest aangetrokken tot het laatste en hebben er met aandacht en genoegen gewandeld. De Weeners hebben het in deze dagen niet al te best, maar dat neemt niet weg, dat zij in drommen naar buiten trekken, om den vrijen tijd door te brengen in groen en zonneschijn. Daarbij komt het uitmuntend te pas dat de stadtbahn" door een zeer vrijgevig overstapjesstelsel zijn passagiers voor nog minder dan een dubbeltje tot twintig kilometer ver vervoert. Verbeeld u eens, dat de Amsterdammer voor een dubbeltje het Gooi of de duinen zou kunnen bereiken! Doch laat ons voorloopig er maar tevreden mee zijn, wanneer hij voor dien prijs zijn nieuwe ,,bosch" tegenover Schiphol kan halen. Nu, wij kwamen dan voor een dubbeltje tot in ons Prater, dat zooals iedereen weet, gelegen is tusschen het Donaukanaal en de genormali seerde Donau. Het westelijk deel, het Volksprater, is het verniakelijkheidsoord met reuzerad en dwergspoor, het oostelijk deel is het eigenlijke park. De Hauptallee, een lijnrechte kastanjelaan van meer dan een uur gaans lang, doorsnijdt het geheel, maar brengt u nog niet heelemaal aan het eind, de Praterspitze, waar het Donaukanaal in de Donau uitmondt. * * * In het Prater zelf vinden we nog tal van water partijen, sommige nog duidelijk te herkennen als oude rivierarmen, want we zijn hier in het oeverland, in een oeverwoud, een woud hoofd zakelijk bestaande uit wilgen en populieren. Wanneer men met de stoomboot vaart van Weenen naar Boeda-Pest gaat men van Pressburg (Bratis lava) tot Komorn voortdurend door zulke wilgen populierwouden, vol kreeken en eilandjes, wild en verlaten en met een rijke planten en dieren wereld, de beroemde Schütt eilanden. Gelukkig heeft het Prater ook nog veel van die oorspronke lijke natuur behouden. Koeten, futen, waterhoentjes, wilde eenden bevolken de plassen, vier of vijf soorten van spechten trommelen, joelen, hameren in de reusachtige wilgen en populieren, waar ook roeken en kauwtjes een nestplaats vin den, tegelijk met de zonderlinge draaihals, hier zoo gewoon, bij ons slechts plaatselijk voorkomend. De kleine woudvogels zongen allerwegen, zelfs de nachtegaal ontbrak niet. . De zwarte populier treedt hier op als koning van het woud, stammen van vijf meter omvang op borsthoogte zijn geen zeldzaamheid en in ruige stoerheid doen ze niet onder voor de eiken. Sierlijk verheffen zich de abeelen, sommige met zoo lichten schors, dat men ze voor berken zou Koninkl. Bloemkweekerij Wilhelmina," 'Charles van Ginneken & Zoon, Zundert, N.B.. Het van ouds gunstig bekende adres voor Dennen, ter bebosscbing(uitsluitend inheemschzaad) Exotische Dennen- en Sparrensoorten, Bosch- en Haagplantsoen, Boomen en Heesters. Catalogi op aanvraag gratis en franco. Tel.inbare. No. 1. Telegram-Adres: Wilhelmina, Zundert Schoonheidskoningin Pan kunnen houden. Eiken ontbreken niet, ook vei« toonen zich haagbeuken, iepen en linden. Het onderhout is meest hazelaar, vogelkers, lijsterbes en veldahorn of Spaansche aak en de bloemenvloer bestond uit witte en gele anemonen, gevlekte n gele doovenetel, speenkruid en bijzonder veel schubwortel, een heel lichtpaarse woekerplarit, die bij ons in Zuid-Limburg een enkele maal op hazelaar is aangetroffen, maar die hier heele bloemperken vormde aan den voet van allerlei struikgewas. Inderdaad een onvolprezen park en ik kon mij niet begrijpen, dat sommige mijner vrienden zich wel eens minder gunstig over dit, Prater hebben uitgelaten. Ze hebben zeker de mooie plekjes net gemist. Onwillekeurig moest ik weer deuken aan OHM toekomstig Amsterdamsch bosch. Dat komt ook te liggen op lagen kleigroiid en zal zeer zeker vooral in de eerste jaren veel wilgen en populieren. moeten bevatten. Nu daar is niets aan verloren. Die boomen groeien snel. maken na vijftien of twintig jaar al een heel behoorlijk figuur en zijn na vijftig jaar al imposant genoeg. Toch kunnen ook andere boomen er een plaats vinden, hier in het Prater stonden zware eiken op minder dan anderhalven meter boven het grondwater. Ons bosch zal vlak zijn. Slechts hier en daar kunnen door het slechten van sommige dijken en door het graven van roeibaan en vijvers flauwe glooi« jngen worden verkregen. Welnu, dergelijke geringe verschillen in niveau kregen wij ook in het Prater te zien en hun uitwerking was bekoorlijk en geriefelijk. Die roeibaan zelf, lijnrecht, twee en een halve kilometer lang en zestig meter breed lijkt moeilijk te verwerken in een parklandschap en ziet er op een klein schetskaartje ook bedenkelijk 'uit. De nog langere, eenvormige kastanje-allee in het Prater geeft daar evenwel een anderen kijk op l Wanneer we onze roeibaan aan weerskanten bekleeden met een zesvoudige rij van populieren en daar het bosch goed op aansluiten, dan kon dat nog wel eens heel mooi en monumentaal uitvallen. Jammer dat we niet tien jaar eerder begonnen zijn, jammer ook dat er in den eersten tijd niet veel voortgang in kan komen. Maar nu hebben w e ook gelegenheid, om overal eens rustig uit te zien en te ervaren, wat men elders heeft verwezenlijkt of verzuimd. In het Prater valt alvast veel te leeren. ZANDVOORT: HOTEL D'ORANGE en HOTEL DBIEHUIZEN" WIJK AAN ZEE: BADHOTEL en ZEE-DEPENDANCE. Tot 30 Juni zeer verminderd tarief Nieuwe Uitgaven Eline van Stuwe. tiijmfthonie en Jazz. Haaysche roman. P. A', i'iin Ka»i/>en en Zoon N.V. Amsterdam. Kenigen tijd geleden heb ik wat vriendelijke woorden kunnen zeggen over Eline van Stuwe's .,Vader met zes dochters", omdat dat wel een aar dig boek was en er een echt-warme on bij wijlen ontroerende toon van menschelijklieid door heen klonk. Maai' deze Haagschc roman is nu toch weer om het eerlijk te zeggen -- vervelend maakwerk: een onbeduidend boek over onbeduidende menscheii, voor wier lotgevallen blijkbaar nog zóó velen zich interesseeren, dat het de uitgave recht vaardigt. (>eef mij een slecht boek en ik zal u zeggen waarom ik het slecht vind; geef mij een goed boek en misschien kan ik de woorden vin den om mijn ontroeringen te verklaren, maar een boek als dit. . . . Het is eigenlijk jammer, want Eline van Stuwe kan schrijven. En dat u het Symphonie en Jazz" genoemd hebt, mevrouw, is een zakelijk ondeugendheidje, dat alleen de uit gever u niet kwalijk zal nemen. E. ELI AS TUIN AMEUBLEMENT PRIMA GELAKT HOUT W l T 58.25 ROOD GEEL 6O.75 PARASOLS 9.9O XKDER ZONEN

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl