BERLIJN K:in de Tuinstad Frohnau CO ROST nen worden gemeten. Hij vergat <4at in een tijd, waarin de structuur van onze maatschappij op dwang , «a geweld berust, een tosgeven , :a*n deze machten gelijk komt te «taan met het tolereeren daarvan. Dr. Bruno benutte de wijsheid - yan Indiëom in West Europa i» «en paar elementaire waarheden te verkondigen, die verplaatst naar onze samenleving op een vlucht uit de werkelijkheid moe" .ten uitdraaien. Onwillekeurig denkt de reporter aan de onlus ten in Bombay enden strijd der inlandache bevolking tegen Enge land. Als de spreker, die VoorIndiëgoed meent te kennen, daar eens over sprak? Als hij eens om meer begrip voor deze problemen verzocb t ? Maar dan zou dr. Bruno dr. f Bruno niet zijn., dit auditorium een geheel ander en zouden ook voor deze dure villa niet deze file van auto's staan, die over een paar dagen hun eigenaars naar de vele Oostzee-badplaatsen zullen brengen, waar ze dan in Buddhistischer Praxis" met de zee en een orangeade voor zich de werkelijkheid nog meer kunnen vergeten. * * * Toen de reporter na afloop der plech tigheid door Froh nau slenterde, kwam hij in een caf in de buurt van het Boeddhistenkloos ter met een paar in woners in gesprek. Ja, hij had het Boeddhistenkloos ter' bezocht, was in den tempelgeweest, had de terrassen be zichtigd en der Bru no hooren spreken. Of hij onder de monnikken ook ' ? een heelen jongen met sandalen had gezien ? En men -^vertelde hem de geschiedenis van dezen monnik, l iwaarin ook een jeugdige bakkersvrouw uit een dorpI je vlak in de buurt van Frohnau een rol speelde. ; Daar ook de Boeddhisten van Frohnau eten en drinken moeten als andere stervelingen, kwam deze jonge monnik dagelijks in den winkel van de jeugdige bakkersvrouw. Hij was een goeie klant en hield nu en dan van een praatje. Hij had sinds hij eender huisjes bij den tempel be woonde afstand gedaan van vele genietingen des Birmaansch beeld van Boeddha mpel levens, rookte niet meer en leefde vegetarisch. Zijn vrouw leefde ook in het klooster, maar ^be woonde een ander huisje. Maar moeilijk, juffrouw Schulze, is het toch zich alle genietingen van dit leven te ontzeggen en soms ik kan het niet ontkennen soms is het vleesch nog zwak. Manchmal ist man dem Fleische doch noch unterlegen" de bak kersvrouw had toen geknikt en aan haar man gedacht, die nu al maanden lang ziek was. De monnik was uen winkel uitge gaan, wat verlegen omdat hij zooveel over zich zelf had ge sproken. Een paar maanden later had de bakkersvrouw op een avond plotseling aan de deur van zijn cel geklopt en toen hij opende en ze voor hem stond heel zacht jes gezegd: Es ist wegen dem Fleisch". Toen de jonge monnik haar niet begreep, had ze hier nog aan toegevoegd: Ich^wollte'Sie so gern mal besuchen. Manchmal ist doch immer noch besser als gar nicht." Maar deze geschiedenis is nog weinig bekend en de vele anderen, die het klooster bezoeken, ont vluchten de realiteit op een minder reëele manier. X i t'u w e uitgaven De Heiligen van Sichem door Ernsl Claes. Geïllustreerd door Edcj. Tytgat. Wcreldbibliotheek Amsterdam. Met die Vlaamsche religieuse vertelsels heb ik altijd een heetje moeite. Men moet, dunkt mij, Vlaming ervoor zijn om in die, voor onze ooren zangerige, kruidige en kinderlijke taal, het echte van het geforceerde te onderscheiden en roomsch, om te kunnen zeggen wat nu profaneerend is en wat niet. Intusschen voor mijn niet-Vlaamsche ooren eii niet-Hoomsch gemoed is de taal een naïeve ver kwikking, waarvan ik de beeldspraken altijd be wonder, zoo ongezocht en zoo fijn zijn die meestal en zijn de gedachten van een blanke, glanzende vroomheid, die juist dat halve uur met zulk een klein boek tot een soort rustpunt maakt in een leven, dat langs belangrijker dingen en menscheii raast. Het is goed, dat hier en daar een man met een. gevoelig en boordevol hart, gebogen zit over blank papier, en daar zijn schoone woorden over oude dierbare heiligen op teekent, terwijl rondom de vliegwielen van den nieuwen tijd snorren. Mij dunkt dat het erop aankomt hoe uw stemming is op het oogenblik, dat ge u tot lezen zet of zulk een boekje u iets zeggen kan, dat vriendelijk en aangenaam-om -te-gevoelen is, of dat ge langs zijn letters leest. Ik heb het dan op het juiste moment gelezen en ik heb mij te goed gedaan aan deze kleine, klaie Binnenplaats met opgang bron en aan de plaatjes van Tytgat, die als stille, poovere bloemen ao,»i den rand staan. E. E LI AS ^Vertaalde jongens- en meïsjesnoeken De uitgevers Valkhoff & Co. te Amersfoort geven zes bekroonde Deensche jongens en meisjesboekenuit.Voor meisjes: Viva Lutken, De wijde, wijde wereld; Estrid Ott, Sonja als journaliste; Erna Heinberg, Hetgeheim. Voor jongens: Torry Gredsted, De groene armring; Holger Rützebeck, De listige lakei en Valdemar Hanoi, De zilverschedels. De illustraties in de Nederlandsche uitgaven zijn van Hans Borrebach. Japansche lantaarns in den tuin van Boeddha .??as.