De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 30 juli pagina 19

30 juli 1932 โ€“ pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

Wo. 287ยป De Groene Amsterdammer van 30 Juli 1932 19 Uit het kladschrift van Jantje Croquante croquetjes door Alida Zevenboom Knocke-aan-Zee. Woensdag Wat 'n naam voor een badplaats! Maar zoo is alles hier het doet een tikje ruw aan, maar als je het goed bekijkt, is het zoo zacht als een zacht eitje. Hoe ik hier verzeild kom ? Neef Bertus, van de Brandweer, heeft vacantie met zijn toeslag en voordat wethouder Monne ik wist eerst niet wie dat was, maar hij legde me uit dat het meneer Rodrigues de Miranda was maar voordat de wethouder, zei hij, ook het domme potlood" in onzen vacantie-toeslag zet, gaan wij de blommetjea nog eens buiten zetten, niet waar, Tantetje, en Tantetje was zoo dom om ja te zeggen. Bestaat er een vacantie met toe slag voor pension-houdsters? Als de tijden niet zoo belabberd waren, zou ik er een actie voor beginnen, want een gewoon mensch weet niet wat er van onze zenuwen gevergd wordt met die lastige pension-gasten, wie je het nooit naar den zin kunt maken. Altijd wat aan te merken en dan moet je een natuur hebben die geen onrechtvaardigheid kan dulden maar ter wille van den eersten van de maand moet je dan maar je mond houden. Dat mijn zenuwen nog niet heelemaal kapot .zijn, mag een wonder heeten. En dus zei ik tegen Neef Ber tus ja". Alleen was mijn angst als er eens een groote brand in Am sterdam kwam gedurende zijn af wezigheid, maar hij stelde me gerust: commandant Gordijn zou dan wel zijn plaats op den ladderwagen in nemen en kon dan meteen zijn aller nieuwste uitvinding in toepassing bren gen: een ladder die uit niets dan slangen bestaat die direct beginnen te spuiten als de ladder tegen het brandende perceel staat, zoodat de brandwachts geen slangen meer mee naar boven behoeven te sjouwen. Zoo vertelde Neef Bertus het ten minste en als hij loog, dan doe ik het in commissie. * * * Wij zijn met zijn Fordje op reis gegaan maar voor wij bij Gorcum waren, had ik al tweemaal mijn knipje moeten open doen, omdat er een band gesprongen was en ik heb zoo'n idee, dat Neef bij een slooper de alleroudste banden heeft opge kocht om zoo aan vier nieuwe te komen op kosten van mijn zak. Want zoo is je familie ! Wij zaten een tikje nauw in de Ford, want nicht uit de Commelinstraat is nog al gezet en het scheen ook dat er een veer of zoo iets van onderen kapot was, want ik heb nog nooit zoo gehotst, zelfs niet met Bertus-zaliger-nagedachtenis op Koninginnedag. En wat is dat een mooie spreuk: Verteer uw geld in eigen land." Ik geloof als je drie dagen in het eigen land op reis bent, je geen cent meer in je zak hebt. In Rusland noemen ze dat neppen", zei neef. Een kwartje voor een kopje koffie, en toen wij onze advocaatjes en de mannen ieder twee bittertjes en kleine Ali een limonade met een rietje hadden, was ik over de drie gulden kwijt. En alles uit de zak van Tantetje. Wij rekenen lederen ochtend af, zei Neef Bertus, maar in plaats van af te rekenen, heeft hij er nog twee rijksdaalders bij van me geleend voor benzine, zei hij, maar hij bleef met neef uit de Commelinstraat wel wat erg lang weg en Tantetje heeft niet voor niets een neus, die op een kilo meter afstand nog het onderscheid ruikt tusschen oude-j ene ver en een rum-grocje. Neef uit de Commelinstraat spreekt een paar woorden Fransch en kleine Ali heeft een 8 op haar rapport opk voor Fransch maar het schijnt dat ze in Antwerpen er een eigen soort Fransch op na houden, want geen van de twee konden ze verstaan en telkens als. zij in het Fransch wat vroegen, kregen we iets ten antwoord dat op Kaaskoppen" leek. Ik mag dat Vlaamsen anders wel, want het doet je Hollandsche hart toch maar goed, dat ze onze taal ook nog over de grens spreken al is het met een beetje erg vollen mond en nu zeggen ze wel dat wij een volk van Keutelaars zijn, maar als u over die nieuwe brug achter Gorcum rijdt, dan neem je toch je hoedje; af voor onze Hol landsche ingenieurs. Wij zijn wel een tikje achter met onze bruggen, zei neef, maar als wij er dan eindelijk eens een bouwen, dan mag hij gezien worden. Maar die Belgische douanen zijn lastig, want Neef Bertus had tabak weggestopt in een kapotte binnenband en neef uit de Comme! instraat had mij een kistje sigaren gegeven dat ik onder mijn. flanellen onderrok, want het is koud in zoo'n open Fordje, gestopt had en zij lieten ons alles uitpakken en ik heb bloed gezweet, want ik voelde -dat dat kistje aan het werken" ging, zooals de stuurman van de groote vaart altijd zei, die mij in De Roomtuintjes" heeft laten zitten en mij voor de consumptie liet opdraaien, nadat hij mij beloofd had voor 't einde van de maand onze verloving publiek te maken ik zeg dat het niets gescheeld had of het kistje was zoo op straat gerold en ik heb neef ook gezegd: dat is eens maar nooit weer ! En nu zitten wij in Knocke en de pyjama van meneer Eduard Gerzon komt me mooi van pas, want er is morgen pyjama-wedstrijd en Neef Bertus heeft niet opgehouden voordat ik me had opgegeven als deelneemster en wil u wel gelooven dat wij hier geld overhouden? Ik overdrijf niet als ik zeg dat hier alles zoowat een derde goedkooper is dan bij ons en ik heb met de dame van. ons pension gesproken en u staat te kijken als u hoort hoe weinig belasting ze hier betalen en dan vraag ik me maar af waar bij ons al het geld blijft. En van Leentje een brief poste-restante dat Ami" treurt over de vrouw en ik heb het lieve dier een prentbriefkaart gestuurd met een aardig hondje er op en de groeten aan hem gedaan en dat moet Leentje hem maar lang zaam voorlezen. Dan begrijpt hij het wel. Maar hij mag zich vooral niet afgeven met die mormels van dat meubel schuin over ons, dat heb ik Leentje op d'r hart gebonden en ze mag ook niemand boven laten en vooral niet dien knappen glazenwasscher die een vrouw zoo raar kan aankijken, dat je een rilling over je rug voelt loopcn, want mannen kun je nooit vertrouwen, vooral niet als ze je raar aankijken. Nieuwe Uitgaven Trader Jlorn door hemzelf en JKthclreda Leiris. Vertaling run Jhr. R. II. d'. Xahuys. Schel lens & Uilttty, Amsterdam. Ondanks de filmrecensie's heb ik do Trader Ilorn-film van het begin tot het einde een slechte film gevonden met soms volstrekt hopelooze frag menten en situaties. En wanneer men dan. het boek voor hot eerst openend, weer die zelfde foto's uit de Metro Goldwyn Mayer-fihu '/.iet met die nare Amerikaansehe juffer Xina ei' op, dan is men ronduit gezegd sterk bevooroordecld. Doch de werkelijke inhoud lijkt niets op de film, staat daarentegen geheel op zichzelf en behandeld inderdaad alleen maar de figuur Trader Horn. Hot boek leest zeer vlot, B.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877โ€“1940

Ga naar groene.nl