De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 6 augustus pagina 17

6 augustus 1932 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

j,l? ir A k 1yz l //\.o Den 21sten April gingen de markiezen van Miramare en de burchtgraaf van Besac.on het opstandig volk Van Parijs bezien, en verklaarden zich teleurgesteld." ,,Den 21sten July werden onthoofd de markies van Miramare?? en de burchtgraaf van Besangon". Den 22sten July werd ont hoofd de markies vanMiramare, broeder des voornoemden. (Geschiedenis der Fransche Revolutie) Een Spaausch stadje werd zicht baar op een vroegen heeten morgen na elf dagen zee: een wazig gebergte, een grauwe vestingmuur, een wit standbeeld, een Neuremberger speelgoeddoos roze en geele en blauwe huizen en paleizen en twee rijen groene stoffige palmen langs de glinsterende zee. Het scheen vredig en welzalig achter zijn havendam te slapen. Maar met de loods kwam het nieuws aan boord: er was revolutie. Ga mee de revolutie kijken?" zeg ik tegen mijn vriend den zeeman, zoodra wij aan de ka liggen. Waarom?" zegt de zeeman. Dat kan je hier altijd zien. Als het meenens wordt halen ze een standbeeld om en zetten er een ander voor in de plaats, en verder blijft alles plesant en eender, behalve dat ze soms raak schieten." Luilak l" zeg ik minachtend. Passagier !" zegt de zeeman minachtender. Maar als je erg graag wilt " En dus gaan wij de revolutie kijken. Aan het eind van de ka staat een sectie bruine Spaansche infanterie, een duizend man blauwe ha venwerkers, en het oud ste zwarte paard van Europa met toebehooren. Stap in," zegt de zeeman. Waarom?" zeg ik. Denk je dat ik voor jouw pleizier naar die revolutie loop?" zegt de zeeman, en hij legt den koetsier uit wat de bedosling is. De koetsier begrijpt het op slag. Ervaring is alles. Maar, zegt hij, de revolutie zal zeker niet voor een uur of tien beginnen, de heeren kunnen beter eerst het oude klooster gaan zien, en de echte Murillo. Hoe kan een revolutie zoo laat begin nen ! zeggen wij ontevreden, want het is half zeven in den prillen wazigen morgen en onze tijd is beperkt. Er moet eerst afgesproken worden, waar de revolutie begint, zegt de koetsier. Wij rijden de opstandige stad bin nen. De voltallige revolutionaire partij, en haar aanhang, schijnt daaromtrent inderdaad af te staan spreken. Mettertijd komen wij aan een witte kloosterkerk. Op den stillen koelen binnenhof scheren duizend en een zwaluwen door zonlicht en schaduw; door de open bogen schittert de zee tot aan den verren horizon, het ruikt naar olie, kruizemunt, visch, wierook en water. Maar er is een echte Murillo. Wij zien de echte Murillo en stappen weer in. Wij rijden langzaam voorbij de trouwe regeeringstroepen, die in de harde schaduw van een palmplantsoen sigaretten zitten te rooken. Met dit paard" zegt de zeeman kom je eigenlijk alleen de menschen voorbij die je tegenkomt." Wat zeg je?" zeg ik. Zet je alpino af en je zonnebril op" zegt de zeeman. Waarom?" zeg ik. Omdat de havenarbeiders hier een alpino dragen, en de regeering zonne brillen", zegt de zeeman ernstig. Je kan nooit weten". Och kom," zeg ik. 't Lijkt net een operette." Ja" zegt de zeeman. Hierna stapt de koetsier af en spreekt lang en ernstig met een ander koetsier. Kwart voor tien. op de markt" zegt hij daarna. De markt blakert verlaten tusscheii vijf dozijn kromme knoestige groene vijgenboomen, alle winkels zijn achter de lui ken en alle cafo's zitten vol belangstel lenden, die eveneens op de hoogte zijn gebracht van het revolutionaire geheim. & Om half elf wordt er een ander geheim bekend. Men stapt op. Wij wenden ons tot den kellner. Het is kwart voor elf, bij het telefoonkantoor" zegt de kellner zeer ernstig. Wij rijden naar het telefoonkantoor. In de vestibule glinsteren vele bajo netten. Op de stoep staat een lichte mitrailleur, naast de mitrailleur staat een sergeant en leest een krant. Alle winkels zijn achter de luiken. In de café's aan weerszijden van de lichte mi trailleur zitten de belangstellenden, en lezen dezelfde krant. Het wordt warm, wij vervelen ons allen zichtbaar. De koetsier knikt hulpeloos, hij kan het niet helpen. Om elf uur knettert er een ordonnans op een motorfiets voorbij. Er is wederom iets gebeurd. Er is geschoten. Bij het kruitmagazijn. Een deel der belangstellenden ver trekt naar het kruitmagazijn. De koetsier weigert echter. Hij heeft vier en een half uur gewerkt, en ook het paard heeft vier en een half uur ge werkt. Zij gaan slapen. De onkosten der revolutie bedragen ? 1.84 volgens de laatste koers, met fooi. Overigens zal de revolutie naar thans zeker is, te half twaalf beginnen, en wel op het kerkplein. Naar het kerkplein." zeg ik. ..Goed. Zet dan je zonnebril af en je alpino op" zegt de zeeman, want het is bijna tijd van eten" en kort daarna ben ik eensklaps vrij koud in de maag streek. Op het kerkplein staan dui zend stille alpino's. in wier midden iets ligt, dat uit de verte de Nederlandsche legertank met haar averij lijkt, en daaromheen zijn een aantal zwart gelakte steken van carabinieri in onrustige beweging, (ia mee een sherry drinken" zegt de zeeman. ..Waarom?" zeg ik dit is de revo lutie ?'' ..Daarom" zegt de zeeman. Do sergeant op den hoek heeft zoo net stiekum de klep van zijn revolvertasch los gepeuterd." ..O." zeg ik. Nadat wij twee sherry's gedronken hebben is het kerkplein leeg. In het midden ligt een omvergegooide vuilniswagen, en er staan vier stille carabinieri. Dat was de trots van de regeeringspartij" zegt de zeeman. De vereeniging voor vreemdelingenverkeer adver teerde deze stad eens als de schoonste van Spanje. Sic transit. ..." Op dit oogenblik klinkt er een ka nonschot. Hoor je (ïat !" zeg ik. Nee" zegt de zeeman, dat is het schot van twaalven. Afgeloopen. Ga mee naar boord, eten." Bah, wat een revolutie" zeg ik. Ja", zegt de zeeman. Soms is het gevaarlijker." De nieuwsgierigheid straft zichzelve. Te een ure dwaal ik opnieuw in de stad. Men heeft niet iederen dag kans een revolutie te zien. Maar de pleinen zijn leeg, de straten zijn leeg, op het kerkplein ligt de arme vuilnis wagen eenzaam en verlaten en nog steeds omgekeerd en een paar grijze dui ven pikken.graantjes uit haar weelderïgen inhoud.Een revolutionaire idylle. Ik informeer mij nog eens bij den kellner aan de markt, en vraag waar de revolutie thans is, en het leger, en zoo voorts. Eten" zegt hij Slapen". En aan gezien hij vele talen spreekt, zegt hij nog: Siesta. Trop chaud. To much sun" Of er heden nog verder revolutie is? Hij meent van niet. Maar in ieder geval is er vanavond vuurwerk en Zondag stierengevecht, zegt hij, om zijn stad hoog te houden tegen den vreemdeling die vertier zoekt. Een revolutie is iets zeer onbegrijpelijks, als men niet precies weet, waarover het gaat." dacht ik. Ik zal moeten wachten tot ik de volgende week de kranten van morgen lees...." Revolutie!" zei ik des avonds tegen den zeeman toen wij weer vredig zuidwaarts voeren. ..Och" zei de zeeman en keek op uit zijn Spaansche krant 't was van daag maar een relletje. Een doode en drie gewonden." ..Wat!" zei ik. ..Nou ja." zei de zeeman. ,.In de golf van Biskaje waait het meest, en hier is 't nou meest niet kalm. Maar je kan het beter uit de krant lezen. Wou je morgen weer kijken?" Waarom?" zei ik. ..Luilak !" zei hij minachtend. l']n zoo is de revolutie die men meemaakt, als men niet precies weet waar het om gaat. o hooggezadelde muze dei1 historie. K" K* f

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl