De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 13 augustus pagina 19

13 augustus 1932 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2880 De Groene Amsterdammer van 13 Augustus 1932 19 Croquante croquetjes door Alida Zevenboom Ik heb geen verstand van de sport en heelemaal niet van zwemmen al moet ik toegeven dat er geen zomer voorbij is .gegaan toen ik nog op trou wen stond met den inwendige zaligernagedachtenis, dat wij niet een dagje naar Zandvoort gingen en hij in zee ging en ik pootje baalde, maar dat heeft me toch niet belet om met tranen in mijn oogen te lezen dat dat Hollandsche meisje, waarvan ik nu ook al een portret als zuigeling in de krant gezien heb, in Los Angelos niet heeft kunnen winnen van zoo'n Amerikaansche juf en ik heb diep meelij met de dame, die naast haar op een van die portretten zat en haar getraind heeft, zoo heet dat geloof ik. Het acteurtje dat alles weet sinds hij bij meneer Hermus.in de sprekende revue speelt, vertelt dat het hem in het Californische drinkwater zit waar tegen onze Hollandsche jongens en meisjes niet kunnen en als meneer van Egmond gewonnen heeft op de fiets, dan is dat enkel en alleen te danken geweest aan een meneer Swaab van der Beer van de Zwaneburgwal die speciaal voor van Egmond gezorgd heeft en een tank van 3000 liter Amsterdamsch duinwater mee naar Hollywood heeft gesjouwd en daar zijn wielrenner van heeft laten drinken. Terwijl al de anderen het van het Californisch water in hun armen en beenen kregen, bleef van Egmond zoo frisch als een hoentje en trapte er nog harder door en als dit waar is dan moet er in de Tweede Kamer over geïnterpelleerd worden, want zoo mag er niet met onze Nationale Eer gespeeld worden dat ie afhangt van duinwater ! En ik lees ook niets van ma Braun. Waarom is die niet meegegaan? En waarom wel een andere dame van wie ik nooit gelezen heb ? Dat dient allemaal op gehelderd te worden, want dat gaat ons, Hollandsche vrouwen, ook aan, en nu Leentje me verteld heeft dat zij in het nieuwe bad van meneer de Miranda aan den Wandelweg harder gezwommen heeft dan een van de andere meisjes, nu geloof ik dat ik me der eens mee zal gaan bemoeien en kijken of ik Leentje niet tot een wereldkampioene kan maken. Het is maar een kwestie van hoe je die deern tjes behandelen moet en dat kunnen ze gerust aan mij over laten. En nu wij het toch over zwem men hebben, moet ik zeggen dat ik nergens kan komen of men vraagt mij hoe of ik het op mijn badreis" gehad heb en dan moet ik zeggen: Heerlijk. Hoewel.... wat kan een mensch toch gauw onzedelijk worden als hij niet oppast en hoe laag kan hij dan niet vallen ! Want u moet weten dat zij daar in Belgiëpoedelnaakt met een kleinigheid om, aan het GRAN D-H OTEL ZANDVOORT-BAD Grootste en voornaamste Hotel ter plaatse. Telefoon 3 en 203. 120 kamers 200 bedden Van 15 Juli?15 Aug. voll.pens. f 7 p.d.p.p. Van 15 Aug 15 Sept. f6 p d.p.p. Alle mogelijke comfort gerenomm. keuken. Eigen garage groot parkeerterrein. strand zitten en loopen, ik wil u wel zeggen dat ik eerst niet kijken wou als er weer een meneer langs mij heen kwam die erg veel leek op Adam in het Rijksmuseum, maar den tweeden dag was ik er al aan gewend en ik ben er niet blind van geworden, zooals mijn inwendige me wel eens heeft voorgehouden en den derden dag. ... ik begrijp het nog niet goed. . . . zat ik ook in een badpakje in het zand en neef was in badcostuum en nicht en neef Bertus en de kleine Al i ook en een mensch wordt ook een tikje kinds aan het strand, heb ik gemerkt, want sinds vijf en vijftig jaar heb ik weer eeris met een bal gespeeld en achter een bal aangehuppeld en ik schaam me nog als ik er aan denk maar bij het achterna loopen van een bal, ben ik over een blooten heer die net de kleur van zand had en die ik heelemaal niet in de gaten had, heengevallen en daar lag tante Alida en u had al die Hollanders moeten hooren lachen, want er waren, waar wij waren, meer Hollanders dan Belgen van wege de goedkoopte in het eigen land. En daar in Belgiëgaat iedereen maar zoo in zee en nergens staan paaltjes met touwen, zooals ik ze in Scheveningen gezien heb waar wij nog een paar dagen gebleven zijn en waar de menschen die twee dub beltjes voor een bad betalen, keurig worden weggehouden van de dames en heeren die twee kwartjes er voor kunnen neertellen en die zoodoende een schoone zee krijgen en nu hoop ik maar dat ze meneer Welter die, zoo als het acteurtje ook weer vertelt, op de ,,Johan van ldebarnevelt" toen die naar Brest voer, met een ballonne tje op zijn pet op het dek kwam en met een kogeltje aan een touw zijn medepassagiers bekogelde, ook eens aan het werk zetten om er achter te komen waarom hier te lande alles minstens tweemaal zoo duur is als in België. Het Fordje gewasscheri in Knocke zeventig cent en in Scheve ningen, als neef Bertus Tantetje niet besjoemeld heeft, een rijksdaalder, een strandstoel daar een frank, hier twintig cent, een flesch mineraalwater daar vijf en dertig cent hier zeventig, vol pension daar drie gulden tachtig, hier zes gulden en dan zeg ik van de kost nog maar niets Eii nu moet ik u ook nog bekennen dat neef Bertus me ook nog naar het speelhol heeft .weten te lokken en waardoor? Nergens anders dan door meneer Verkade, die in het Handelsblad zoo'n mooi stuk over het gokken had geschreven en dat ik in handen kreeg en ik dacht bij me zelf: als meneer Verkade dat doet, dan kan het voor Alida geen kwaad, maar dat is eens maar nooit meer. Dan hou ik me maai bij de staatsloterij al kan ik in ,,de Standaard" nooit de trekkingslijst vinden omdat zij die niet op nemen daar het onzedelijk is en dat is toch maar mooi. Gelukkig dat ze wel een volle Beurspagina hebben want nu kan ik tenminste mijn aandeeltje Shell volgen dat ze me hebben aangepraat, omdat er zooveel Muziek" in zat, zei meneer Stanislafski. maar heeft u er ooit van gehoord, dat er uit petroleum nog muziek ook te halen was? Ik niet. . . . Uit het kladschrift van Jantje ,1» a t

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl