Historisch Archief 1877-1940
r!vv*
'M
v
Electrische
waakhonden
door L. J. van Looi
Een nieuwe toepassing van
de foto-cel
De techniek heeft, sinds de mensch
bezit" kende, gezocht naar middelen
om dat bezit te beschermen. Het is
een lange reis van het gat, waarin de
oermensch zijn primi tieve wapen bewaar
de tot de geperfectionneerde brand
kastsloten van 1032 en toch dienden
al deze dingen hetzelfde doel. De be
scherming van eigendommen bleef tot
dusverre altijd een stukje achter bij
de handigheid en het genie van de
genen, die er op uit waren om zich
het bezit van anderen toe te eige
nen: er is bijna geen brandkastmodel
bekend, dat niet een keer door een
inbreker is geopend. Er is geen beveili
ging van gebouwen bekend, waardoor
inbrekers niet konden komen. Zelfs
de beroemde onderaardsche schat
kamer van de Bank van Frankrijk,
die voor een normaal mensch zelfs
door een leger niet in te nemen lijkt,
Wordt stevig bewaakt. De kwestie
is, dat men aanneemt, dat een inbreker
in alle gebouwen kan komen en alle
sloten kan verbreken of ontgaan,
als hij er maar den tijd voor heeft.
Een goed slot, een goede brandkast
is dus nog niet een volkomen zeker
heid men moet ook tijdig weten,
dat er iemand probeert bij te komen
Lichtbron
foto c. o L
\
alarmkJLok
of zijn inbreek-techniek er op toe
past. In den loop der jaren zijn
tientallen van beveiligingen uitge
vonden, waarbij er waren, die wer
kelijk goed functionneerden. Er zijn
er, die bijna onfeilbaar lijken
totdat de een of andere vindingrijke
dief op de juiste idee kwam en er
toch doorheen ging. De meest ge
bruikte beveiliging is nog de methode,
waarbij voor alle ramen en voor
alle deuren touwtjes worden ge
spannen, waarvan het aanraken langs
electrischen weg een alarmbel aan
het luiden brengt. Het vervelende
daarvan is, dat die touwtjes te zien
zijn en dat de inbreker er dus niet
aan raakt als hij het vermijden kan.
Hij komt in zoo'n gebouw liever
door den vloer of het plafond.
De absolute beveiliging van huizen,
kamers, kantoren, ja zelfs van open
ruimten als parken en grenzen !
waartegen tot dxisverre zelfs nog geen
theoretische mogelijkheid van door
dringen is gevonden, is nog tamelijk
jong het is de beveiliging met den
electrischen waakhond, met het
electrische oog. met de foto-cel.
Een foto-cel is een instrument, dat
ongeveer den vorm van een
eloctrische lamp heeft. Er zit echter geen
gloeidraad in, doch een kathode en
een anode. De kathode is een plaatje
De Groene Amsterdammer van 1 October 1932
' N o. 2887
Het boek kent U natuurlijk, maar kent U
ook het land? Dat prachtige, zonnige,
gastvrije land? Spanje, met z'n romantiek
en eenvoud naast zakelijkheid en luxe,
met z'n oude kunst en z'n moderne wegen?
Leer dat land kennen, het is goedkooper
dan U denkt.
SPANJE
Voor alle inlichtingen of reisplannen zich te wenden tot Patronato Nacional del Turismo
(Nationaal Bureau voor Toerisme in Spanje), Madrid, Medinaceli 2, Parijs, Bd. de la Madeleine
12, of tot de reisbureaux te Amsterdam, den Haag en Rotterdam: American Express Company,
Lindeman's Reisbureau, Wagons Lits Cook en Wm. H. Muller & Co
blik waarop een oxyde is aangebracht.
dat de eigenschap bezit om
electrische lading af te geven als er licht
op valt. De anode is als het ware
de ontvanger van die lading. Als er
nu licht op de kathod,e valt. springt
een zwakke lading over naar de
anode en in de leiding, die van de
anode komt. ontstaat op deze wij/e
een electrische stroom.
/uik een foto-cel wordt ergens in
de te beschermen ruimte aangebracht
en op een andere plaats een lamp.
die met een fijne lichtstraal do foto-cel
beschijnt. Die lichtstraal wordt doof
middel van een zeer klein motortje
en een schijf met gaatjes zeer dikwijls
onderbroken. De lichtstraal zal dvis
in de fotocel, telkens als de straal
door de schijf met gaatjes wordt
doorgelaten, een stroomstootje ver
wekken1. In de leiding der anode ont
staat daardoor een zgn.
intermitteerende stroom en zulk een stroom
i> in staat, als hij geleid wordt dooi
de windingen van een electromagneet.
om in de kern daarvan magnetisme
op te wekken. Ken electromagneet
is namelijk gén magneet, zoolang
er geen stroom door de windingen
vloeit. Pas de stroomstootjes wekken
het magnetisme. Die magneet is dan
in staat om een contact vast te
houden, dat een stroomkring sluit
wanneer liet wordt losgelaten. Laat
dus iemand tusschen de lichtbron en
de foto-eel staan en onderbreekt
daardoor de lichtstraal, dan gaat liet
magnetisme verloren doordat de foto
cel geen stroom meer produceert.
het contact valt en de stroomkring
wordt gesloten: de alarmbel luidt.
Deze toepassing is erg simpel.
want de inbreker zou dan wel oppassen
om niet met de lichtstraal in conflict
te komen. Maar het wordt al moei
lijker, wanneer men onzichtbaar licht
gaat toepassen. Men kan namelijk de fo
to-cellen voor alle soorten licht in het
bijzonder gevoslig maken, óók voor
ultra of intraroode violette-stralen. die
de mensch niet kan waarnemen. In
dat geval wordt de lichtbron van een
rood gaasje voorzien, dat alleen die
stralen doorlaat. Dan kan de inbreker
de straal niet meer zien en wordt het
al moeilijker om er niet inteloopen.
Maar hoelemaal fataal wordt het geval
als men boort hoe men dezen elec
trischen waakhond inderdaad toepast.
Daar is geen doorkomen meer aan !
Tusschen de onzichtbare lichtbron en
de onzichtbare foto-cel gaat niet meer
regelrecht de afsperrende lichtstraal,
maar men heeft die straal over een
systeem van kleine spiegeltjes gevoerd.
Door het instellen van de spiegeltjes
kan men n enkele lichtstraal langs
alle wanden over den vloer en langs
het plafond en dwars dooi' de kamer
laten gaan voordat hij eindelijk op
de foto-cel belandt. Langs alle muren
wordt op deze wijze een onzichtbaar
vlechtwerk van stralen getrokken,
waarvan de geringste onderbreking
de bel aan het luiden brengt. Deze
beveiligingsspiegeltjes behoeven niet
erg geheimzinnig te worden aange
bracht. De inbreker mag ze gerust
zien als hij een verstandig man is.
blijft hij er af. Want breekt hij een
spiegeltje, dan is de straal ook onder
broken. Afgezien van het feit. dat hij
de straal al zal moeten onderbreken om
bij het spiegeltje te komen.
De foto-cel is tot dusver eigenlijk
slechts alleen bekend uit de televisie
techniek en de toonfilm. waar zij bij
het optische geluidssysteem wordt ge
bruikt. Ik vond het interessant om
de toepassing' ervan te vernielden op
een gebied, dat van deze beide zoo
ver verwijderd ligt.