r ft r v f l f De Groene Amsterdammer van 1 October 1932 No. 2887 O, die a-moreele politiek! door Dr. R. Feenstra Burgemeesters Jimmy Walker wandelt nu in het schoone Italio, en zijn stad aan de Hudson wordt schoongeveegd, door een loco burgemeester, met iet of wat meer een Cato visage; terwijl de kop van Jimmy dien van een variét directeur slacht. Jimmy Walker heeft het den laatsteu tijd in Amerika niet makkelijk gehad. In lange zenuwsloopende zit tingen, is het zijn onverbiddelijken tegenstander, den candidaat-president Foosevelt gelukt, hem eenige transacties waar te maken, die niet zuiver zijn. Hij had een pseudonyrn bankconto, waarop make- en. scharre laren, wien hij diensten bewees, ronde sommen lieten gireeren. Hij schepte den room van de melk, die over het grondbezit «n het grondbedrijf werd heen en weer gedragen. Hij had bloedverwanten m mopoliebaantjes bezorgd, daaronder Ziijn broeder die van consulteerend getnèatearts, waaraan diens collega's tribuütplichtig werden. De laatste berichten gewaagden «rvaa, dat Jimmy Walker reeds het ontkennen en loochenen had opgege ven; niet echter het lachen en glim lachen, niet den humor. TI kunt mij er over ondervragen hoe ik aan het geld gekomen ben; maar hoe dit weer is verdwenen, die vraag gaat beslist te ver, meende burgervader Jimmy. Een anderen keer zei hij: Slechts in drie gevallen, die het leven stelt, dient men zelf aanwezig te zijn, en kan men geen plaatsvervanger sturen. Dat is bij de geboorte, bij den dood, en helaas bij een getuigenverklaring voor gerecht. * * * Vergelijkt men burgemeester Böss, met zijn pelsmantel-knoeierijtje, zijn dikke vette gezicht, zijn kleinburger lijken angst voor de onttroning, voor den smet op den naam voor de moreele guillotine; met den leut en de brutaliteit van Jimmy, wien Tammany Hall nog de hand boven het hoofd houdt, die onverschillig schou dert: allemaal politiek; heden ik, morgen gij; wait a moment dan valt niet moeilijk te kiezen. Misschien is het cultuur-verval, dat het volk en de kiezers en de partijen een mildheid in het pardonneeren hebben, die den rechtvaardige stuit. Maar de massa gaat altijd mee met de leus: de streep nu maarerdoor. Als jij. Staat, denkt de burger, mij zoo citroenknijpt, en bij wijlen uitplundert, dan krijg je precies je verdiende loon, als een nog vlugger denkende, vlugger instrijkende jou te pakken neemt; en iets redt voor zichzelf, dat anders toch maar in den maalstroom van je onuitputtelijkheden zou zijn verdwenen. De kiezer zegt: in den grond is Jimmy een man, die de wereld neemt, Spoor's Vlosterd W. A. Spcorjr, Cukmborg". zooals ze is, en goddank niet te ern stig. Heeft hij ons integriteit voor gespiegeld? Nooit. Kan men vijgen van een doornenhaag plukken, om; het Bijbelsch te zeggen; of nonnenkuigchheid van een theatergirl? oniihet moderner uit te drukken. Wat hebben wij aan al die ,,improductieve" steilheidsmenschen zeggen bosses van Tammany hall, die in het groote bpsch van welvaarts en com munaal leven, als subalterne recher cheurs of boschwachters loeren- op houtdiefstallen en strooperijtjes. Wij hebben menschen noodig, die de pracht van het bosch, zijn mogelijk heden met scheppenden wil bekijken. Eerlijke steriliteit blijft aan dor hout haken. Haalt niets uit, dan dienstklopperij, met achter de mouw : nog erger corruptie. Wat wij noodig heb ben is talent, begaafdheid, om ;den groei nergens te belemmeren, haar ruimte te verschaffen. * * * Intusschen zullen alle Europeesohe burgervaders, die voor Jimmy ge bogen hebben, hem wel niet weel* ten raadhuize ontvangen. Wij in Europa zijn zoo ver nog niet. Maar misschien zijn er onder hen, wien het geen kwaad zou doen, eens privémet collega Jimmy te gaan lunchen of dineeren; om hem uit te hooren hoe hij het heeft aangelegd; en hem te interviewen over zijn kansen van morgen. Behalve cultuurverval, zit er ontegenzeggelijk cultuurspiegeling rondom zijn poli tieke spoor. Dezelfde publieke gunst, die den man van esprit en moed. ondanks de zeer bezwarende bewijslast, onder steunt en toekomstige kansen blijft reserveeren buigt bij Hoover weer voor diens eerlijkheid en zijn pech. Toen Hoover in den profetenmantel der prosperity gehuld uit zaken en in de politiek ging, bezat hij schoon vier millioen dollar. Op het oogenblik heeft hij er volgens de Yankee-kranten nog maar even een half. Zeven achtste van zijn fortuin smolt weg in den break down; dat is meer dan naar den index. Zooiets bindt: Ik verlies. Gij verliest; wij verliezen; maar hij verliest nog meer; en zijn handteekening was als die van den president commissaris der eeuwige prosperity. Naarmate hij geld verliest, wint hij achting; mits hij er zorg voor draagt niet onder een zekere limiet te geraken die bij een half millioen dollar echter nog niet bereikt schijnt. Zijn geld macht daalde met zeven achtste; zijn volksgunst-index steeg met denzelfden koers. Wat heb je daaraan, als je deze niet in politieke munt weet om te zetten, zou misschien Jimmy Walker zeggen. Maar Hoover heeft een anderen standaard voor zijn politieke munt dan Wra?ker, namelijk den gouden. Voor de gewone munt zijn wij standaard-onvast geworden. Is het daar zoo'n wonder, dat, voor de a-mo reele politieke munt. ook veel oude beproefde grondvesten beginnen te wankelen 'i w-ü^ ?ZIJN CEWAAHMEAKTI krachtig oputekkend smakelijk RESTAURANT TRIANON LE1DSCHEPLE1N _ AMSTERDAM FEESTELIJKE OPENING DER NIEUWE LUNCH-,THÉ- EN DJNERZAAL ZATERDAG l OCTOBER ORCHESTRE CHARLES HOECK EN RENTMEESTER Plats du Jour vanaf t. l .25 Diner p couv. f, 3.00 met Hors a Oeuvre ou Huïtres ae Zélande. De wijnprijzen zijn belangrijk verlaagd RESERVEERT TIJDIG UW TAFEL DE TRIANON" BAR EEN UNICUM IN AMSTERDAM