De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 15 oktober pagina 11

15 oktober 1932 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

K AC C BII ir en hare Mogelijkheden AG U E Z l* v *X ?:-tV-« ,-a.-» ,. : i" * eene hand over houdt. Blauwe drui ven, witte druiven, muskaatdruiven en Frankenthalers.. .., en onwetendheid ? Een druif is een druif, zegt men, hetgeen ten eenenmale onjuist is. Wanneer een druif een druif ware zou de wijn het drinken niet waard zijn. Er zijn duizend wijnen, die het wel zijn en dat ze het zijn, ligt aan de kennis des onderscheids in zake de duizend- en een druivensoorten en variëteiten. Een wijngaard in Frankrijk, beplant met zekere soorten, levert anderen wijn, als een wijngaard, gelijk beplant, in Catalonië. Aarde, zon, wind, gesteente, maken de druif anders van smaak. Ouderdom, variëteit, adel van ras en duizend onder scheidingen doen hun invloed gelden. Kortom: de wijnboer heeft zooveel eeuwen lang en in zooveel landen in den wijngaard des Heeren gewerkt, dat hij de druif veredeld heeft in vele rassen en kruisingen, die pveral weer anders aarden. Vandaar de onderscheiden wijnen, en de domheid van hen die meenen dat een druif een druif is. Zelfs de druifluis weet het beter, zij heeft haar voorkeur.... Er was eens een Eussisch grootvorst, die gelijk dit een Russisch grootvorst past, een goede Bordeaux beminde, van een bepaald kasteel. Hij bezat wijnbergen in de Krim en nam zich voor daar dien wijn te verbouwen. Hij kocht dezelfde druivestokken. De wijn werd anders. Het moest aan de wijnboeren liggen. Hij huurde de wijnboeren van het kasteel. De wijn werd anders. Het moest aan den bodem liggen. Hij kocht een schip vol van den authentieken bodem. Het baatte niet. Het moest aan de gesteenten, diep onder den bodem liggen. Hij kocht er een schip vol van. Hij kocht mettertijd eigenlijk denheelen wijngaard van het kasteel, meters diep uitgegraven met alles wat er op en er in was. Maar de wijn in de Krim was anders, en hij vroeg tenslotte op een goeden dag aan een ouden wijnboer, waarom hij anders was. * Omdat de zon, de wind en het water niet te koop zijn, die God over de aarde verdeelt, zei de oude wijnboer. En hierna kocht de grootvorst zijn wijn maar weer per okshoofd en flesch, en niet per schip met wijngaard. Ziedaar een leerzame geschiedenis voor die slechte communisten en anderen die ons allen gelijk en evenveel willen geven en uitgaan van het beginsel dat een mensch een mensch is. De vloo weet het beter, zij heeft haar voorkeur. Hieruit leert men dus hoe nuttig het ismeerdan vier soorten druiven te leeren eten, als mede meer dan vier soorten wijn te kennen. De druif is de pil uit .Bacchus' apotheek, die geneest van vele dwaze vergiftigingen als daar zijn de gedachten dat n leer, n politiek, n wat dan ook voor heel de wereld deugt. De druif schenkt den drank uit Bacchus' apotheek die ons nog beter van dat alles geneest, omdat hij duurzamer is, geestrijker en edeler, en met de jaren rijper en rijker. In een schotel jonge druiven en een flesch ouden wijn kan men de menschheid spijs en drank voorzetten gelijk er geen betere is, omdat beide afkomstig zijn van den waren boom der kennis des goeds en des kwaads, zoodat zij wijsheid en onderscheiding leeren. Maar ja, er zul len altijd menschen zijn en blijven, die zeggen dat een boom een ^^^^^^^ boom is, een mensch een mensch en een druif een druif; niet- ^^f^^^f^^^^ tegenstaande de natuurlijke en onbetwist bare kennis des onder scheids van lagere dier soorten als vloo en druif luis. m?.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl