De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 15 oktober pagina 19

15 oktober 1932 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

£ .*. Ho. 2889 De Groene Amsterdammer van 15 October 1932 19 Croquante croquetjes Uit Jantjes kladschrift door Alida Zevenboom Ons acteurtje kwam thuis met een jo-jo en gaf het ding mij, als een bewijs van zijn hoogachting", zooals hij zei; onze kaptein van de Burger wacht kwam ook met zoo'n ding thuis n gaf het mij en zei er bij: Voor Vaderland en Vorst" of zoo iets en me neer Stanislafski kwam er met eentje thuis en overhandigde het mij met een vriendelijk woord en wenschte mij nog vele jaren", waaruit u kunt af leiden dat ik van de week jarig ben geweest, mijn zooveelsten verjaardag herdacht" heb, maar dit laatste zeg ik om meneer Charivarius een beetje te plagen. De neVen zijn er 's avonds geweest met de nichten en kleine Ali die een handwerkje gemaakt had en een versje heel lief voor Tante op zei en toen ik een rijksdaalder in haar hand stopte en zei, dat zij er wat voor koopen mocht en vroeg waaraan zij het geld zou besteden zei ze: aan sigaretten !" Dat komt allemaal van de vrije opvoeding die nicht het kind geeft. Het gaat eiken Zondag maar op stap met zoo'n troep jongens en meisjes en je moet maar afwachten hoe je ze thuis krijgt. Nicht beweert dat ze haar kind blindelings vertrou wen kan en haar nog nooit op een leugen heeft betrapt, maar antetje heeft haar oogen niet in haar hoofd voor de statie en weet wat ze weet. Van den zomer heeft het kind zoo maar in een badpakje gezwommen met jongens bij Loosdrecht en ze heeft natuurlijk ook gekampeerd, nou.... Ik ben vijf en zestig gewor den en met eere, dat mag gezegd wor den, al zeg ik het zelf, maar heb ik ooit in een badpak met heeren ge zwommen of heb ik gekampeerd met jongens en meisjes onder elkaar? Ik weet nog heel goed dat de Inwendige op een Pinkster-Zondag, dat wij bui ten waren, ergens boven Haarlem, het er op aanlegde dat wij den trein zouden missen en hij gaf mij vrij dui delijk te verstaan dat wij best eens een etmaal in het hooi konden door brengen en wat deed Aal toen? Is zij in het hooi gaan liggen? Neen, zij heeft de beenen genomen en nog net den trein gehaald en als zij dien niet had gehaald, zou zij zijn gaan loopen ABONNEMENTSPRIJS van' De Groebe Amsterdammer" per jaar, bij vooruitbetaling franco per post: ? Voor Nederland . . . f 10. .. Ned.-Indiëp/mail . 13.50 .. p/zeepost 10 ab. binnen Europa ,, 11.50 uitgezonderd. » Engeland-Itali Zwitserland ,i Amerika , 13.50 Zuid-Afrika. . . 11.50 talie ) > 13.50 Postgiro No. 72880 Gemeentegiro ., G. 1000 naar Amsterdam, want zoo zat het fatsoen er bij ons in. En kom daar nu eens om ! Dat de wereld op haar end loopt, staat bij me vast en dat komt nergens anders van dan dat de jeugd veel te vrij is opgevoed. Hebben zij nog ontzag voor grijze haren en la chen ze iemand niet uit die nog eer bied heeft voor den ouderdom? En wie houden de wereld en de maat schappij in het goede spoor? De ouder dom ! Vroeger stelden de menschen er een eer in oud te zijn en waardig en bezadigd en het ging goed in zaken en op de Beurs en ik weet nog dat wijlen meneer, toen hij nog geen vijf en dertig was en meneer Pierre nog een bengel van een jaar of twaalf, al bakkebaarden droeg en nooit zonder gekleede jas uitging en zijn hoogen hoed had hij met r op dan dat hij hem af had en mevrouw zaliger kleedde zich navenant en was als vrouw van dertig al een bedaagde moeder, hoe wel zij maar twee kinderen had en dacht er niet aan zich met bloote schouders of een bloote hals te vertoonen en zelfs in haar slaapkamer was zij nog gekleed. En tegenwoordig? Iedereen probeert zoo jong mogelijk te zijn en te blijven en doet als een spring-in-'t-veld, ook al kan hij bijna geen voet verzetten van de rheumatiek of de jicht. Bedaard en waardig staat den mensch niet meer, bakkebaarden die knappe mannen nog knapper maak ten ik wil u wel bekennen dat ik den Inwendige nooit zou hebben aan gekeken als hij niet zulke zijige bakke baarden had gehad zijn heelemaal uit de mode en ik zag van de week een begrafenis-stoet en ik telde maar n hoogen hoed en moet op zoo'n manier niet de wereld ondergaan ? En hoe kan de Beurs ooit weer de hoogte ingaan als er geen hooge hoeden meer gedragen worden door de heeren die er naar toe gaan ? Ik weet nog wel dat wijlen meneer die lid van den Baad was omdat hij in de Bocht woonde nu wonen de raadsleden driehoog in de Muiderpoortbuurt ontdaan thuis kwam op een wihterschen namiddag en wat was het geval? Tusschen de pelsjassen in de garderobe van den Baad, had een gewone duffelsche jas gehangen en hij vond dat een teeken dat de revolutie op komst was en ik geloof, als u mij vraagt, dat hij toen al niet zoo mis heeft gezien. Ons verjaar-partijtje was erg ge animeerd. Het acteurtje heeft voor gedragen uit dat Italiaansche stuk waarmee meneer Louis de Vries in Rome de ridderorde verdiend heeft, zoo mooi moet hij het gespeeld hebben, maar ik moet u zeggen dat ik liever Dreyfus" hoor met Barend Barendse of De man met de wassen beelden", dat ik nog van mevrouw Kleine ge zien heb en ik krijg nog altijd tranen in mijn oogen als ik aan het stuk denk en overkomt u zoo iets met de tegen woordige stukken? En wanneer krijgt meneer Louis de Vries nu eindelijk eens een Nederlandsche ridderorde omdat hij in het buitenland zoo mooi speelt of is dat niets waard dat zij over de grenzen ook weten dat wij nog tooneelspelers hebben die tooneel kunnen spelen, wat heelemaal geen hatelijkheid is aan het adres van ons acteurtje, want hij krijgt nu hoofd rollen als maar eerst de twaalf of dertien gezelschappen, die met elkaar vochten, over den kop zijn. zegt hij, en er eens een behoorlijk gezelschap te voorschijn komt. Op mijn verjaardag hebben wij 's avonds ook nog gepandoerd. De Inwendige was er erg sterk in en ik heb wel eens de zondige gedachte ge had of hij misschien ook valsch speel de want hij won altijd en ik vond het ook wel vreemd dat hij zoo terecht kon met 's duivels prentenboek, maai' hij zei altijd dat je om toegang tot een zondaar te krijgen, op de hoogte van de zonde moest zijn nou. dat was ie, daar kan ik nu van mee praten ! Ik heb van hem goed kaarten geleerd, dat moet, ik «eggen en ons acteurtje heeft me gezegd dat ik best eens m?e kan doen met een van die internatio nale wedstrijden in het kaarten die ze tegenwoordig houden, want wie pandoeren kent, zegt hij, kan ook bridgen en is het nu zoover dat neef Bertus en ik een koppel zullen vormen en <le heeren Goudsmit gaan uitdagen. Dat is ook al zoo'n veeg teeken (U-s tijds dat de menschen zoo dol zijn op kaart wedstrijden en er heele middagen en avonden bij zitten en de kranten er kolommen over schrijven. Als de In wendige dat beleefd had, zou hij nu wereld-kampioen in liet pandoeren zijn als zij hem tenminste niet gesnapt hadden want dat het geen zuivere koffie met hem was, daar ben ik van overtuigd. Op het eind van het verjaar-partijtje zijn de neven wat erg vroolijk geworden en hebben woorden gekre gen omdat neef Bertus zei dat hij-alleeii in het testament van Tantetje stond eri zoo lokte het eene woord het andere uit en drie van mijn beste glazen zijn gebroken en het is goed dat ik mijn positieven bij elkaar hield want het acteurtje begon wel wat erg vrij te doen met Ali en dat nest.. .. neen, die heeft, jammer genoeg, niets van Tante. DRAlSIÏlA-vAtM-VALKEMBURQ'S

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl