De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 15 oktober pagina 4

15 oktober 1932 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

De Groene Amsterdammer van 15 October 1932 No. 2889 Gezelschapsspelletjes door Melis Stoke Teekeningen door Harmsen van Beek Bedrog Nooit is men in een zoo goede stemming om de zaken van gemeente en land te bespreken dan na een overvloedig maal. Vandaar dat de leden der Staten Oeneraal, die aan een station of in den trein haastig broodjes hebben zitten proppen, ten eenen male onbekwaam zijn voor het spreken van een verstandig en wel overwogen woord. En de enkele malen dat zij 's lands vergaderzaal betreden met een volle maag, bij de uitteraard zeldzame avondvergaderingen, bekomt hun die uitzondering zoo slecht, dat de laatste spreker voor niets anders dan banken staat. Maar het was dan na een over vloedig maal in een onzer belangrijke eethuizen, dat wij, bij de koffie, te spreken begonnen over die vele dingen, die ons op het hart liggen, zooals de mislukte onderhandelingen met de Duitschers. ,,Het is een schande, zei iemand, dat we ons, die hun al die millioenen hebben geleend zoo durven behandelen". We moeten ze met gelijke munt betalen.. .." riep een ander. En een derde waarschuwde: Als we dat doen zijn we nog verder van huis, want dan houden ze onze gelijke munt vast als Sperrmarken.. .." Wat er dan wel moest geschieden zou nu besproken worden, en tot scherping van het verstand waren sigaren noodig. Ober.... de sigaren .. .." Wat hierop pleegt te volgen is u be kend .... Een weelderige stapel kisten wordt aangedragen, vol sigaren van elk for maat, iedere zwaarte .... de juweelen der sigarenindustrie van hier en ginds. Dat is altijd een groot moment. Ditmaal echter verscheen, in plaats van den stapel kisten, een bloeke dienaar die ons herinnerde aan een deijongste beschikkingen onzer volks vertegenwoordiging, die sigaren onver koopbaar stelt na een bepaald uur. ^ Geen sigaren dus .. .. ? Heeren, sprak de kelner, wat hebt u voor sigaren in de zakken van uwe overjassen? Een ondeelbaar oogenblik zaten wij sprakeloos. Toen zei er ee-i moedeloos: een groot e Havanna,h .... en een ander zuchtte : een forsche, niet te zware.. ?? Goed, hoeren, zeide de kelner bedroefd. Ik zal ze voor u uit de garderobe halen. En hij keerde, terwijl wij zwijgend wachtten, niet met den glorieusen sta pel kisten, maar met wat losse sigaren, elke in een papiertje, zoo kwasi uit den zak. Het was jammerlijk en beschamend. En toen de kandelaar was rond gegaan en we ons te spreken zetten over de zaken van stad en land, was er geen vreugd meer in ons oog. Daar zaten we nu, slachtoffers van een waanzinnig werkend parlemen tair stelsel dat ons de rechtmatigste geriefelijkheden van het leven ont nam. Met welke moraal hadden we gesold door aldus, in compliciteit met dien kelner, het flauwe leugenspelletje te spelen als kwamen die sigaren uit onze jaszakken .. . . ? Iedereen had een herinnering: Het touw dat bij de Gemeentelijke zeebaden te Scheveningen dezen zomer opeens mannen en vrouwen kwam scheiden. Een zending van een buitenlandsch costuum in drie verschillende paketten teneinde te ontkomen aan vast gestelde invoerbepalingen. Allemaal kinderachtige wetsontduikingen, voortzetting van normaal verkeer tegen de directieven eener abnormale wetgeving in. Herinnert ge u den clown in het circus die midden in de Arena een hekje neerzet en dan probeert daar door heen te komen, beladen met zware vrachten ? Zoo hebben wij ook in de ruimte van Gods wereld onze hekjes gezet en, in plaats van vrij onzen weg te gaan over de aarde en tusschen de menschen, wringen we tusschen die hekjes door totdat we de vroolijke ingeving krijgen dat we er doodgewoon omheen kimnen slippen . . . . als de door ons zelf gestelde macht eens eventjes niet kijkt. Een zoo ruim mogelijk kiesrecht. gekoppeld aan een evenredige ver tegenwoordiging is een prachtige uitvinding en geen theoreticus zou er een onbillijke verdeeling van macht in kunnen ontdekken. Maar de practijk leert ons dat de stelsels aanleiding geven tot eigen aardige gezelschapsspelltjes, kleine stoutigheden, kleine ergernissen en vooral allerlei geslepenheden. De man die de automaat heeft uitge vonden, die niet anders bleek te zijn dan een verlengstuk op zijn geknevelde verkoopershanden verdiende eerder een standbeeld dan een vonnis. Het groote spitsvondige spel met de geesten die we hebben opgeroepen verruimt stellig niet de karakter eigenschappen van ons volk. Welk een krankzinnigen indruk maken wij al op de komende generatie. Op een Zondagmiddag zijn er plot seling koekjes noodig. Ge gaat met uw zoontje langs vier nadrukkelijk gesloten smulwinkels, in welker achterkamers ijverige men schen bezorgd bijeen zitten in het besef dat den heelen dag gretige ge gadigden langs hun verzurend gebak voorbijslenteren. En dan beleven we ons genoegen aan die schamele pret. Ge komt bij een automaat, die al lang met echte kwartjes en vertinde centen geledigd is en waarvan de voor raad .... niet mag worden aangevuld. En op het waarom . . . . ? waarom . . . . ? kunt ge, een verstandig volwas sen mensch, het kind niet van afdoende antwoord dienen. Ge zoudt hem, moeten vertellen dat ge den avond te voren met een willekeurigen kelner gezamenlijk be drog hebt gepleegd tegen de overheid, om een sigaar te krijgen .... En om koffie te krijgen . . . . ? zou het jongetje vragen, en dan weer: Wat is dan liet verschil of je een sigaar koopt of een kopje koffie . . 'i Het beste is maar om te zeggen, dat het nu eenmaal zoo hoort, en dat de meeste menschen dat zoo het beste vinden en dat het daarom moet.... Wat niet wegneemt dat ge. zoo ge maar een gaatje ziet. aan dien drang zult trachten te ontkomen met list en bedrog'. . . . Precies zooals uw jongetje, als hij zich schuldig maakt aan datgene waar voor ge verplicht zijt hem te straffen. de evoluties van den kok.... CARLTONNADE De ,,smart set", De smart set" heeft in alle tijden en onder alle omstandigheden gelegenheid gevonden het leven te genieten. In iedere maatschappij vindt men de smart set" terug, goede manie ren, geld, geboorte, talent, roem openen de poorten tot dat deel van de ,,society", waarin men voor alles tijd heeft, of meent te hebben, behalve om zich te vervelen. De aristocraten van het Romeinsche keizerrijk vormden dien aparten cercle, waarin men sprak over wagenrennen, gladiatorengevechten en weelderige maaltijden; later gaven burchtheeren den toon aan, en reden in stalen harnassen naar tournooien; zwierige cavaliers met kaplaarzen aai en pluimhoeden op, waren hun opvolgers, en thans is het een breede categorie van menschen die de levenkunst beoefenen, voor wie de poor ten van het paradijs van de smart set" open staan. Carlton-sfeer. Men vindt hen in het Carlton waar zij tea-er> of hun cocktail gebruiken, waar zij veelal fijnproevers de evolutie volgen van den kok, waar zij bridge-spelen en dansen, zich laten bedienen door geschoold personeel, al het comfort genieten van een modern hotel paleis, en de beste muziek hooren, door groote orkesten gespeeld. Daar, in het Carlton, is het een va-et-vient ? van goedgekleede dames en heeren, daar verstoore .geen wanklank de harmonie van het oneindige der Carltonsche gezelligheid, daar zoemen de stemmen en ruischen de snaren, daar is het licht gedempt en de conversatie opgewekt, daar voelt iedereen zich ver van de dagelijksche zorgen, en beslommeringen, daar heersen* kortom de unieke Carlronsfeer", waarover reeds zooveel is gesproken, en ge schreven, en die men met geen mogelijkheid Ooit heeft kunnen imiteeren. waar zij zich laten bedienen door gned-geschoold personeel. . . . Marek Weber's orkest. Daar speelt deze maand ook Marek Weber's orkest, dat geheel Berlijn pleegt te doen stroo men naar het etablissement waar het in de Duitsche hoofdstad optreedt. tb M Het heeft een onvergelijkelijk groot reper toire. Tangos en foxtrots, rumbas en pasodoblo's, walsen en marsenen; het speelt, met die volheid van klank, den besten radio orkesten alleen eigen, de muziek, die de uitgaande wereld het liefst hoort. Zaterdag 's avonds moet u vooral eens naar het Carlton gaan, dan worden er feestavonden zonder weerga georganiseerd . . de Carltonprijzen behoeven niemand te weerhouden van een bezoek: the-dansant ?1.50; diner-dansant J < 50 en ?6.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl