Historisch Archief 1877-1940
t
r
A'
'f
J*>i
SCHILDERS, BEELDHO
De Gouden Medaille van A
Wim Schuhmacher - Amst
Chinees
Ilse Volgt, bf.ïvan Her, Amsterdam
Wanneer wij dit werk vergelijken rnet het werk
de,t wij van dezelfde schilderes indertijd bij Lebeau
of in de Bron" zagen, dan zijn er inderdaad ver
veranderingen op te merken. De neiging tot het
schoolsch formeele is geringer geworden en de
vrijheid van het wezentlijk schilderen is in alle
opzichten meer gezocht. Er is meer persoonlijk
heid hier te ? constateeren, er bleef dezelfde
teerhartigheid aanwezig. Het werk, i,ooals het nu bij
van Lier is, vertoont een bepaalde verfijning in de
kleur;?de techniek (het opzetten van de verf) is
hier en daar niet volledig genoeg en er ontstaan
te groote ruigheden in de materie, die beter
vermeden waren. Maar voor mij is de hoofdzaak
van deze portretten de psychologische geaardheid.
Wanneer wij (een beetje weidsch !) deze schilderes
wilden kenschetsen, dan zouden wij haar de
schilderes der oogen en der handen kunnen noemen.
De schilderes der handen was zij indertijd reeds;
en der oogen is zij weer geworden, en die der oogen
van velerlei uitdrukkingen. Wij zien dat het beste
in een aantal zelfportretten en zelfportretjes.
Het gekende model gaf aanleiding tjt de meeste
schakeering. De oogen zijn steeds die van een
vrouwelijke" vrouw en de weemoedigheid tegen
over het leven is duidelijk openbaar.
Zeker is het werk van deze jonge schilderes nog
niet tot de grootste hoogte gekomen, die haar
mogelijk is, maar er is een teederheid niet zonder
moed, dii de verwachting levendig doet blijven.
De teeken ingen van Lütz, figuren en stadsge
zichten enz., hebben van een prille zaaklijkheid
de allure, maar sjj hebben van een gevoelig hart
hier en daar het aangename kenteeken.
In A ril te Amsterdam, teekeningen
van leden enz.
Ik geloof dat wij ons zouden vergissen, wanneer
wij van deze tentoonstelling terugkeerden met een
ontroerd gemoed. Er is daar toch ^.eer weinig aan
leiding toe en in een speelscher bui zou ik onge
twijfeld een speelsch artikel hebben geschreven.
Maar wij zijn zoozeer kalm geworden dcor deze
reeks van werken, dat alle speelschheid ons ver
liet. Wanneer wij dus na gaan, welke werken ons
noodig
l ij k e n,
vermeld
te wor
den, dan
kunnen
we zeer
door A. Plasschaert
Ilse Voigt
kort zijn
en
m o eten
wij op beters hopen. Pe belangrijkste teekeningen van de heele
tentoonstelling zijn ongetwijfeld de twee run Herti-ijnen's
zijn Moeder" en de Blinde Werkman". Is in de Moeder het
drama misschien grooter, in de Blinde Werkman" is het
drama meer gesloten gehouden. Is in de Moeder" de gang in
de lijnen duidelijk met de gaande ontroering mee. in de Blinde
Werkman" met zijn statigheid m de formeering, is de be
dwongen ontroering groot gegeven en wezentlijk groot gehou
den in een vaste natuurlijkheid; zeker is de ontroering, i,ij
ze ook weerhouden, niet geringer dan in de teekening der
Moeder.
De (jouden medaille van dit jnar isvoorSchuhmacher. Deze IÏH
daille is de belooning vcor een trouw en zuiver werker.
voor een persoonlijkheid, die in de schilderkunst zich
persoonlijk openbaart dan in de teekening, nu juist lu<
kunt dat dadelijk nagaan door deze teekening te veiy
met een havengezicht bij van Lier. Daar is ongetw'
zaaklijkheid" van Schuhmacher, een realisme,
\vaalijn een niet te miskennen functie in vervult, belanp
kleur enz. Er zijn er, die het werk koel vinden en
het zuivere wit kan daar gemakkelijk aanleiding
maar zij vergeten en misschien vergat de schild
dat deze witten" zeer wel bloeiend kunnen word<
het werk een aantal jaren oud is; het wit heeft dan
leven zonder troebelheid. Om dit vooral en om <
van het schildersleven van Schuhmacher, die strak
gaat, doet de toegekende medaille mij genoegen.
Zal ik van de overigen u L. Ansingh's Bedo,
noemen, dat de kracht van haar geschilderd wer'
Boot's stilleven (12); in de Leerkamer van W. (i.
Coba ffitsema's Portret van Me j. M,, of dat van J
tendorp-Osieck, van Mej. H.? Ik geloof, dat
geen aanleiding meer heb over anderen nog deze
kantteekening te maken. Alleen wat het portret
kade door Mevr. Ilolst-de Meester aangaapt, het l
buitengewoon weinig geslaagd. Zij heeft van den r
Verkade toch een eenigszins behaag/lek, vrij gevleesd
minste voor zijn doen gevleescht) bourgeois gemaakt (hoi
Ilse Voigt
T- , j. n- , . is een woord dat ik zelden gebruik) en ik meen me niet t
Tentoonstelling van Lier gissm duor te
zeggen.
dat
een verkeerden indruk
4r
-Vt- X