De Groene Amsterdammer van 22 October 1932 No. 2880 De lersche sweepstake door Melis Stoke Terkenlngen door Harmsen van Beek Interview met een nlet-prljswinner Het heeft mij als een bittere teleurstelling getroffen dat de geheele Nederlandsche pers, die kolommenlange verslagen heeft gepubliceerd met de enkele landgenooten die een fortuintje uit de lersche sweepstake hebben getrokken, in alle talen heeft gezwegen over die zoo onvergelijkelijk veel grootere schare Nederlanders die haar geld finaal verloren heeft. En -daarom heb ik het als een plicht gevoeld om, mijnerzijds, die onrechtvaardigheid eenigszins te compenseeren door het initiatief te nemen tot een persgesprek met een niet-prijswinner, als ver tegenwoordiger van de massa der teleurgestelden. . Wij hadden bij geruchte gehoord dat bij de familie Hassabas, aan de Nieuwe Achtergracht, een Niet. gevallen moest zijn, en hoewel wij het huisnummer niet precies te weten konden komen, begaven we o is op weg naar het perceel aan hetwelk Fortuna haar rug had tóegewend. Op goed geluk belden wij aan, en we riepen in het duistere trapgat of hier misschien de familie Hassabas woonde. Jawel, riep een zware mannenstem, wat moet ..?" Hebt u misschien een lot gekocht in de lersche Sweepstake....?" Even een stilte. Toen, diezelfde stem, maar een beetje bevend: Jawel.... d'r zal toch niet.. .." Dan is er een niet óp gevallen.... U bent uw geld kwijt...." Onmiddellijk daarop klonk een reeks vloeken: ....d'r uit.... we ontvangen geen heeren van de courant.. .." . En toen we niet aanstonds gingen volgden bedreigingen. Toen zijn we kalm heengegaan, wel begrijpend dat deze plotselinge teleurstelling gevoelens ge wekt had die eerst tot rust moesten komen. Maar een paar uur later hebben wij het nog eens gewaagd, en nu bleek de ongelukkige familie inderdaad bereid te zijn ons te woord te staan. bereid ons te woord te staan Een geheel gezin en nog allerlei familieleden zaten in een rouwstemming om de tafel. Ons kaartclubje," zei de heer Hassabas, die geëmployeerde is bij de stadsreiniging, met een algemeen gebaar de aanwezigen voorstellend. We hadden, legde juffrouw Hassabas ons uit, n potje gemaakt, en we wisten niet wat we er voor zouden doen, een mösselenfuif of een Philipsje koopen. Tenslotte zjjn we in de lersche sweepstake gegaan.. .." Hadden we het maar nooit gedaan, riepen nu allen dooreen.... die bende daar in Ierland kan ons voortaan gestolen _worden.. .." En wat dacht u wel toen u zoo plotseling hoorde dat u geen fortuin had gewonnen?" Mijn man zijn eerste gedachte was, zeide juffrouw Hassabas, dat we beter hadden gedaan mosselen te eten en de snood g vergiftigd te worden, of een Philipsje te koopen in het ergste geval. Het was een groote teleurstelling voor hem.. .." Moet u weten, zeide de heer Hassabas, die nu ook over de eerste emotie van dien middag heen bleek te zijn.... moet u wetsn, dat ze me bij de reiniging zoo vriendelijk behandeld hebben. Ieder een leefde als het ware met me mee, en toen de tijding kwam dat het mis was, zei mijn chef: ga jij nou maar rustig naar huis, want naar vuil scheppen staat je hoofd vandaag toch niet ga nu maar rustig naar huis" meer, en thuis krijg je al genoeg, vrees ik." ,,We hebben allemaal zoo intens met hem meegeleefd", zeide een zwager, en hij wees op een duidelijk zichtbare buil, vlak boven het oog van den heer Hassabas.... Inderdaad, het scheen wel alsof in d!t eenvoudige gezin de tijding van de Niet als een bliksemslag uit helderen hemel gevallen was. Onze eenige wensch, zei de heer Hassabaf, in een lijstje aan den muur is dat we dien jockey eens met de heele kaartclub onder handen mochten nemen. Als u van de krant ons daaraan helpen kunt ?" We beloofden het uiter ste te zullen doen. Of desnoods maar zijn portret, zei een der familieleden, om in een lijstje aan den muur te hangen, zoodat we hem goed kennen als hij ooit het ongeluk heeft ons tegen te komen. ..." En wat zijn nu wel uw plannen voor de toe komst. . .. ?" Onze plannen.... antwoordde juffrouw Hassabas , tja, mijn man is veel te jong om rustig te gaan leven van het stempelen. Voorloopig blijft hij nog bij de reiniging.. .. maar dan...." Ze zweeg, op een gebaar van haar echtgenoot. Mijnheer, zeide hij, u mag gerust in de courant zetten dat we d'r allemaal kapot van zijn en dat we geen rust zullen hebben vóór we dien knol gevild en gevierendeeld voer ons zullen zien...." ' Peinzend verlieten wij de eenvoudige, vriende lijke woning, waar n dier tallooze grillen van het lot een stroom ven ergernis en teleurstelling ontketend had. Niemand heeft geweten dat de man, die den dezelfde, die het groote fortuin . .. volgenden dag met zijn vuilniswagen de emmers kwam ledigen, dezelfde was, die even te voren een groot fortuin niet gekregen had. Een van die vele duizenden in ons land, waar het portret niet van in de couranten wordt afge drukt .... Witte Curacao Sec C her ry Brandy Menthe Glaciale Curacao Brandy De crisis der Ontwape ningsconferentie (Slot van pag. i) Zij waren vastgelegd in het vredesverdrag en daaraan ontleende Frankrijk een recht dat het niet wilde prijsgeven. Maar was het onvermijdelijk dat erover gepraat werd, dan zou dit alleen te Genève kunnen zijn. Het bekende lied. Italiëwas natuurlijk onmiddellijk bereid. Duitschland beging eerst een pyramidale dwaasheid: uit ergernis over de nota van Simon weigerde het. Gelukkig was dit maar in een eerste officieuse uit lating. Toen het officieel moest antwoorden was het wijzer geworden en nam het aan. Nu moest Londen alleen Frankrijk nog over halen. Herriot kwam naar Londen en MacDonald, de soms zoo onbegrijpelijk naïeve, werd het met hem erover eens de gewenschte conferentie te Genève te houden waar Duitschland verklaard had in geen geval aan een bespreking te zullen deelnemen. Op het oogenblik is er dus geen oplossing te voorzien. En zoolang die niet gevonden is, moet de ontwapeningsconferentie onder narcose worden gehouden. Tot zij eronder bezwijkt of tot men nog uit de moeilijkheden met Duitschland komt. Duitschland vormt dus nu het eerste obstakel voor de herleving der conferentie. Het is een lastig obstakel omdat men er geen peil op kan trekken. Von Neurath gedraagt' zich soms eenvoudig ob stinaat, uit pure angst de generaals thuis te mis hagen. Daarom is hij b.v. doodsbang voor Genève. Hij durfde in de Assemblee niet het woord voeren, uit vrees dat de heeren Assemblee en ontwapenings conferentie met elkaar zouden verwarren. In zijn hulpeloosheid gedraagt hij zich menigmaal ronduit plomp. Toen hij ter Assemblee niet wilde spreken heeft hij zich weinig roemrijk uit de voeten ge maakt. Een redelijke grond om te Genève niet met de andere drie te willen confereeren bestaat er niet. Hij heeft er nu onverantwoordelijke, ja, bijna misdadige diplomatieke lichtzinnigheid een prestigekwestie" van gemaakt. Herriot trouwens ook. De Duitschers beweren bang te zijn dat zij door achterdeurtjes toch in de ontwape ningsconferentie worden gehaald. Wijst dat niet op een haast medelijdenswaardig gebrek aan zelf vertrouwen ? Over al dit gehaspel moet de ontwapenings conferentie nu heen. Komt men tot een resultaat tusschen de vier groote Europeesche mogendheden, wat niet volmaakt onmogelijk is, dan zijn wij een stuk verder. Want dat kan niet worden bereikt zonder dat, onder boogen druk van noodzakelijk heid, eenige totnogtoe onwrikbaar gehandhaafde standpunten worden prijsgegeven. De conferentie bevindt zich, door de dingen die buiten haar maar ook terwille van haar gebeuren, in een zeer zware crisis. Maar conferenties hooren tot de ernstige ziekten waarvan de patiënt niet beter wordt voordat hij een crisis overwonnen heeft. Laat ons daarom alle hoop nog niet opgeven ^ maar tegelijk beseffen dat wij met een gevaarlijk ziektegeval te doen hebben. D. G. SANTEE LANDWEER KUNSTHANDEL, Keizersgracht 207, AMSTERDAM C. (bij de Raadhuisstraat) Tot 18 November. Tentoonstelling1 Moderne Engelsche PrentkunsK Geopend alle werkdagen van 10?12 en IVi?S uur.