No. 2891 De Groene Amsterdammer van 29 October 1932 19 Uit het kladschrift van Jantje Croquante door Alida croquetjes Zevenboom Als ik zoo 's avonds, na gedanon arbeid, in mijn eentje zit, met mijn warme stoof, want ik houd me aan een test met een kooltje vuur u zal er om lachen maar ik ben nu eenmaal een ouderwetsch mensch en de testen kun je alleen nog maar krijgen in het potten- en pannenhuis op de Nieuwmarkt en Piet zit in zijn kooitje met zijn kopje in zijn veertjes en poes ligt op mijn schoot te spinnen en ,,Ami" ligt voor de kachel, dan overleg ik wel eens bij me zelf of het wel goed is dat de wereld tegenwoordig n prentje is geworden. Alles is prentje geworden. Er was een tijd, dat de krant heelemaal geen plaatjes bracht en ik moet zeggen dat dat een rustige tijd was. Je wist niet hoe de groote mannen er uit zagen groote vrouwen waren er toen gelukkig nog niet en je kon ze in je verbeelding zoo mooi maken als je zelf wou. Tegenwoordig kun je je krant niet opslaan of drie, vier, een half dozijn van onze groote mannen kijken je aan en ik moet zeggen dat ik ze allemaal foei-leelijk vind en aan je verbeelding wordt niets meer overgelaten en hoe kun je DRAl5lflA-vAN-W.KENBURG;'S een groot man bewonderen als je hem voor je ziet met een scheeven, dikken neus of met hangwangen of valsche lippen of gluiperige oogen? En dan zeg ik nog maar niets van onze groote vrouwen! Als er eens een schoonheid onder doorloopt, is het altijd een met een luchtje en heb daar maar eens respect voor ! En wie niet genoeg heeft aan zijn prentjes en plaatjes in de krant, kan 'savonds naar de bioscoop gaan en ziet daar twee uur achter elkaar niets dan prentjes en je kan er niet eens bij in slaap vallen, want als je je oogen dicht doet, zie je niets dan lichtjes van al dat gedoe voor je oogen en dut dan maar eens in. Kan het hem daar ook in zitten dat het met de wereld zoo raar loopt? Als je vroeger naar den schouwburg was geweest, dan had je nog een week lang het geluid van de stem van den ver leider in je oor en droomde je 'snachts van hem dat hij zich over je heen boog en je hoorde de onschuld gillen en de vorige week heb ik drie nachten niet geslapen, omdat ik altijd maar weer, zoodra ik even indommelde, meneer Louis de Vries van Rome voor me zag als David Gold er en ik had toch zoo niet dien man te doen, want een acteur is toch maar een levend wezen, niet een echte stem en van hetzelfde vleesch en bloed als u en ik, maar wat is een film-ster of een filmheld? Een dood plaatje en dacht u dat ik ooit zou gaan zitten huilen op het graf van dien mooien jongen die, in die film van Mata llari, den officier speelde? Wat voor prentjes kregen wij in onze jeugd onder de oogen? Xiet eens in mijn schoolboeken stonden prentjes. Alleen voor van Speyck had den ze een uitzondering gemaakt. Die zag je de lont in het kruit steken en meteen de lucht in gaan maar veel indruk heeft dat nooit op me gemaakt. En nu moet je de .schoolboeken van kleine Al i zien ! I let lijken wel illustra ties en dan krijgen de kinderen ook nog schoolfilms, om ze toch vooral het denken af te loeren. De eenigc prentjes, die wij zagen waren op Nieuwjaar de wenschen van den waldieper enden lantaarnopsteker on den nachtwacht en dat waren er teeko ningen naar ! En de oenige koeren dat ik een plaatje van me liet maken, was toen ik met don Inwendige in ondertrouw was opgenomen on toen is weer eens het gezegde uitgekomen dat jo als bruid je niet moet laten fotografeeren want dat dat altijd verkeerd uitpakt on hot is waar ge bleken ook want veertien dagen later.... en tegenwoordig loopon do menschen met het kiektoestol in hun zak en te pas on to onpas kiekon ze je. En zolfs als je trouwt, staat er nu al een meneer aan den ingang van do kerk klaar om het paartje te nomen en weet u wat mij wel erg prettig stemt als ik zoo'n bruidspaar van den dag weer in do krant zie staan? Dat de meeste van do jongelui hun militaire uniform voor die gelegenheid hebben aangetrokken. Dat geeft altijd iets feestelijks on do kloeron maken toch maar don man. zolfs op zijn trouwdag. Ik weet nog Wol dat ik er org trotsch op was. toon op don dag van onzon ondertrouw, do .Inwendige 's morgens til hooi vroeg bij mo was in zijn uniform van brandweer-man. van do Velser biundwoor. want hij woonde daar toon tijdelijk voor do inwendige zonding ik geloof onder do polderjongens zoo zei hij ten minste, on toon wij op hot Stadhuis kwamen, dachten zo dat or oen admi raal van do Kngelscho vloot aankwam, zoo'n mooi gepoetste helm luid hij op on tioii van dio tegenwoordige film helden had ik graag voor heiii gogovon, want zoo is do vrouw. Xoon. noen als ik naga hoc degelijk do vroegoro monschen waren on hoo vluchtig tegenwoordig alles is. dan is dat. geloof ik. do schuld van al dio vluch tige plaatjes, dio do 0011 nog vlugger dan de andor voor jo oogen voorbij trokken en nu is hot al zoover ge komen dat krankzinnigen-professoren leringen houden over ..opvoeding tothot huwelijk" ! In onzen tijd worden wij door onze moeders opgevoed voor het huwelijk, dat wil zeggen dat wij de huishouding goed en goedkoop leerden doon on lokker konden koken. want dat moot ik zeggen de Inwendige mag geweest zijn wie hij wil. maar hij zei altijd: ...Mi, er is geen oen dio zoo snert kan koken als jij" eri als oen man dat zeggen kan, dan heb je hem voor jo leven. Dat wil zeggen als hij or toch niet van door gaat, maar dat lag niet aan do snort, maar aan zijn karakter. En als jo do huishouding goed ge loerd had. dan kwam do rost van zelf. Ook. als ik het zoo zoggen mag. hot ..sexueole" waar ze tegenwoordig ook al les in geven, schijnt het. Kri misschien ook wel praatjes bij plaatjes! Och, och, hot is of or op do wereld on in het huwelijk niets anders is en als hot zoo is, dan is het wol heel vorkoord. Dat zie ik aan kleine Ali want ik geloot' al mijn leven dat die, als het er op aankomt, al een eind diploma wat de opvoeding tot het huwelijk betreft, zou kunnen krijgen. want Tante hooft haar oogen niet in haar zak. En zij is niet do oonigo. Kn dat een man als meneer AVibaut, die ik altijd voor hoogst fatsoenlijk heb versloten, ook al met zijn vrouw een boek over het huwelijk hooft geschre ven, waarin ook nog al voel over hot sexueole schijnt voor to komen, is ook een veeg teeken des tijds on ik hoor hot don Inwendige nog zoggen, toen ik hem eens een snert jo voor gezet had van oen varkenskop: ..Ali. het, vleescholijko in hot huwelijk is niets. Do snert is alles !" en als daar door hot tegenwoordige geslacht wat moer aan gedacht word, zoudon al dio opvoeders tot het huwelijk niet noodig zijn. Dat zog ik. als oude vrouw, on ik geloof niet dat ik hot mis heb. vierde week in de uitkijk* de blauwe engel met mariene dietrich en emil jannings regie josef von sternberg Prinsengracht bij de Leidschestraat Telef 37460 Dagelijks 2.30,1.30 en 9.30