Historisch Archief 1877-1940
. 5803
De Groene 'A'rnsferdamrhër Vöh 12 November 1932
De PHOHI zendt weer
Teekening door B. van Vlijmen
.nadat de politici uit het Paradijs zijn verdreven!
Het raadhuis
drama
Lelflen In last
Na een totaal in het water gevallen
proloog is in het openlucht-spel ,,de
Leidsche Raad huis-Kwestie" (wij heb
ben er meer gekend, niet waar.
Rotterdam?..) thans een bedrijf"
begonnen dat naar menschelijke be
rekening in alle opzichten falikant
moet uitvallen.
Het tooneelgezelschap B. <fc W.
(Bouwkunst en Windei) heeft een
programma voor de opvoering ver
spreid en men leest daarin dat in het
stuk verschillende kunstenmakers op
treden die zullen toonen hoe voor een
luttel bedrag van een en een kwart
millioen goede hollandsche guldens
een nieuw raadhuis te bouwen is dat
gedeeltelijk oud, gedeeltelijk nieuw
? moet zijn.
De leidende gedachte welke aan het
spel ten grondslag ligt, is die van den
uit de asch herrezen vogel Phoenix,
maar een zeer bekend en begaafd ac
teur kreeg zijn congéomdat hij voor
dit "lyd-motief" weinig voelde en
men zoekt nu naar half-zachte talen
ten met een meer plooibaar karakter
die noch van de oude, nocli van de
nieuwe school zijn.
Een der aantrekkelijkste scènes
moet die zijn van het uitbroeden van
het wind-ei waarvan men groot succes
verwacht.
Als Raad van Toezicht op het too
neelgezelschap treedt op de Monu
menten-Commissie welke, zooals men
weet, een oude sok in haar wapen
voert. Deze keuze is voorzeker niet
slecht, want in de stad der
kousenfabrieken waar een ieder die met iets
nieuws komt aandragen de kous op
den kop krijgt, moet een groot gat
gestopt worden tuspchen de
Breestraat, Vischmarkt en
Koornbrugsteeg, alwaar het operilucht-spel wordt
opgevoerd.
Als regisseurs \an het stuk treden
op de leden van de
Haadhuis-AdviesCommissie. De Gemeenteraad zal in
een spreekkoor voor kritiek zorg 'dra
gen. Pas in het laatste bedrijf komt
de clou van het stuk aan de orde:
men hoopt een speler te vinden
rcelke noch te IcoH doet aan het door
"de historie overgeleverde, noch aan 'het
recht van onzen tijd om zich in eigen
vnrmcnsftraak te uiten" ....
Deze zeer belangrijke lol, waarmede
heel het spel staat of valt, zal naar
men onder de Leidsche peueraars
fluistert, vervuld werden door Janus
met het dubbele voorhoofd.
Alles wijst er op dat men zich bij
de opvoering van. liet spel geïnspi
reerd heeft op de echt Leidsche huts
pot, maar men maakt zich in zekere
kringen ernstig bezorgd over het feit
dat ditmaal daarin liet klapstuk zal
ontbreken en dat men hier noch met
vleesch, noch met \ isch te doen heeft,
zooals dit op den dei-den October ge
bruikelijk is. Als dat waar is dan gaat
ook dit tooneelgezelschap spoedig op
de (Leidsche) flesch !. . . .
EUPLOTES
Zalig zijn .
Ik was zoo graay een simpel mensch,
die 't leven neemt 'als 't komt
en 't niet met hoog-filosofie
van a tot z verdomt.
Ik ivas zoo graaf/ zoo'n simpel man,
die niet altijd wat vraagt;
die niét aan Morgen ondergaal
en Gistren mét zich draagt.
Die "eet en drinkt zoo goed hij kan
en 's nachts behoorlijk slaapt,
maar die zich op den gulden dag
niet aan een droom vergaapt.
Die mint en trouwt, al is 't dan. niet
te overhaast voorgoed",
Manr die zijn vrouwtje dan ooi; niet
ruilt als een ouwe hoed.
Ik wus zoo graay zoo'n ivondcrmcnsch,
die thuis blijft als het regent,
en als het wér wat beter wordt
de zon zovkt.en haar zegent.
Die 's avonds na den arbeids-tijd
?met Jantje huizen bouwt
en Doortje van den Prins vertelt
die met 't Prinsesje trouwt.
Ik was zoo graag, U vat het i/:el :
iets zonder die complexen,
en zonder Marx of Kennisleer,
die ons bestaan beheksen.
Ik zocht, als voorbeeld, zulk een mensch,
rondom, in alle hoeken.
Ik vind er geen. Ze leven nog
allén maar in de boeken.
JOH. C, l'. ALÜERT8
Carltonnade
De mode kunt gij op verschillende
manieren bestudeeren. De redactrices
van de moderubrieken tooveren u bij
voorbeeld de mode voor oogen in vele
welgeslaagde volzinnen, zij leggen haar
fijn uit hoe de
kunst-om-goed-gekleed-tegaan dient te worden beoefend, zij noe
men meer kleuren op dan de regenboog
ooit heeft bezeten, zij gebruiken woorden
uit het modejargon, die een man niet
begrijpt, maar die de oogen van een
vrouw doen glinsteren, en daarnevens
zet de teekenaar modieus-gekleede da
mes op het papier, die bovenaardsch zijn
van voornaamheid en elegance.
Gij kunt van de mode ook een en ander
te weten komen door voor de etalages
der ruim-, ruimer- en ruimst-gesorteerde
magazijnen te gaan staan, en te kijken
naar de poppen, die met hemelsche,( zij
het starre, blikken de mooiste japonnen
dragen aan vreemdsoortige,
moddrnzakelijke lichamen. Tenslotte kunt ??gij
de mode nader leeren kennen door de
rekeningen van de modiste te raadplegen.
Die rekeningen spreken boekdeelen,
want de mode heeft ook een commercieel
kantje, en wie een modelhoedje koopt,
of een toilet wil dragen waarop alle vrien
dinnen en pseudo-vriendinnen jaloersch
zijn, moet in den buidel tasten.
Maar wie de mode in haar verschillende
uitingen wil zien z'ooals zij is, en niet zoo
als zij wordt afgemaaid, dient naar 'een
modeshow te gaan, zooals die op Zater
dag 12, en Zondag 13 November in het
Carlton wordt gegeven door het, ver
maarde huis Worth. Parijsche manne
quins demonstreeren den eersten (lag bij
het gala-diner, den tweeden bij
dc'afternoon-tea, prachtige toiletten, het schoei
sel van Maison Julienne en de nieuwe
hoeden van Gaby Moho, beiden toonaan
gevende Parijsche firma's.
Parfums (,,Vers Ie jour", ,,Dans' ia
nuit" en ,.Le Matin") van de firma Worth
worden den bezoeksters aangeboden, de
eminente bands van Bob Crislcrs ? (The
White Lyres Dancc Orchestra), en van
Fusellas Hermanos (Argentijnsch dans
orkest) musiceeren, artisten treden op,
en deze Carlton-modeshows zuilen zeker
de belangstelling hebben van vele leze
ressen van ,,De Groene", die slechts nfiar
de telefoon behoeven te gaan om
no. 34000 op te bellen en hun plaatsen
voor het diner op Zaterdag i i, of de h
op Zondag 13 de/er te reserveeren ! [