De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 26 november pagina 11

26 november 1932 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

,r, ?* ELDHOUWERS l , lOrloff - Tentoonstelling rand f in het Stedelijk P. Haanebrink Patrick Bakker Kunstzaal van Lier j ijbinnenkort uitvoeriger moeten bejhandelen; hier vind ik als steeds tot ftinog toe een tekort aan psychischen ?inhoud. Bart Peizel is het genoege«fijkst in de kleine schetsen, landschap enz., op zijn reizen gezien en gemaakt. i liizzy Ansingh is onvoldoende ver' i 'jtegenwoordigd, al is er een soort i;-.sarkastische beschouwing in het zelfflportretje. Jhr. Dittlinger bleef de romanticus, en gewis maar hardnek kig, tot in zijn stillevens toe, waar de kleur dikwijls troebel wordt. Holding is ook hier de schilder der scholieren. en een die gevoeliger kon we/.en. H. F. Boot dient in deze notities ge noemd te worden; Paul van der Ven is geduldig maar heeftt.veel te weinig vibreeren.de kleur, Willemjji'VVitjens is in enkele schilderijtjes (zie b.v. 1((9, 170) gevoeliger dan meestentijds. Th. P. Haanebrink a'Amlretseh, «len Haag De teekeningen van landschap en van stadsgezicht van Haanebrink hebben drie eigenschappen of beter gezegd twee eigenschappen, die hier typisch zijn. De e?rste en meest treffende is zijn gevoeligheid voor het licht, als een uitdrukking van de ruimte ondervonden; de tweede is een bepaalde gevoeligheid van de lijn. die verwant is met de impressionisti sche wijze van teekenen, dan is er een nog jeugdige frischheid en natuurlijk sporen van moderne [opvattingen (groot houden). Ik meen. dat. wanneer ge van uit deze volgorde van eigen schappen het werk klasseert, ge het zet zuiver op zijn plaats. Van het im pressionisme heeft Ifaanebrink ook de lust tot het illustreerend detail, dat een groot vlak levendigheid moet geven. De teekeningen zijn in zwarten-wit, en vooral de diepte van sommige ..zwarten" doen verwachten. dat de/e teekenaar ook een goed Hthograaph, een goed steeriteekenaar zou kunnen zijn, of reeds is. Door dit alles is de aard van Tlaancbririk ongeveer bepaald, maar is hij naar grootte nog niet gegeven. Ik zie hem naar aanleiding van deze ten toonstelling niet als een bizondere, een uitstekende persoonlijkheid in de schilderkunst en in de teekenkutist; wel is zijn verschijning eer aangenaam. Tot de teekeningen, die ik ten slotte wil vermelden, reken ik: 15 een kippenhok (etc.) dat aan een teekening van holeii toch herinnert; i een interieurtje, als een teekening voor een litho; l'^Biggekerke (om het Isidoor Opsomer licht) 3. Montmartre (om de ruimte). 2ó. Wassenaar (om den voorgrond): 22 de huisjes (om de ruimte, door het licht uitgedrukt). Van 4*el<ler. bij d" Aii(lretwi*h; den Huatt Bij de teekeningen van den jongen van Gelder, zeer beïnvloed, soms fraai beïnvloed, is de vraag te stellen: ontwikkelt zich een persoonlijkheid onder en tusschen al die invloeden? .ik meen van wel; hoe groot is nog niet vast te stellen -- maar er zijn aanduidingen van een eigen wezen. PLAHSCIfAEirr Patrifk Bakker in <le AmKterdamsche Ateliers voor Bïnnenliuiskuiist, Amsteril. Patrick Bakker gold, naar ik ver nam, in zekere kunstlievende kringen reeds jarenlang als een soort won derkind op het gebied der beeldende kunst, /ooiets is meestal een leelijke handicap. f Patrick Bakker debuteert op deze expositie met een groot, aantal krijt en penteekeninger. caricat uren. pastels en schilderijen, en/... die ons. ver gezeld nog van toegiftjes als daar zijn een eigenhandig geschreven en geïllustreerd verzenboek (in meer tp.Kunstzaal Buffa len). bedoelde te overtuigen van de groote artisticiteit van den jongen ,,Pat", gelijk hij zijn werken veelal signeert. Och. ja, er is inderdaad in dit alles wel wat artistieks: in de pastei-portretten (waaronder een ,,vei'fijml" zelfportret misschien nog het beste is), al naderen die dan hier en daar soms gevaarlijk dicht de peinture-Bogaerts, Waren de pen-teekeningen er niet (ik noem: een appelboom-tak; een stukje Parijsch Luxembourg; een Fransche kasteel-tuin), die in Bakker een vermogen tot inderdaad bezielde aandacht, doen kennen, dat hem eenmaal misschien nog van het artistie ke wonderkind in hemzelf afkeerig zal maken. mei) zou geen goedbe doelde poging doen hem alsnog in de woestijn, waar alleen geconcentreerde resignatie, inkeer en studie en geen artistieke verteederingen van waarde zijn. uit t e drijven! .Alleen omderwille van hetgeen in deze teekeningen leeft. trotseert men gaarne de. mispriji-ing van hen die de critiek gemakkelijk de kunst moeilijk en den criticus een nieiisch vol verdrongen wraak- of an dere minderwaardige gevoelens noe men \. K. VAX DEN TOL Nauta (Detail raam) Mij. Rembrandt

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl