De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 26 november pagina 12

26 november 1932 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

12 De Groene Amsterdammer van 26 November 1932 No. 2895 Huldigen Kees v. Bruggen Naar ons inzien kan er nauwelijks genoeg gehuldigd worden. Doch spreekt men niet te gemakkelijk van een blij vende" hulde? Het blijvende toch is niet afhankelijk van de deugdelijkheid van steen of erts", dan zou elke Amersfoortsche kei kunnen dienen. En inderdaad hebben vurige voor vaderen dat zoo begrepen. Zij gaven zich veel moeite steenen zoo op te stapelen, dat niemand er meer toe kwam ze uit elkaar te nemen: Drente ligt vol van zulke primitieve hulde blijken, graven van koningen, die toch alevel zijn vergeten. Wij meer beschaafden stellen andere eischen. Wanneer wij getuigen, willen wij ook wat zeggen. Daartoe dient ons de kunst. Zoo wij ons opmaken de grooten onder ons aan te bevolen in de gunst van verre nageslachten, be palen wij ons niet tot het samenhoopen van onherroepelijke natuurgegevens, wij trachten aan deze gegevens tevens den vorm te geven, die van onze bedoelingen meer menschelijk verstaanbaar spreekt. Met andere woorden: de blijvende hulde y.it minder in het materiaal dan in de gedaante, waarin wij het materiaal, wanneer de redevoeringen zijn afgestoken en de geachte sprekers zijn vertrokken, achter laten. Deze gedaante moet een eigen welsprekend heid bezitten. Bewonderen is niet ieders werk. Er behoort een zekere bescheidenheid toe. Wie bewondert, yet geen hooge borst om zichzelf als rechter te stellen boven het bewonderd voorwerp", als ware 't voor hetzelve een eer, de bewonde ring te hebben gaande gemaakt van «en zoo opgeblazen iemand. De ver houding ligt andersom. Al zal er nie?mand grooter bij worden, de hulde te verdienen van onbenullen en dwazen, en dus de kwaliteit der huldigers wel degelijk mede tellen, uiteraard, wan neer zij niet hun huldiging bezig zijn, in de heeterdaad, om zoo te zeggen hunner vereering, zullen zij zich, al dan niet oprecht, hebben te se llikken in de verhouding van mindere en meerdere. Niet allen kunnen tegelijk de bruigom zijn. Het besef van deze dingen bezitten in hooge mate de Franschen. Hun huldigingsapparaat is in een drukke practijk geperfectionneerd. Zij schro men ook niet, hun beste mannen, ministers en Acadcmiciens, Zondag aan Zondag uit te zenden om in de verste hoeken der provincie gedenkteekenen te onthullen en lofredenen te houden. Al zoo doende verkrijgen deze een groote vaardigheid, ook in liet aannemen der bescheiden houding, die bij de gelegenheid past. Al worde hiermede niet gezegd, dat de tast bare blijken", welke zij in den vorm van gevelsteenen, beelden, fonteinen, banken aan de algemeene zorgen over geven, aesthetisch gesproken op kun nen tegen den tand des tijds". Ten onzent ligt het huldigen nog in de windselen. Men kan ze tellen, ?de roemruchte langdenooten, die hun geboorteplaatsen blijven sieren met hun beeld. Een zekere schroom voor malle opzichtigheid, en het besef van ons doorgaans gering sculptureel ver mogen, hebben wellicht daartoe ge leid. Waarschijnlijk is het zoo ook maar het beste. Doch er zijn teekenen in dit opzicht van een réveil. Er wordt in de laatste jaren nogal eens gehuldigd. Vooral in een bepaalde politiek georganisaarde volksgroep spreekt de behoefte, de DROSTE Kijkt eens naar die doos! Daar kijkt een letter D uit, Een letter van Droste-chocolade. Een letter van Droste-kwaliteit! Wie zoo'n letter cadeau krijgt zal Uw keuze zeer op prijs stellen. Want het is alom be kend, dat Droste-chocoladeletters bijzonder fijn zijn van smaak en bijzonder geurig van aroma. U proeft direct dat het Droste is! Houdt U voor St. Nicolaas dus aan het devies: Droste - Altijd Welkom! Droste-chocoladeletters zijn aanmerkelijk in prijs verlaagd! De prijzen zijn: 80, 50 en 25 ets. respect, voor ca. 250, 150 en 75 gram. Spaart plaatjes Voor het nieuwe album Bali. namen harer groote mannen, soms reeds bij leven en welzijn, voor schielijken ondergang te bewaren. Daar zou natuurlijk alles vóór en niemendal tegen zijn, wanneer een zekere haast niet het effect bedierf. Ternauwernood is een obiect ter hul diging gestorven of schielijk richt zich een comitétot de gemeenschap om geld voor aankoop van een kunst werk, dat soms ook alreeds kant t>n klaar blijkt te zijn geschapen. Hot lijkt alsof deze lieden vreesden te laat te komen. Alsof /ij bang waren voor concurrentie. Alsof de ..betrokken" beeldhouwer, architect, modaillcur of schilder hen aanporde: nu of nooit ! In al zulke onrust zit een element van wantrouwen jegens den vereerde. Heeft hij liet noodig. dat men zich zoo haast? Is de reputatie, die hij na laat, eigenlijk maar zóózóó en liep men met bijvoorbeeld een jaar te wachten kans, bij 't presenteeren van de lijsten bot te vangen? Of zit de zaak nog anders en is de kunstenaar, die het bewijs van hulde maken zal, bevreesd dat zijn inspiratie afkoelen zal!' Of nog weer anders: zoeken de huldigers misschien zichzelf? /,'kere I>al/ac /on indertijd nift een monument 'ehuldiü'd worden. I >e vereerders wendden zich tot den groot sten beeldhouwer van zijn tijd. Dat was een daad. Doch deze kunstenaar nam er vele gaven voor. de opdracht naar zijn inzicht uit te voeren. l>at was weer een daad. liet verder verloop der geschiedenis is hekend: men nam zijn standbeeld niet. Men nam dat van den ander. Maar wie nu aan Ualzac denkt en zijn monument, heeft voor oogen het geweldig gip.sblok van Kodin. dat een bezetene voorstelt, met zijn hoogeii. .smalcndcn mond. liet andere staat ergens op eeix plein bedremmeld en vei'gi'ten.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl