Historisch Archief 1877-1940
De Groene Amsterdammer van 26 November 1932
No. 2895
Radetzky'inarsch
Boekbespreking Nico Rost
JotiC/>h Rolli.
CJttxtnv Kiepenheuer, Berlin.
De Radetzky-marsch. die Joseph
Koth in zijn nieuwe groote roman be
schreef, is geen vroolijke militaire
parainarscli doch een marche-fuiièbre ter
herdenking van een ondergegane we
reld, liet is een weemoedig
im-memoriam van het rijk der Llabsburgers.
waarbij we na de eerste pagina's ter
stond beseffen, dat het in de bedoeling
van den auteur lag het oude
Oostenrijk-Horigarije vooral als brandpunt
van de melancolie van zijn hoofdper
sonen te laten dienen. Hoewel de
ondergaande Ponau-dynastie hier niet
de nauwkeurigheid van een reporter
is geschild.erd is dit oude Oostenrijk
bij Roth in de eerste plaats een ..état
d'ame". L>e hoofdpersonen uit uit
werk, de leden der offici?rsfamilie
Trotta zijn Oostenrijkers doch konden
evengoed in een ander land van
WestEuropa wonen. Leden cler familie
Trotta wonen evengoed in Frankrijk
en in Duitschland, in Holland en in
Italië, in Belgiëen in Zwitserland.
In een artikel in de ,,Frankfurter
Xeitung", waarin dev;e roman het
eerst als feuilleton verscheen, schiv-el'
Joseph Roth
Joseph Koth: .,T)ie Völker vergehn,
die Keiche verwehn. (Aus dem
Vergehenden besteht die Geschichte) Aus
dem Vergeheiiden, dem Verwehenden
das Merkwürdige und zugleich das
Menschlich-Bezeichnende festzuhalteii
ist die Pflicht des Schriftstellers. Krhat
die erhabene und bescheidene Ausgabe,
die privaten Schicksale aufzubauen.
welche die Geschichte fallen laszt,
blind und leichtfertig, wie es scheint".
Joseph Koth heeft zich in zijn vorige
romans reeds herhaaldelijk van deze
grootsche taak op voortreffelijke wijze
gekweten. TV/e vorige romans, waar
ónder vooral die Flucht ohne Knde".
Zipper und sein Vater" en ..Rechts
und Links" zijn ten onzent nog te wei
nig bekend, terwijl ITiob", dat mijns
inziens niet tot zijn voornaamste wei-k
behoort, wel bekend is.
Roth schreef hier de geschiedenis
van de burgerlijke jeugd van na den
oorlog. Franz Furida, een der belang
rijkste zijner romanfiguren, die dan ook
in enkele romans terugkeert, is na
den oorlog lange jaren in Siberiëblijven
hangen, komt terug in Wesl-Kuropa
rnaar vindt alles veranderd, heeft ner
gens contact en begrijpt deze wereld
niet meel. lioth behandelde hier het
zelfde conflict, dat reeds een paar
jaren eerder Bert Hrecht behandelde
in ..Trommelt) in der Xacht": de
terugkeer van een verloren gewaand
soldaat in een wereld, waarin voor
hem geen plaats meer is. Bij Brecht
vond de doodgewaande soldaat ten
slotte zijn vrouw en gaa,t hij naar huis.
waar een bed en misschien wat geluk
hem wacht. Joseph Kot h's hoofd
persoon staat den 27sten Augustus
van het jaar 1920 des namiddags
om ! uur op de'l'lacede la Madeleine. in
Parijs. ,.Er wusste nicht, was er
machen sollte. Er hatte keinen Beruf,.
keine Liebe, keine Lust, keine
lloffnung, und nicht einmal Kgoismus.
So uborflüssig wie ei', war niemand
in der Welt". Ook in .,/ipper und
sein Vater". waarin hij als in zijn
laatste werk drie geneiaties beschrijft.
hooren we dezen noodkreet: Wir
empören uns nicht, klagen nicht
aii, verteidigeri nicht, erwarten ga r
nicht.s, fürchten gar niclit.s dar wir
nicht freiwillig sterben ist alles.'1
Ook in ..Radctzky-marseh" hooreii
we dit geluid. Joseph Roth had ons
tot nu toe de tragedie, van de gene
ratie van na den oorlog geschilderd.
den terugkeer uit het wreede verleden
in de even wreede werkelijkheid, de
hopeloosheid hunner toekomst., hun
gebrek aan idealisme. In wezen blij
ken deze meiischcn dezelfde tragische
psychologische, gesteldheid te bezit
ten als de figuren .uit ..
Uadetzkymarsch''. lii ..Hotel Savoy" een d:-r
vorige romans ontmoeten We in de
laatste hoofdstukken in het hotel
eener provinciestad in Gaiici
denzeHden directeur Broilnitzer dien we in
de eerste hoofdstukken van dit laatste
boek ontmoeten. Roth liet de hande
ling alleen tien. jaren eerder plaats
vinden. Deze luitenants en beambten
denken natuurlijk in 1!H2 anders dan
in 1!>22 doch hun hopeloosheid en.
gebrek aan idealisme lijkt op de hope
loosheid en het gebrek aan idealisme
die een volgende generatie na den
oorlog en het ineenstorten der
Donaumonarchie kenmerkt. Trotta zegt in
,.Radetzky-maiüch" : Ich glaube
nicht, dasz ich irgendwo giücklichsein
kann".
Joseph Koth vertelt ons in dit boek
de geschiedenis van de familie Trotta.
De grootvader was een sloveensche
boer, die inden slag bij Solverino keizer
Frans-Joseph het leven redt. Deze
daad wordt in het vervolg in alle ge
schiedenisboeken van het
vaderlandsche onderwijs vermeld doch was in
werkelijkheid niet erg' heldhaftig,
hoewel de redder van den keizer na
tuurlijk in den adelstand werd ver
heven. Zijn zoon wordt
..Hezirkshauptmanri" en voelt zich door de
daad van zijn vader met onzichtbare
banden aan den keizer gebonden. Als
tragisch symbool van het ondergaande
Oostenrijk de figuur van Frans Joseph.
die reeds zoo oud is dat hij zich niet
goed meer kan herinneren wie hem
bij Solferino het leven redde. Welke
Trotta was dat!' Was 'deze jongen
Trotta een zoon? Had hij hem gered
of zijn vader 'i Maar de zoon van den
Bezirkshauptmanti-lu i tenant Trotta
kan niet meer in de idealen van zijn
vader en grootvader gelooven, wil den
militairen dienst verlaten doch sneu
velt een dei' eerste dagen van den
wereldoorlog als hij mei een emmer
water in zijn handen lafenis voor
zijn vermoeide soldaten gaat halen.
..l'nsere GroszviHer haben uns nicht
viel K ra f l hinterlasseii, wenig Krall
zum Leben. es reicht gerade noch um
Mosterd
W. A. Spoor >r., Cutemborg1.
wj;;:* *WWJQ
«te*
^^etr
i25?b72xteeldinSer1680. Nu 4.50
Nu
oeger
gen.
iN°e"2.90
, Nu
?-' ^' Platen.
Vroeger 2.25
Nu
? ? ^<=yer
Nu
^s
^.Wo.t,2P'-'m'2S6(M
Am M.tteüeer. Me
P'a«en. 231 blz.
"oeger 6.00. Nu
Roman
WIJ
' KUNNEN "
DEZE BOEKEN
SLECHTS EENMAAL
AANBIEDEN DAAR
HIERMEDE DE
OPLAGEN
UITVERKOCHT
?u
J -T
unsinnig zu sterben." .Men bemerkt
hier dat de leden dei' familie Trotta
ook elders als in Oostenrijk konden
leven. '/A- zijn niet in de eerste plaats
typische vertegenwoordigers van het
oude Oostenrijk doch konden o.ik in
I lolland wonen.
De KadeU-.ky-marseh van het oude
Oostenrijk is niet als de meeste n-itio
nale marschen in een tijd van groot en
bloei ontstaan. /,? ontstond kort \ oor
()ost enrij k-11; ;dt;a rije een deel v;m
haar gebied 'm het zuiden moes!
afstaan. .Maai' vroolijk marcheertle men
op deze muziek voorbij het keizerlijk
palcis \\aar Krans .loseph dacht'aan
den slag \ au Solferino, dien hij als de
meeste veldslagen in zijn leven
verloreii hail. Maar hij verheugde zich
als hij deze muziek hoorde over zijn
..Volk" dal de/e melodie van verloven
veldslagen nou steeds graag hoorde.
11 ij begreep niet dat deze melodie
alleen \-\\\ vroegere tijden vertelde