De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1932 3 december pagina 23

3 december 1932 – pagina 23

Dit is een ingescande tekst.

No. 2896 De Groene Amsterdammer van 3 December 1932 23 Uit het kladschrift van Jantje cii zou het x.oo gek staan als wij ad vertenties kregen als deze: Croquante croquetjes Alida Zevenboom Hoe ouder een mensch wordt, hoe sneller de tijd vliegt en nu staan wij alweer met een been in het nieuwe jaar want zoo meteen is het Sinter klaas en dan is het al heel gauw de kortste dag en dan Oudejaar. Ach, ach, dat een mensch den tijd niet kan vasthouden maar misschien is het beter zoo, want als wij allemaalden tijd vasthielden, wat zou er dan van hem terecht komen en als ik een op standige natuur was, dan zou ik het wel anders wenschen te zien ingericht en de mensch, bij het ouder worden, jonger werd inplaats van ouder. Ouder worden is heel prettig, als je maar niet allerlei kwaaltjes en kwalen en krupsies opdeed en waarom is het niet zoo dat de mensch in plaats van af te vallen, opleefde en begon met stijve beenen en het kale hoofd en het kippige oog en de zwakke maag en zoo terugleefde dat hij elk jaar jonger en gezonder werd? Maar dat zou mis schien ook al weer niet goed zijn want dan leefde de mensch er maar op los, onbekommerd om den dag van mor gen, en nu moet je je met alles ont zien en nu heeft de dokter me gezegd dat ik mijn avondgrocje ook moet laten staan want dat het heel slecht voor de nieren is, maar weet zoo'n dokter er eigenlijk wel genoeg van? Wat blijft er op die manier van het leven over en ik hoor het mevrouw zaliger nog tegen me zeggen toen zij vijf en zeventig was geworden: Ach, Aal, zei ze, ze komen me wel feliciteeren met mijn verjaardag maar als je zoo oud ben als ik, ben je eigenlijk al driekwart dood en heeft het afscheid eigenlijk geen verschrikking meer voor je want dat eene kwart dat nog over is, is ook zoo lekker niet". En dan had DRAlSlflA-vAN-WLKEMBURQ'S LEEUWARDENhet lieve mensch nog alles wat haar hart begeerde zij was weduwe, in goeden doen en had schatten van kleinkinderen ! En wat heeft Aal, al is ze nog lang niet vijf en zeventig? Een familie die op haar paar centjes aast en een brutaal kind van een nichtje dat niet meer aan Sinterklaas gelooft en het in haar hoofd heeft gezet dat zij danseres moet worden. Van wie dat kind dat heeft, mag Joost weten want dat zit niet in onze familie, ten minste niet dat dansen met zoo goed als niets om of aan en met bloote bee nen wat ik erg onfatsoenlijk vind en daarom kan ik die Mariene Dietrich eigenlijk niet goed uitstaan omdat zij altijd haar bloote beenen laat zien, net of ze zoo bizonder zijn. Niet dat hij ze ooit gezien heeft, maar de In wendige zei altijd dat ik een paar Venus-beenen had en hoe hij er aan kwam weet ik niet, misschien dat hij me in het Tolhuis eens op een schom mel heeft zien staan en dat het wat woei, want je lange rokken vingen heel wat wind in dien tijd maar hij had meer van die rare opmerkingen maar hoe is een mensch? Dau vind je het wel aardig vooral toen hij me had uitgelegd wat Venus voor een gedierte was en hij me haar op een plaatje liet zien wat ik hem afgerukt en meteen verscheurd heb, want dat vond ik schandalig. En tegenwoordig geneeren ze zich niet eens meer in de kranten die toch maar open en bloot op tafel in de huiskamer liggen en zie je niets dan bloote beenen op sommige och tenden en moet het met zoo'n wereld niet mis loopen? Een paar jaar gele den heb ik op aanraden van een etfecten-makelaar toen de gulden wat zwak begon te worden je hebt als alleen staande vrouw van die dingen niet zoo'n verstand en ik begreep niet goed hoe een zilveren gulden zwak kon worden Engelsche papieren ge kocht want zei hij: Mevrouw, er is maar n ding op de wereld waar u op bouwen kan en dat is het Engel sche pond" en nu vertellen ze me dat het pond naar de maan gaat en nog niet eens acht gulden meer waard moet zijn en wat is er op deze wereld eigenlijk nog over waar je op bouwen kan?" Bouw op me als op een rots", ik hoor het den Inwendige nog teger. me zeggen op een avond dat wij op een bank in het Vondelpark zaten toen de muziek van Zaagmatis net had uitgespeeld en ik heb nog nooit zoo'n rots gezien die er zoo hard van door is gegaan en ik moest aan dat rotsvaste denken toen ons acteurtjo van de week met een Duitsche krant kwam aanzetten, waarin een adver tentie stond, zoo iets als dit: Heden overleed in den ouder dom van tachtig jaar onze lieve zuster en tante mevrouw Hintzen, in het rostvaste geloof in Adolf Hitler en het Derde Rijk. In kan het niet helpen maar ik had ineens sympathie voor die doode mevrouw Hintzen en ik hoop dat der gelijke advertenties hier te lande ook in zwang komen. Ik ben nog lang niet van plan mijn oogen te sluiten maar als het eenmaal zoover is, dan zal ik neef uit de Coinmelinstraat of Bertus, als zij tenminste het geld voor de ad vertentie onderweg niet opmaken, op dragen, in de bladen deze advertentie te zetten: Heden overleed zacht en kalm onze lieve Tante en Behuwd Tante Mevrouw Alida Zevenboom, in den ouderdom van drie en ne gentig jaar en in het rotsvaste geloof in Hendrik Pieter Marchant en zijn aanstaand minis terschap. En waarom zouden de andere politieke vrienden achter blijven" zei meneer Stanislafski. Ik hoop het nog eenmaal te lezen: Gehuwd: Jantje Opstand en Daatje Zachtvangemoed in het volle besef van Albarda's dappere gehoorzaamheid. Heden werden wij verblijd met de geboorte van een jong communistje, geheeten David Loutje Leninus. Zijn eerste woord was: Bols" en zijn tweede Moskou". Maar die oude dame die zoo met meneer Hitler dweepte, geeft me toch te denken en ik hoop dat wij bij de aanstaande verkiezingen als vrouw ook eens een held krijgen met wien wij kunnen dweepen. Want dat is het wat wij vrouwen in de politiek noodig hebben. Pers museum Nederlandsen Persmuseum, Amster dam. Op Zaterdag 3 December a.s. zal in het Nederlandsch Persmuseum (Korenmetershuisje N.Z. Kolk 28) voor het publiek worden opengesteld een tentoonstelling van kranten, die in de zeventiende en achttiende eeuw buiten de hoofdstad verschenen. De tentoonstelling is eiken Dinsdag en Zaterdagmiddag van 2 tot 4 uur geopend. Bridgeprobleem 303 KI. 9 8 7 3 2. KI: W: R: v, 7.2 H: b. 6. 4 N R. H. Sch. a. a. 10 b. 6 KL 6. 5. 4. O:R: H: v. 10. 9. 8. 7. 3. Sch: h. v. b. 10 Sch: 9 Z KI. R. H. Sch. b. 8 a. 10 4 (> 3 5 3 Z en N moeten hoe \V en O zich ook verzetten, alle resteerende tien slagen maken, Ruiten is troef; \V komt uit met Sch. h. OPLOSSING BRIDGEPROBLEEM 302. I: W: R.v.; N: R.3;O: R.6; Z. R.g ! II: W: R.b.; N: R.?; O: R.4; Z: R.a. III: Z:K1.8;W:K1.6; N:Kl.a.; O:Kl.y (N.B. Z. speelt KI. 8, om een rentree. bij N te krijgen). IV: N: Sch.y; O: Sch.4; Z: Sch.5; W: Sch.h. (Ook Sch.v. moet als rentree dienen). V: W: Sch.2; N: Sch.3; O: Sch.6; Z: Sch.10. VI: Z: Sch.b.; W: Sch.8; N: Sch.v.; O: H.2 VII: N: KI. 3; O: KI. 10; Z: KI. b.; W: K1.7 VIII: Z: Kl.h.; W: R.2; N: KI.4; O:Kl.v. IX: Z: KI.2; \V:R.8; N: KI.5; O:K..<5 X: N: H.io; O: H.3; Z: H.5"; \V: H.v. De rest is steeds voor W. Z. Mr. F. W. GOUDSMI!' PYRAMID. ZAKDOEKEN __ FABRIKAAT TOOTAL

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl