Kerstmis 1932 r H *>? l F en questing". De oorzaak daarvan schijnt op de eenvoudigste econo mie te berusten. Gebrek aan een rustige kamer voor het vrijende paar, gebrek aan meubels om lekker te zitten, tekort aan stookmateriaal, enz. Reizigers vonden het heel natuurlijk, wanneer zij in die tijden uitgenoodigd werden, om in het bed van gastheer en vrouw te over nachten of zelfs bij hun dochters of zoons te slapen. Hotels waren er niet. Blokhuizen die uit meer dan een of twee slaapvertrekken be stonden, waren paleizen. Men moest van den nood een deugd maken en iedereen scheen de zaak volkomen onschuldig te vinden. Van vrijende paren werd aangenomen, dat zij zich wisten te beheerschen. Toen in 1750 de eerste sofa's ingevoerd werden, begon de geestelijkheid tegen bundling" enz. te prediken. Maar de ouderen van dagen waren zeer gekant tegen de sofa, die zij onzedelijk noemden en zij zwoeren bij de oude gewoonte. De meeste sprookjes eindigen met: En zij leefden gelukkig tot het einde hunner jaren. In het werkelijke Amerikaansche leven eindigt de werkelijkheid gewoonlijk heel anders. Een zeer groot percentage der huwelijken eindigt op de klippen, zooals dorre statistieken aantoonen. Jongens en meisjes die op de highschools, colleges en univer siteiten getraind worden voor de maatschappij, kregen nooit of bij uit zondering en alleen dan wanneer dit hun studie meebracht, onderricht op sexueel gebied, verkeer, enz. Zij weten gemiddeld evenveel van het huwelijk, de plichten van den man tegenover de vrouw en vice versa af, als van sanskriet en oud Germaansch. Uit duistere boeken ver namen zij misschien iets over geslachtsomgang, geslachtsziekten, pre ventieve methoden, huishoudelijke economie, opvoeding en methoden daarvan voor kinderen. Het gevolg van die opvoeding is dat de mees ten in het huwelijk treden zonder de minste voorbereiding. De liefde die zij eeuwig dachten, blijkt gewoonlijk een kortstondig leven te bezitten. || Als geneesmiddel wordt voorgesteld, een korte of gemakkelijkere weg naar den rechter die scheidingen uitspreekt en een moeilij kere of langere weg naar het altaar waar huwelijken ingezegend worden. Doch de rechter houdt gelijken tred met den geestelijke: zooveel scheidingen, zooveel huwelijken en natuurlijk zooveel kinderen van gescheiden paren. Waarom geen leervak in 't huwelijk ? We laten nu het Companionate' 'huwelijk, dat rechter Lindsey voorstelt, buiten bespreking. Wanneer men het ongeloofelijk groot aantal scheidingen leest dat hier in alle staten jaarlijks uitgesproken wordt, vraagt men zich af, of dit nu jaar in jaar uit verder moet gaan, zonder dat men naar middelen zoekt, om althans tot een vermindering te komen. * * * Op 4 Juni 1931, tijdstip waarop de depressie, beter de paniek, haar hoogste punt bereikte, werd in New York het Instituut van Familie Betrekkingen opgericht. Sommigen meenen dat de depressie het aantal echtscheidingen verminderde. Alles praatjes voor de vaak. Zij stegen, precies als het aantal buitenechtgeborenen. Dit instituut poogt het probleem op te lossen door het kostloos verstrekken van raad, door inlichtingen te geven aan huwelijkscandidaten en in lastigefamilie vraagstukken. Het program wordt als volgt omschreven. Bevordering van gelukkige huwelijken en zegenrijk vader- en moeder schap; het voorkomen van niet passende verbintenissen door een onderzoek in te stellen naar de geestelijke en physieke kwaliteiten der huwelijkscandidaten; door inlichtingen te verschaffen over het huwelijksleven ,,an sich"; door economische raadgevingen en door misverstand 'op te helderen die omtrent het huwelijk bestaan. Een staf van deskundigen kan geraadpleegd worden evenals doktoren, die aangewezen zijn om de huwelijkscandidaten, die zich daaraan vrijwil lig onderwerpen, te onderzoeken. Eenigen tijd geleden vond er een bijeenkomst plaats van de leden van dit Instituut, waaraan protestantsche, roomsch-katholieke en joodsche geestelijken deelnamen. Rev. C. Barnes, secretaris der afdeeling Christian Social Service van de Episcopale (bisschoppelijke Engelsche Kerk) zeide: Al te dikwijls hebben wij gepoogd een echtscheiding te voorkomen, wanneer het reeds te laat was. Gewoonlijk kwamen wij na den advocaat. Het oogenblik om te beginnen is, wanneer de familie haar eerste hulp noodig heeft, of van den economist, of van den geneesheer of en tegelijk van den geestelijken herder. Voor ons is het thans niet meer de kwestie van meer vergaderingen, meer commissies, doch van grootere toenadering tusschen de paro chianen en hun geestelijke adviseurs. Deze geestelijke herder geeft de volgende voorbeelden aan. Kruid en bruidegom moeten, liefst maanden voor het huwelijk, volledig op de hoogte worden gebracht van het huwelijks- en familieleven; van wederzijdsche plichten, van kinderopvoeding en huwelijkstrouw. In dien zin heeft de Episcopale Kerk reeds een nieuwe canon voor de huwelijks inzegening ingevoerd. Dr. Sidney Goldstein, rabbijn van de Vrije Synagoge teX.Y., meent dat al die problemen in de eerste plaats behandeld dienen te worden door de geestelijke herders. Vele geestelijken zeggen dat liet alles goed en wel is om hen met die moeilijke instructies te belasten. Zij meenen dat /ij speciaal in deze moeilijke tijden reeds overladen worden met werk. Zij moeten zicli voor hun preeken voorbereiden; zieken bezoeken; zondagschool houden; liefdadigheid steunen; deelnemen aan vergaderingen; huwe lijken inzegenen; dooden begraven; kinderen doopen; mis dienen; biecht hooren; communie uitreiken, enz., zoodat er ternauwernood tijd overblijft om een boek, tijdschrift of krant in de hand te nemen. De vooruitstrevende Amerikaansche burgers en burgeressen zeggen en schrijven, dat er slechts c'n radicale oplossing mogelijk is; en die: is, dat men de opvoeding op de Amerikaansche school aan een gron dige herziening onderwerpt. Er moet een goed program saamgesteld worden voor het geven van onderricht op seksegebied. Er moet oen eind gemaakt worden aan de conventie die voorschrijft dat seksever schil niet bestaat, dat kinderen eigenlijk geslaclitslooze individuen zijn. Ouders en leeraars zullen moeten breken met de bestaande huiche larij die meer rampen over deze wereld heeft gebracht dan pest en hongersnood.